Ik kan er niets aan doen maar deze combicolumn krijgt een persoonlijk tintje mee. De novembermaand is doorgaans niet de meest vrolijke maand van het jaar. Voor ons als familie Koster ging deze vlieger helemaal op toen mijn moeder op 15 november overleed. Velen kwamen naar de afscheidsdienst in de Hoeksteenkerk om haar de laatste eer te bewijzen. En dat sterkt je in deze moeilijke tijd. Ergens kreeg ik te horen dat er in de novembermaand doorgaans veel mensen overlijden. Zou dat toeval zijn of heeft het met het jaargetijde te maken? In de week dat moeder ons ontviel, overleden er nog twee mensen uit ons dorpje…..
Een van de weinige voordelen van zo’n heftige gebeurtenis is dat je je familie weer eens ziet. Vanuit alle hoeken en gaten van het land kwamen ze naar Middelstum en af en toe ving ik op dat het eigenlijk een heel mooi, gemoedelijk dorpje is. En dat is dan wel weer leuk om te horen. Als een soort van eerbetoon aan moeders ben ik op zoek gegaan naar onderwerpen op Middelstum-info die haar na aan het hart zouden zijn gegaan…..
Van de wieg tot aan het graf luidt de titel van dit epistel in simpel Nederlands. En wanneer je aan je jonge jaren denkt dan kom je al snel bij je schooltijd uit. En op scholengebied gebeurt er veel in Middelstum. Zo gaan de leerlingen en leraren van de Wicher Zitsemaschool gebruik maken van een tijdelijke school. Binnen korte tijd waren de contouren van deze noodgebouwen duidelijk zichtbaar.
Moeder hield sowieso van kinderen. Het moet haar goed gedaan hebben dat de kinderen van het Merelhuis Hippolytushoes bezochten met Sint Maarten. Daarbij mocht ze graag zingen en hiernaar luisteren. En dat kwam goed uit want op 5 november werd het 65-jarig bestaan van het Hippolytuskoor op indrukwekkende wijze gevierd. De jubilerende koorleden zongen uit volle borst en de klanken vonden uiteraard hun weg in de stijlvolle en beruchte Hippolytuskerk.
In dezelfde kerk zong de vocaal ensemble ‘Sequens’ ook nog eens ‘Aan de hemelpoort’, hoe toepasselijk. En van de Hippolytuskerk naar het Hippolytushoes is vervolgens weer een klein stapje. Want de opnamestop voor nieuwe inwoners is per 1 januari 2017 van de baan. Dit geeft de huidige bewoners van het tehuis hopelijk iets meer rust want anders had het wel heel snel bergafwaarts kunnen gaan. Pa en moe hebben in elk geval nog enige jaren van elkaars nabijheid mogen genieten op de derde verdieping van het verzorgingstehuis. Wel is waar gescheiden van bed en tafel maar toch was het mooi dat het zo kon….
Wat ook goed nieuws is, is dat de herinrichting van Middelstum bijna klaar is. Hoeveel jaar zou dit uiteindelijk gekost hebben? Ik durf het zo niet te zeggen. Men is momenteel bezig met de afrondende fase van de Heerestraat en de Delleweg. Nog maar een paar weken en dan zijn alle straten in de dorpskern vernieuwd. Hoe het met de omringende straten afloopt is nog maar de vraag maar dit pakken ze ons eerst niet meer af. Tijdens de rolstoelritjes met moeder door het dorp kwamen we er achter dat Middelstum mooi geworden is door de herbestrating hoewel moeders die klinkers eigenlijk maar niets vond want daar kreeg ze een zere kont van.
Tja, en waar kun je zo’n herdenkingscolumn nu beter eindigen dan op het kerkhof. Het is er mooi geworden, zo weet ik nu ook uit eigen ervaring. Toch wacht de vrijwilligers nog een megaklus voor het komende seizoen. Want na twee seizoenen gewerkt te hebben aan de restauratie van de verwaarloosde hekken komt nu het einde in zicht. Van de restauratie dus en dus is er zicht op herplaatsing. Moeders zou vast goedkeurend geknikt hebben wanneer ze de schoonheid van haar huidige omgeving in zich op had kunnen nemen.
En zo komt er een eind aan een droevige novembermaand en aan deze herdenkingscolumn. Feestmaand december staat voor de deur. Sinterklaas heeft Middelstum weer gevonden en dat wordt binnenkort gevierd. Toch zal er vast in menig huiskamer ook wel een gemis gevoeld worden van een dierbare die er niet meer is. Daarom zal de decembermaand weer een tijd worden van een lach en een traan. Hopelijk blijven de inwoners van Middelstum ook in deze maand naar elkaar omzien….
(Foto’s Janneke van der Laan, Jannes Klaassen en Historische Vereniging Middelstum)