Sita, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Ik ben Sita Werkman dus, geboren in het Overijsselse Dedemsvaart. Het was voornamelijk pa zijn aandeel dat we uiteindelijk naar het Noorden verhuisden. Dit kwam mede door zijn werk. Zowel mijn beide ouders, als mijn 2 broers en 1 zus zijn allen in de zorg werkzaam of werkzaam geweest. Ik wist dus al vrij vroeg dat ik de verpleging in wilde, dat is mij met de paplepel ingegoten. Hoewel dierenarts mij ook wel wat leek.
Inmiddels woon ik al weer 20 jaar samen met mijn partner waarvan 16 jaar in Garsthuizen, waar het ons prima naar de zin gaat. We hebben samen een dochter. Nadia is haar naam en ze is inmiddels al weer 16 jaar.
Je bent geen geboren en getogen Groninger maar hoe bevalt het je hier?
Ik heb in mijn jonge jaren inderdaad best wel wat omzwervingen gemaakt. Vanuit Dedemsvaart verhuisden we naar Vries om vervolgens door te trekken naar Hoogezand. Ik was 10 jaar toen ik op het Hogeland terechtkwam, in Uithuizen om precies te zijn. Alvorens in Garsthuizen neer te strijken, heb ik ook nog in Oudeschip en Zandeweer gewoond.
Ik ervaar het Hogeland als een hele mooie wereld. Op de lagere school moest ik wel even wennen aan de Groninger taal maar als je jong bent dan pik je dat snel op. Ik heb nooit last van heimwee gehad, als kind ben je natuurlijk vrij flexibel. Daarbij ben ik ook best wel een sociaal persoon, iemand die gemakkelijk contacten legt.
Werk je al lang bij de buurtzorg?
De buurtzorg bestaat inmiddels 9 jaar en ik werk er nu 3 jaar. Daarvoor ben ik 15 jaar in de thuiszorg werkzaam geweest. Ooit ben ik in de zorg begonnen met verschillende werkzaamheden in diverse verpleegtehuizen. Na de 15 jaar bij de thuiszorg, heb ik eerst een break genomen. Ik was er helemaal klaar mee en had het gevoel meer met administratieve processen bezig te zijn dan met de zorg voor de patiënt.
Na 6 jaar begon het weer te kriebelen. Ik zag toen dat ze bij de buurtzorg Loppersum op zoek waren naar invalkrachten. Dat was voor mij een ideale basis om weer te beginnen. Inmiddels heb ik een vast contract voor 24 uur in de week. Er wordt wel de nodige flexibiliteit van mij verwacht. Dagelijks ben ik 4 a 5 uur op pad om onze cliënten te bezoeken. Het bevalt mij uitstekend!
Wat zijn de voordelen van de buurtzorg?
Wij werken met zelfsturende, kleine teams. Ieder team van de buurtzorg bestaat uit zo’n 8 a 9 personen. Wanneer we groter worden dan splitsen we het team weer op. Door met kleine teams te werken, kunnen we er ook voor zorgen dat we vaak bij dezelfde cliënten langs kunnen gaan. Dat heeft voor hen weer als voordeel dat ze niet dagelijks met allerlei verschillende mensen te maken hebben. We zijn een team van verpleegkundigen en ziekenverzorgenden. Vaak wat hoger opgeleid maar doordat we zelf alles regelen zijn we niet duurder. Bij ons is er dus geen sprake van een managerslaag.
Daar we zelfsturende teams hebben, regelen we ook alles zelf. Denk hierbij aan de planning en de administratie. Korte lijnen dus en we werken goed samen met diverse huisartsen, fysiotherapeuten en ergonomen. De cliënten staan voorop en hebben zelf de regie in handen. We gaan altijd op zoek naar oplossingen waarin we ons gezamenlijk kunnen vinden.
Op dinsdagmiddag komen we bij elkaar om te vergaderen als team. We bespreken dan de ervaringen van de afgelopen week. Hierdoor kan iedereen zijn inbreng en ervaringen naar voren brengen en hier kan de rest weer van leren.
Buurtzorg wordt wellicht regelmatig verward met de thuiszorg?
Dat klopt. En deze vraag wil ik graag aangrijpen om te stellen dat ik absoluut niets tegen de thuiszorg en haar medewerkers heb. Maar zelf ervaar ik dat ik onze manier van werken prettiger vind. We gaan voor direct contact met onze cliënten die zelf ook de nodige inbreng hebben. De thuiszorg is een grotere organisatie waardoor je ook met meerdere mensen per dag te maken kunt hebben.
Hoe komen de mensen met de buurtzorg in contact?
Vroeger was het vanzelfsprekend dat een arts of dokter tegen iemand zei die hulp nodig had: “Schakel de thuiszorg maar in!”. Tegenwoordig denken huisartsen steeds vaker aan ons. Wat dat betreft is er een kentering gaande. Door mond-tot-mond reclame kloppen hulpbehoevende mensen zelf ook vaker bij ons aan.
Inderdaad moeten we er nu zelf voor waken dat we niet te groot worden. Buurtzorg Loppersum is reeds gesplitst in 2 teams en ook in Middelstum opereert een eigen buurtzorgteam. We streven dus naar altijd teams van 8 a 9 personen.
Waar komen de mensen vandaan die je zorg verleent?
Inmiddels is de buurtzorg op het hele Hogeland wel te vinden. In de gemeente Loppersum zitten dus 2 teams maar ook de gemeenten Eemsmond, Bedum, Winsum en De Marne hebben een of meerdere teams. We breiden dus langzaam maar zeker uit.
Jullie zijn ook in het nieuwe gezondheidscentrum in Middelstum opgenomen toch?
Klopt inderdaad, we hebben daar een ruimte gehuurd. Vanuit Loppersum en Middelstum kunnen we de nu de hulp in de hele gemeente Loppersum aansturen. Zelf opereer ik vanuit Loppersum wat inhoudt dat ik niet meer in Middelstum, Toornwerd, Stedum en Garsthuizen kom. Dit was enige jaren geleden nog wel mijn werkgebied. Zo ben ik ook nog wel bij jouw ouders langs geweest.
Tegenwoordig ben ik actief in de overige dorpjes in de gemeente Loppersum. Prachtige plaatjes als Eenum, Garrelsweer, Zijdijk enz. enz., waar ik vroeger nog nooit geweest was. Ik vind het heerlijk om in de vroege ochtend naar dergelijke plaatsjes te rijden en schiet onderweg regelmatig een foto van een mooie zonsopkomst. Muziekje er bij aan, heerlijk. Daar kan ik echt van genieten.
Kun je de hoogte- en dieptepunten benoemen uit je zorgcarrière?
Het feit dat ik na 25 jaar werkzaam te zijn geweest in de zorg ontslag heb genomen, beschouw ik nog steeds als een dieptepunt. Dat doe je natuurlijk ook niet zomaar. Ik zat in die tijd niet echt lekker in mijn vel en kwam na mijn ontslag ook best wel in een zwart gat terecht. Op zich logisch natuurlijk, na al die jaren aan het werk te zijn geweest, soms op zeer onregelmatige tijden.
Het feit dat ik nu weer lekker aan het werk ben, is dan ook een hoogtepunt. Zeker nu ik een vast contract heb en het werk lekker dicht bij huis. Ik ervaar ook de nodige waardering van mijn cliënten en mijn collega’s en dat doet je goed.
Nog leuke zorganekdotes?
Ooit heb ik in de Twaalf Hoven in Winsum gewerkt. Ik werd toen aangesproken door een oude man die mij in plat Gronings vroeg: “Ik ben op zuik noar old papier!”. Althans, dat was wat ik er van verstond. En dus hielp ik de man driftig mee met zoeken maar kon nergens wat vinden. Uiteindelijk kwam ik er achter dat hij niet op zoek was naar oud papier maar naar de oude Pa Pier, haha. Mijn collega’s lagen dubbel van het lachen toen ik hen dit vertelde.
In de tijd dat ik nog in Oudeschip woonde, moest ik naar cliënten die in dezelfde plaats woonden. Ik had zoiets van, ‘ach die vind ik zo wel, wat kan mij gebeuren’. Ik woonde toen al een jaar in Oudeschip maar ben vervolgens wel compleet verdwaald. Het was een donkere avond en vrij mistig. En de ommelanden rondom Oudeschip zijn uitgestrekt, kwam ik achter. Maar uiteindelijk wist ik ze te vinden. Ze reageerden eerst wat narrig en vroegen waar ik vandaan kwam. Toen ik vertelde dat ik ook in Oudeschip woonde, vonden ze dat zeer grappig. Het zorgde er in elk geval voor dat het ijs direct gebroken was…
Heb je nog tijd over voor hobby’s?
Naast een mensenmens, ben ik ook een groot dierenliefhebber. We hebben een hond en 3 katten. Ik mag graag wandelen, zwemmen en naar muziek luisteren. We hebben een grote tuin van 1000 m2, daar kan ik de nodige energie in kwijt. Verder ben ik vaak aan het puzzelen en lezen. En shoppen met mijn dochter in Groningen of Delfzijl is ook iets wat ik graag doe.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Mijn man, dochter of overige familieleden mogen mij altijd wakker maken bij problemen. Voor de rest mag je mij wel laten liggen. Ik ben een grote slaapkop, in de zin van dat ik mijn slaap echt wel nodig heb.
Waar staat Sita Werkman over 10 jaar?
Allereerst hoop ik dan nog steeds in goede gezondheid te verkeren en wie weet ben ik nog steeds aan het werk. Misschien ben ik dan al wel oma, wie weet. En of ik dan nog steeds in Garsthuizen woon, weet ik nog niet. We wonen hier heel mooi maar missen de voorzieningen wel. Wat dat betreft sluit ik niet uit dat we op termijn richting Uithuizen gaan verkassen….
Wil je verder nog iets kwijt?
Volgens mij hebben we alles wel behandeld. Misschien is het nog wel leuk om te vermelden dat we bij de buurtzorg op zoek zijn naar invalkrachten. Mocht je hiervoor belangstelling hebben, dan kun je je altijd melden. Er is sprake van dat de buurtzorg een deel van de huishoudelijke thuiszorg overneemt en hiermee in zelfsturende teams gaat werken. Dat zou mooi zijn voor het behoud van de werkgelegenheid in de regio. Het rommelt wat dat betreft toch al behoorlijk in de zorg. Een keer een positief bericht is dan ook niet verkeerd!