Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Wim in Utopia

Goed ik zal het toegeven. Ik ben om. Als het enigszins kan dan volg ik tegenwoordig Utopia op de voet. En dat was eigenlijk niet de bedoeling. Vroeger was ik verslingerd aan Big Brother. Ging ik vaak even naar Bix om te kijken wat er nu weer gebeurd was in het huis waarin de deelnemers zichzelf opgesloten hadden. Vaak gebeurde er niet al te veel maar dat mocht de pret niet drukken. Het was uiteraard interessant te zien welke psychologische processen zich af spelen wanneer je mensen die elkaar niet kennen bij elkaar in een huis stopt en de hele dag volgt.

Bijna 2 jaar lang heb ik Utopia weten te negeren. En hoewel het dagelijks aantal kijkers gestaag toenam tot ongeveer 1.000.000 had ik er helemaal geen moeite mee om niet dagelijks om half 8 op SBS 6 af te stemmen. Dat veranderde lichtjes toen Huizinger Wim in Utopia gekozen werd. Het is natuurlijk altijd leuk om een bekende op tv te zien. Maar al gauw raakte Wim en Utopia weer in het vergetelhoekje. Tot ik de ingeving kreeg om Wims fel meelevende moeder Roely te interviewen. Ik had nu een legitieme reden natuurlijk om naar het programma te kijken ter voorbereiding van het diepte-interview in het mooie Huizinge.

En nu ben ik inderdaad zover dat ik bijna dagelijks een glimp probeer op te vangen van dit bijzondere programma waarbij 14 mensen zich op laten sluiten op een complex ergens in het westen van het land. Ik kan mijzelf als nuchtere Groninger wel herkennen met onze ‘knuffelbeer’ uit Huizinge. Vaak even de kat uit de boom kijkend en nooit het achterste van zijn tong laten zien. Het deed mij denken aan mijn diensttijd waarbij het mij ook een tijdje kostte om mijzelf weer opnieuw te hervinden en te herpakken in een nieuwe omgeving.

Wim is volgens mij alle dagen aan het werk. Aanvankelijk kreeg ik tijdens een uitzending slechts een glimp van hem te zien. Alsof hij zich onopvallend voortbewoog in en om het huis. Zich ver hield van dagelijkse conflicten en irritaties die zich uiteraard altijd ontwikkelen wanneer je een aantal mensen bij elkaar op de lip laat zitten. Een klapje op de schouder hier, een knuffel daar en Wim timmerde weer vrolijk verder. Logisch natuurlijk want in Groningen ploegt de boer als altijd voort.

Dat veranderde toen Wim maar zo op de nominatie kwam te staan om het huis te moeten verlaten. Vooral de 3 stemmen van de buiten het huis populaire grappenmaker Bas kwamen hem duur te staan. Wim mocht wel wat meer van zichzelf laten zien, aldus Bas, die zelf ook op de nominatiebank plaats mocht nemen. Niet iedereen bleek altijd gediend te zijn van mans grappen en grollen. Wat zijn positie verder in het huis is, is ook voor mij een raadsel maar dit terzijde.

Gelukkig overleefde Wim het slachtveld en mocht Stefanie het huis verlaten. Hier en daar werd al dan niet schijnheilig een traantje weggepinkt. Soms kun je niet met bepaalde mensen door één deur maar als ze dan het huis moeten verlaten dan is dat natuurlijk ook weer zo definitief en afscheid nemen doet pijn. Maar Wim kon opgelucht adem halen en bouwt rustig verder aan zijn Utopia. Maar wel heeft hij in zijn hoofd de aantekening gemaakt dat hij af en toe meer van zichzelf moet laten zien. Want wie is Wim eigenlijk echt? Een vraag waar zijn medespelers in deze serie wel eens mee worstelen…

Zo tegen het eind van 2015 wordt de Utopiaan van het jaar gekozen. De bewoners kunnen hun stem uitbrengen maar ook de kijkers mogen kiezen. En dat leidt weer tot spanningen en irritaties kwam ik deze week achter. Net zoals ik gaandeweg de afgelopen 2 maanden meende te kunnen ontwaren waar Utopia nu precies om draait: Een aantal mensen proberen een nieuwe samenleving met elkaar op te bouwen (Utopia genaamd), moeten geld verdienen voor de BV om niet alle dagen van brood en water te hoeven leven en proberen het met zijn allen zo gezellig mogelijk te maken.

En uiteraard moet voorkomen worden dat ze elkaar de hersens inslaan. Vooral wanneer de drank rijkelijk vloeit moeten mensen zichzelf af en toe wel eens in houden. En dan laten ook doorgaans rustige mannen, zoals Benjamin, zich wel eens in iets fellere bewoordingen uit. Iets wat ook niet iedereen kan waarderen. En lange tijd zonder seks is ook niet altijd even gemakkelijk zo blijkt. Af en toe rollebolt er wel eens een stelletje onder de lakens wat natuurlijk feilloos, voor zover mogelijk, door de camera’s geregistreerd wordt.

Of Wim Utopiaan van het jaar wordt, waag ik te betwijfelen maar ik zie hem niet zo snel meer op de schopstoel verschijnen. Hij werd er ook niet anders van trouwens. Want wanneer hij Utopia moet verlaten, wacht hem een warm thuisfront in Groningen. Ook geen straf, zo weet ik uit ervaring!

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69