Wiebe, hoeveel kijkers trekt Klouk inmiddels?
Dit heeft natuurlijk met allerlei facetten te maken maar een gemiddelde uitzending trekt zo’n 100.000 kijkers per keer. Een onvoorstelbare hit als je er goed over nadenkt, en dat terwijl het eigenlijk een antiquiz is. Kort en soms keihard waarbij één fout antwoord direct einde oefening betekent. Mensen vinden het bijzonder, willen graag even kijken of er misschien een bekende zit en hoe lang een kandidaat die het goed doet het volhoudt. Daarbij wordt de feitenkennis over onze mooie provincie danig verhoogd. De vragen gaan over alle streken van onze provincie, van het Hogeland tot het Oldambtgebied. Van Stad tot Ommelanden dus.
En misschien ook wel enigszins over andere provincies. Ik heb de berichten over de uitschakeling van de populaire burgemeester Meindert Schollema door een vraag over de Zuidlaarder Markt ook langs zien komen. Je merkt dan direct dat het programma de goederen danig bezighoudt, haha…
Had je dit succes in het begin verwacht?
We hadden van te voren wel het idee dat de formule aan zou kunnen slaan, dat het wat zou kunnen worden. Maar dat het programma zo’n vlucht zou nemen, nee dat ik niet verwacht. Maar het is natuurlijk een op en top eigen product, helemaal in het Gronings, waaraan iedereen kan meedoen. Ook in de huiskamer natuurlijk. We zijn in onderhandeling over een 3e seizoen Klouk en ik heb goede hoop dat deze er komt. We zijn ook nog steeds niet door de kandidaten heen, er is nog een wachtlijst van ongeveer 300 mensen.
Zelf maak ik als presentator onderdeel uit van de redactie. We verzinnen de vragen met een klein clubje mensen en proberen daarbij in te spelen op de actualiteit. Ook trachten we zoveel mogelijk onderwerpen te behandelen: kunst, cultuur, topografie, sport enz. enz.. We nemen 1 x per 2 a 3 weken een serie uitzendingen op en nodigen van te voren enige kandidaten uit. Meestal beginnen de opnames om 19.00 uur en deze duren tot ongeveer 22.30 uur. Bij veel vroege, foute antwoorden zijn we eerder klaar maar het kan ook nog wel eens voorkomen dat we kandidaten naar huis moeten sturen met de vraag of ze de volgende opnameronde weer willen komen.
Ik vind het belangrijk dat de kandidaten zich op hun gemak voelen, wanneer de eerste vraag zich aandient. Ze krijgen van te voren ook altijd een proefvraag zodat ze kunnen ervaren hoe het er aan toegaat. Want vergis je niet, er staat best wel wat spanning op de kandidaten. We nemen alles zoveel mogelijk 1 op 1 op, daardoor kost het monteren weinig tijd.
Volgens mij zijn de vragen pittiger geworden?
In elk geval wat minder voor de hand liggend. Vragen als: ‘Hoe hoog is de Martinitoren?’, zijn nu wel behandeld. En of een vraag moeilijk is, hangt misschien ook wel af vanuit welke streek in Groningen je komt. Wat voor de een voor de hand liggend is, is voor een ander juist weer heel moeilijk. Onze lijstaanvoerder, Bert Buringa, heeft een fantastische score gehaald maar struikelde uiteindelijk over een in mijn ogen gemakkelijke Brintavraag. Maar Bert is niet met Brinta opgegroeid en dus heeft hij er niets mee. En vergeet de spanning niet hè, die dit programma met zich meebrengt.
In het begin was er best wel commentaar over de gemakkelijke vragen, je kwam diverse opmerkingen tegen op de sociale media. Abe Kampen is hiervan misschien wel het beste voorbeeld. Ik heb hem dan ook uitgedaagd om eens langs te komen. Toen hij aan de beurt was, vroeg hij direct of we met de vragen gesjoumeld hadden om het hem maar zo moeilijk mogelijk te maken. Vrouwen hebben voor aanvang ook vaak zoiets van, doe mij alsjeblieft geen sportvraag want daar heb ik niets mee. Maar de volgorde van de vragen is van te voren bepaald en hier wordt absoluut niet van afgeweken.
Overigens was Abe inderdaad ontroostbaar toen hij door een simpele vraag over FC Groningen uitgeschakeld werd. En dat terwijl hij een seizoenskaart heeft en alle thuiswedstrijden ziet. Maar hij zocht te veel achter de vraag en gaf daardoor het verkeerde antwoord.
Wat is je mooiste Klouk-moment tot dusver?
Dit moment heeft de uitzending niet eens gehaald, haha. David Stolk, de zoon van Kees Stolk die het programma ‘Van Lauwerszee tot Dollard tou’ presenteerde, had wel eens aangegeven dat mochten wij omhoog zitten met kandidaten dat hij ook wel eens mee wilde doen. Op een zaterdag kwam het voor dat we vrij snel door de kandidaten heen waren en toen hebben we hem gebeld. We besloten een geintje met hem uit te halen door de proefvraag over het hondje van zijn vader, Rakker genaamd, te laten gaan. Deze kwam altijd voor in het programma van zijn vader.
Afijn, David kon kiezen uit de namen Jan, Piet of Rakker. Voor hem natuurlijk een gemakkelijke vraag en daarom zag je de twijfel in zijn ogen. Na het muziekje aarzelde hij dan ook enigszins alvorens Rakker te zeggen. De blik in zijn ogen toen ik tegen hem zei dat het antwoord goed was maar buiten de tijd en dat hij dus uitgeschakeld was, zal ik nooit meer vergeten, haha. Maar doorgaans probeer ik alle kandidaten op hun gemak te stellen hoor.
De kleuren van de Groninger vlag leidden ook tot een opmerkelijke uitschakeling. De kandidaat koos het verkeerde antwoord terwijl het decor juist in deze kleuren is opgebouwd. Maar dat is dan de bekende Klouk-spanning van het moment dat je er zit en meedoet.
Ben je alle dagen op pad voor RTV Noord?
Ik ben inderdaad fulltime in dienst en heb een 36-urige werkweek. Maandag- en dinsdagmorgen doe ik altijd live-radio verslagen, daarmee ben ik ongeveer van 06.00-12.00 uur bezig. Daarbij zit ik dus in de Kloukredactie en presenteer ik het programma ‘Dam op’. Verder kan ik ook vrij eenvoudig invallen bij bepaalde programma’s als Noordmannen en Noord op zaterdag. Dat vind ik ook helemaal geen probleem en leuk om te doen.
Kun je iets meer over je hoogte- en dieptepunten bij RTV Noord vertellen?
Het dieptepunt kan ik zo benoemen, dat was namelijk de Oud en Nieuw uitzending met Rooie Rinus en Pé Daalemmer waar ik eindverantwoordelijk voor was. Dit programma was van te voren opgenomen en zou op oudejaarsavond uitzonden worden. Het zag er allemaal heel gelikt uit, een prima uitzending dus. Voor 24.00 uur zouden nieuwe liedjes uitgezonden worden en als toegift na twaalven allerlei oude klassiekers.
Tot onze verbijstering startte de computer het programma niet om 23.30 uur op, daarmee de hele planning overhoop gooiend. In allerijl werd een technicus naar de studio gestuurd en deze heeft het probleem uiteindelijk verholpen maar het programma startte wel te laat. Heel sneu inderdaad dat ons dat juist nu moest overkomen. Frank den Hollander is er inmiddels wel overheen maar Peter de Haan komt nog altijd een kwartier later opdagen dan gepland, haha.
De hoogtepunten moeten eigenlijk nog komen maar enige bijzondere momenten wil ik wel prijsgeven. De door mij samengestelde radiodocumentaire ‘Taai en fel gestreden’ van RTV Noord leverde ons in 1997 de NL Award op. Daar ben ik best wel trots op. Ook vind ik het bijzonder dat ik een half uur informeel met Koningin Beatrix heb mogen praten.
Maar eigenlijk vind ik de gesprekken die ik met gewone mensen over gewone dingen mag voeren het mooist. Dat is mijn liefhebberij. Over de man die bij zijn vader van 81 in komt wonen bijvoorbeeld, om zo een oogje in het zeil te kunnen houden. Van het weekend kregen we bericht vanuit Veendam waar ze in een wijk al 4 weken zonder licht zaten. We hebben hier maandag jl. tijdens ons radioprogramma aandacht aan besteed. En wat schets onze verbazing? ’s Avond deed de verlichting het weer. Waar een beetje mediadruk wel niet toe kan leiden, haha…
Is het programma ‘Dam Op’ jou op het lijf geschreven?
Zo voelt het wel, al doe ik het wel op een andere manier als mijn voorganger Rob van Dam. Ik probeer zoveel mogelijk mezelf te zijn. Ik zie het als groot voordeel dat ik mij goed in het Gronings kan uiten, dat wekt vaak vertrouwen. Toen Rob vorig jaar ziek werd, heb ik de presentatie van het programma overgenomen. Daar Rob bijna met pensioen ging, is besloten dat ik het programma mocht blijven presenteren.
Ik leer elke dag nog bij wat dat betreft. Gelukkig mag ik met een hecht, ervaren team werken, dat maakt het allemaal wat gemakkelijker. Dankzij dit programma is het mogelijk bijzondere praatjes te maken met gewone mensen in verschillende plaatsen van onze provincie.
Heb je nog leuke anekdotes?
Ik vind mijn werk een feestje om te doen. Ik kom bij zoveel mensen over de vloer, en maak daardoor alle dagen wel wat bijzonders mee. Van deze bijzonderheden maak ik dan verslagjes die ik op Facebook met de mensen deel. Soms ook om bevestiging te zoeken of ik nu de enige ben, die dit allemaal zo bijzonder vind. Neem maar eens een kijkje op mijn Facebookaccount (check: Facebookpagina Wiebe Klijnstra).
Altijd al presentator/verslaggever geweest?
Mijn hart heeft hier altijd wel gelegen. In 1973 belandde ik door een kapotte meniscus in het Winschoter St. Lucasziekenhuis. Na een bezoekje aan de studio van de ziekenomroep, raakte ik besmet met het radiovirus. Om tot de ziekenomroep toegelaten te worden moest je 16 jaar zijn. Gelukkig bereikte ik die leeftijd een week na mijn bezoek. Ik bleef 12 jaar als programmamaker aan Radio Viviana verbonden en stond vervolgens aan de wieg van de lokale omroep Radio Winschoten.
Na 23 jaar als communicatieadviseur bij het GAK werkzaam te zijn geweest deed zich in 2000 de kans voor om als redacteur, verslaggever en presentator bij RTV Noord aan de slag te kunnen. Op 42-jarige leeftijd heb ik de overstap gemaakt. Vorig jaar november zat ik 40 jaar in het radiovak.
Nog tijd over voor andere hobby’s?
Ik schrijf graag en veel. Ook verzamel ik alles wat los en vast zit van de Groningse dichter Simon van Wattum. Gronings op zijn best, noem ik zijn werk vaak. Verder verzamel ik alles over het boek ‘Kees de jongen’ van de schrijver Theo Thijssen. Ik luister graag en veel naar klassieke muziek en naar popmuziek.
Met The Beatles ben ik opgegroeid, ook daar heb ik nodige spullen van verzameld. John Lennon en Paul McCartney zijn mijn muzikale helden uit de vorige eeuw. Ik vind hun muziek tijdloos. Ik ben onlangs nog 4 dagen naar Liverpool geweest, naar de huizen waar ze gewoond hebben. Een heel mooie en aparte ervaring, ik merk dat ik daar bijzonder gevoelig voor ben.
Je bent een geboren en getogen Winschoter?
Morgen (dinsdag 28 oktober) is het precies 57 jaar geleden dat ik in het St. Lucasziekenhuis in Winschoten geboren ben. Dezelfde plek dus waar ik 16 jaar later mijn radiocarrière begon. Ik moet er niet aan denken om Groningen te moeten verlaten. Toen ik nog bij het GAK werkte, moest ik regelmatig naar Amsterdam waar het hoofdkantoor gevestigd was. Maar daarheen verhuizen? Geen haar op mijn hoofd die daar aan moest denken.
Mensen vragen mij wel eens of ik hogerop zou willen wat het werk betreft. Maar hogerop betekent ook minder veelzijdig. Ik doe nu een quiz, televisiewerk maar ook 2 dagen in de week radio. Daarbij wordt Radio Noord via internet over de hele wereld beluisterd. Nee hoor, ik vind het prima zo.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Voor boerenkool (mouse) met worst!
Waar staat Wiebe Klijnstra over 10 jaar?
Over 10 jaar ben ik 67 en dat betekent inpakken en wegwezen en genieten van mijn pensioen. Maar daar moet ik nu nog niet aan denken. Bij ons is het wel gebruikelijk dat je, wanneer je pensioengerechtigd bent, dat je er dan ook mee stopt. Ik vind dat je dan gewoon moet gaan. Er zijn zo veel jongere collega’s die graag het werk zouden willen doen wat ik nu doe en die graag aan de slag zouden willen. Ik heb er dan geen moeite mee, wanneer ik mijn plek aan één van hen moet afstaan.
Wil je verder nog iets kwijt?
Ik beleef enorm veel plezier en lol aan de dingen die ik doe en werk samen met een geweldige ploeg mensen. Dit enthousiasme proberen we ook uit te stralen tijdens onze programma’s. Elke dag is dan ook een feestje, alleen dat moet je er zelf wel van maken. Vroeger heb ik wel een vakantiewerk gedaan waarvan ik dacht: ik moet er niet aan denken dat ik dit werk mijn hele leven zou moeten doen. Maar ik heb heel veel waardering voor mensen op allerlei niveaus. Ik kom elke dag mensen tegen die er keihard voor losgaan. Deze gewone mensen zijn voor mij heel belangrijk. Je moet het toch met elkaar doen!