Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Hilbrand Poortinga, metselaar/timmerman

Kunt u zich heel kort even voorstellen?

Mijn naam is Hilbrand Poortinga, geboren in 1940 en zeer binnenkort word ik 74 jaar. Geboren in Middelstum aan de Oude Schoolsterweg achter Hendrik Bos, daar waar nu De Timmerstee zit.

In 1941 ben ik naar Toornwerd verhuisd waar ik tot 1952 gewoond heb. Daarna verhuisde ik naar de G.A. straat 10 in Middelstum, inderdaad naar het huis waar jij opgegroeid bent en die mijn vader nog gebouwd heeft via de firma Mars. Na ook nog 2 jaar aan de Heerestraat gewoond te hebben ben ik in 1965 naar de Akkerstraat vertrokken. Sinds 11 oktober ben ik de eerste bewoner van het nieuwe seniorencomplex in Middelstum!

Wat is uw burgerlijke staat?

Sinds 30-12-2012 weduwnaar van Tiny. Vader van 3 kinderen en opa van 4 kleinkinderen.

Wat is uw voormalig beroep?

Ik ben jarenlang timmerman/metselaar geweest. Na mijn lagere schooltijd heb ik nog 2 jaar de technische ambachtsschool gevolgd maar deze zonder diploma verlaten. Later heb ik alsnog via het leerlingwezen de vereiste diploma’s gehaald. Ik wist al van jongs af aan dat ik metselaar wilde worden en ben met dit werk in april 1956, op 15 jarige leeftijd dus, gestart. Mijn eerste bouwwerk was aan Colpende in Middelstum, het huis naast Henk Koster. Ik stond daar met mijn pa en oom Appie op de steiger.

Op 36-jarige leeftijd ben ik om gezondheidsredenen geswitcht van metselaar naar timmerman. Ik ben in die tijd geopereerd aan een hernia. Timmeren is minder belastend voor de rug dan metselen, je hoeft niet zo vaak te bukken. Ik ging aan het werk bij timmerman Joop van der Werf in Bedum, maar die ging failliet. Toen kwam ik bij Lodewijk Geveke terecht. Mijn eerste project daar was de bouw van Fraamborg, op dezelfde plek dus als waar ik nu woon. De heipalen waren net in de grond geslagen en dus kon ik direct beginnen met de opbouw. Hier zijn we ongeveer een jaar mee bezig geweest.

Daarna kwam ik terecht bij Bouwfirma Wilma, die hun hoofdkantoor in Weert hadden zitten. Bij deze firma heb ik 12,5 jaar in de renovatie gezeten met grote projecten in Leeuwarden en Groningen. Deze firma was tevens mijn eindstation in de bouw. Ik was al een mooi eind in de 40 toen ik definitief afgekeurd werd. 

Gelukkig wist ik snel een andere invulling aan mijn leven te geven. Ik werd namelijk penningmeester van de hout- en bouwbond CNV, afdeling Middelstum. Dit was begin jaren ’80. Ik was vertegenwoordiger voor de bouw en deed veel administratief werk. WW-uitkeringen regelen en het vakantiegeld. Dit heb ik ongeveer 20 jaar gedaan en het kostte mij ongeveer 20 tot 25 uur in de week.

Ook ben ik bij Stichting Stef terechtgekomen, gevestigd in Sappemeer, waar ik betrokken werd bij een project waarbij langdurig werklozen weer aan het werk werden geholpen. Ik bezocht deze medewerkers op de bouwput en had contact met de uitvoerders. Een baan van 16 uur maar ik was er soms de hele week druk mee. Dankzij Stichting Stef kwam ik terecht bij de SSVB, het praktijkcentrum voor de bouw. Hier was ik een soort van leermeester. Ook beoordeelde ik jonge jongens die van school kwamen of ze geschikt waren om in de bouw te beginnen. Ik vond dit prachtig werk om te doen. Op het SSVB was ik, samen met anderen, examinator en beoordeelde aankomend metselaars. Dit heb ik tot de dood van mijn vrouw met veel plezier gedaan.

Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?

Heel goed, ik ben dus vrij lang doorgegaan met het werk voor de SSVB, zo had ik mooi wat om handen. Ook heb ik het lang druk gehad met de vogels. Ik had er zelf een stuk of 20 (met name grote parkietsoorten) en kwam hierdoor terecht in de technische commissie van de inmiddels opgedoekte vogelclub ‘De Vogelvriend’ in Middelstum waarvoor ik allerhande werkzaamheden verrichtte. Vooral tijdens tentoonstellingen, zoals de jaarlijkse presentatie in Vita Nova. Heel mooi om te doen.

Tegenwoordig doe ik het lekker rustig aan. Een beetje fietsen en lopen en wanneer het 1e elftal van de Voetbal Vereniging Middelstum thuis speelt dan ben ik op het voetbalveld te vinden. Middelstum is de club waar ik vroeger nog meegeholpen heb met de bouw van de kantine en de dug-outs. Ook zat ik in het bestuur en was grensrechter bij het eerste elftal. De club zit dus ook een beetje in mijn hart.

Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?

Dat ik bijna 50 jaar getrouwd geweest ben met mijn Tiny. Verder heb ik vrij eenvoudig geleefd. Zonder een echte vakantieganger te zijn geweest, heb ik mooie vakantieherinneringen overgehouden aan de vakanties in Beekbergen en Doorn. Vaak gingen we met mijn broer en schoonzuster op pad. Ook aan de  Rijnreis die ik samen met Tiny heb ondernomen, bewaar ik dierbare herinneringen.

En de dieptepunten?

Dat ik niet meer aan het werk mocht en mijn beroep niet meer kon uitoefenen. Gelukkig heb ik daar door het vele vakbondswerk een mooie draai aan weten te geven. Uiteraard heeft het overlijden van mijn vrouw een grote impact op mijn leven gehad, nog steeds trouwens, hoewel het langzaam slijt. Dit gaat met ups en downs gepaard, en zal nog de nodige tijd in beslag nemen.

Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?

Eigenlijk ben ik net zoals mijn pa, die ook heel lang in de bond heeft gezeten als secretaris. Ik blijf het liefst een beetje op de achtergrond. Wat dat betreft ben ik altijd vrij rustig geweest. Maar je wilt toch wat leuke verhalen? Toen ik nog bij de CNV zat was het vlak voor de vakanties vaak een drukte van belang in de Akkerstraat. Ik had dan het hele huis vol met mensen (soms tot aan stroat tou) die zich melden om in aanmerking te komen voor vakantiegeld. Het administratieve gedeelte regelde ik dan. Niet contant afrekenen hoor, ik heb bewust net zolang gewacht totdat de vakbond zijn betalingen via de bank regelde.

In het begin van mijn werkzame carrière in de bouw gingen we overal met de brommer heen, mijn vader en ik. Dat was niet altijd een pretje. Ik kan mij nog een strenge winter herinneren waarbij het spiegelglad was op de wegen. Vooral op het stukje langs de Wiemers in Loppersum, hier denk ik nog wel eens met angst en beven aan terug, wat een glibberpartij. Ik was dan ook blij toen we veilig thuis waren. Mijn leren jas kon ik rechtop in de schuur zetten, deze stond ‘stiefoet van iezel’!

Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?

Gewoon rustig zo doorgaan! Ik woon hier nu hartstikke mooi en kan deze seniorencomplex aan iedereen aanbevelen die eventueel twijfelt om hier te komen wonen!

Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?

Nergens van, ik heb het werk gedaan wat ik leuk vond en heb daarna veel voldoening gehaald uit het vakbond- en het vrijwilligerswerk en mijn hobby’s. Verder ‘gain gezoes!’

Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?

N.v.t.

Wilt u verder nog iets kwijt?

Ik hou niet van al te veel poespas, ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’, dat is mijn motto. Mensen die mij om hulp vroegen, hielp ik graag mee. Daar hoefde ik ook nooit een cent voor terug te zien. Ik ging er vanuit dat wanneer ik een beroep op hun zou doen, dat ze mij ook zouden helpen. Maar dat helpen is nu voorbij hoor, ik doe het nu rustig aan. Leuk dat je bij mij, als eerste bewoner van dit gebouw, langs geweest bent! Ik hoop hier nog vele jaren in goede gezondheid te mogen wonen!

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69