Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Kraanmachinist Jan Medema

Kunt u zich heel kort even voorstellen?

Mijn naam is Jan Medema, inmiddels 67 jaar oud en wonend in Middelstum. Geboren in Loppersum maar ook gewoond in Usquert, Lellens, Roodeschool (net buiten Middelstum), Kantens, Stitswerd en vanaf ongeveer mijn 20e in Middelstum. Mijn ouders zijn vaak verhuisd, mijn vader heeft bij verschillende boeren gewerkt en het gezin verhuisde dan mee. Ik kom uit een gezin van 12 kinderen, nu nauwelijks meer voorstelbaar. We sliepen soms wel met 3 kinderen in één bed.

Wat is uw burgerlijke staat?

Ik ben 43 jaar geleden getrouwd met Reina Medama. Samen hebben we 3 kinderen gekregen en inmiddels staat de teller op 6 kleinkinderen. Alle kinderen en kleinkinderen wonen in Middelstum, lekker dichtbij dus. Soms ook wel een klein nadeel, want ze weten je altijd te vinden hé, haha.

Wat is uw voormalig beroep?

Ik ben op mijn 15e begonnen met werken, bij een boer. Dit heb ik 3 jaar gedaan. Daarna werkte ik voor de steenfabriek in Bedum. Ik vulde vrachtwagens met karretjes klei. Daarna volgde de werktuigenvereniging in Usquert waar Jopke Nainhoes bedrijfsleider was. Zomers maakte ik hele lange dagen, bij koude winters zat ik soms wel 4 maanden thuis. Toen kreeg ik de vraag van constructiebedrijf Maring uit Roodeschool of ik daar wel wilde werken. Daar heb ik het ‘kranen/kraan draaien’ geleerd. Ik was toen 21 jaar. Toen die zijn kranen verkocht zat ik welgeteld 1 week zonder werk thuis toen Jan Dijkema langskwam om te vragen of ik bij hem aan het werk wilde. In eerste instantie alleen voor nood maar uiteindelijk heb ik er 24 jaar gewerkt. Helaas is hij failliet gegaan. Toen werd ik gevraagd om voor de firma Van Maar uit Overschild te komen werken, ook weer op de kraan. Voor deze firma heb ik ook nog 15 jaar gewerkt.

Toen ik 60,5 jaar was, kon ik er met een goede regeling uit. Dit heb ik met beide handen aangegrepen, ik was er op den duur poepzat van. In mijn laatste maanden werkte ik vaak in Friesland, bij de aanleg van gasleidingen. Het waren lange dagen, van 07.00 tot 18.00 uur. En dan nog 2 uur op een dag reizen. Voeg daarbij nog het feit dat de druk steeds hoger kwam te liggen en dat je alles alleen moest doen. In een eerder stadium kreeg je altijd een grondwerker mee die je uitlegde wat je moest doen. De laatste jaren moest ik alles alleen regelen.

Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?

In het begin was ik nog regelmatig op de kraan te vinden. Mijn zoon Jeroen werkt voor Elzinga en zij vroegen mij of ik in nood nog wel eens in wilde vallen. “Moar ik zit in de VUT!” Afijn, de eerste klus zou maar voor een week zijn maar duurde uiteindelijk 6 weken. Na 3 jaren heb ik uiteindelijk gezegd: “Basta!”. Sinds die tijd heb ik ook niet weer op een kraan gezeten.

Ik vermaak me nu prima met tuinieren, auto poetsen, fietsen en biljarten. Deze sport beoefenen ik sinds 1977, inmiddels al weer 37 jaar dus. Binnenkort gaan we er weer 2 weken tussenuit, naar Holten samen met de familie Bloema. Ik heb een schurfthekel aan de warmte trouwens. We zijn één keer naar Spanje geweest maar dat was eens maar nooit weer. Mij veel te warm! Wel fiets ik nu regelmatig met mijn vrouw en ook best wel grote afstanden. Een elektrische fiets is dan ideaal, vooral wanneer het winderig is.

Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?

De geboorte van mijn 3 kinderen en de geboorte van de kleinkinderen. “Ik ben blied dat ze komm’n moar ook als ze weer votgoan.” Dan merk je toch dat je ouder wordt, ze hebben een ‘baag lawaai’. Uiteraard mag mijn vrouw Reina ook niet vergeten worden. Ik ben dankbaar voor het feit dat we al zo lang bij elkaar mogen zijn en het vele werk wat ze voor ons gezin verricht.

En de dieptepunten?

Het overlijden van naaste familieleden. Halverwege de jaren ’60 heb ik wat dat betreft een moeilijke tijd doorgemaakt. In 1964 overleed mijn broer Janske aan roodvonk in combinatie met bloedarmoede. Een jaar later overleed mijn moeder als gevolg van een ongeval. Ze was op weg naar de kerk in Kantens en kwam in botsing met een bus. Ik was toen 18 jaar. Soms denk ik wel eens dat je daar, als je jonger bent, sneller overheen groeit dan wanneer je ouder wordt. Tegenwoordig denk ik hier vaker over na, zulke gebeurtenissen blijven je langer bij.

Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?

Niet zo heel veel eigenlijk. De meeste verhalen stammen al weer van een ‘tied led’n’ en die ben ik inmiddels al lang weer vergeten. Wel was ik een keer in Stedum aan het werk waar ze met een nieuw rioolstelsel bezig waren. Toen ik de kraan tijdens het weekend had laten staan en maandag weer wilde beginnen kon ik eerst alle ramen met water schoonmaken. Deze waren door de Stedumer jeugd besmeurd met kalk. Dit was nog vrij onschuldig. In Veendam heb ik het één keer meegemaakt dat ze mijn hele brandstoftank leeggehaald hebben. Deze zat bomvol, al met al ging het om meer dan 1.000 liter. Het slot was kapot gemaakt en de tankdop van de tank gedraaid. Mijn baas was niet blij toen ik hem ’s morgens vroeg belde met deze mededeling.

Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?

Ik vind het prima zo en heb geen bijzondere wensen meer. Vroeger wel, de meeste heb ik mogen vervullen.

Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?

Nergens van. Ik heb vroeger altijd al gezegd, toen zat ik nog bij de boer op de trekker, dat ik kraanmachinist wilde worden. En daar heb ik nooit geen spijt van gehad, ik heb het werk altijd met plezier gedaan. Wel raak je er in de loop der jaren aan gewend. Ik mis het nu dan ook totaal niet.

Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?

Een 7, een ruime voldoende dus. Ik heb nooit rare dingen gedaan.

Wilt u verder nog iets kwijt?

Niet zo heel veel meer denk ik, hoewel. We wonen inmiddels al weer 1,5 jaar met veel plezier aan de Boerdamsterweg. Ik zou niet graag weer terug willen naar de Heerestraat. Ik woon hier mooi, het uitzicht is ook geweldig. Helaas is onze hond Toby 6 weken geleden overleden, hier heb ik het best wel moeilijk mee. “Dat dee mie zeer!”. Je gaat je enorm aan zo’n beest hechten, hij is 11,5 jaar geworden. Dagelijks liet ik hem 4 keer uit, dat was ook goed voor mijn eigen beweging. “Dat heurde der natuurlijk bie.” Er komt geen nieuwe weer. Af en toe doe ik ook nog wel eens vrijwilligerswerk voor 1 dag. Ik heb geen zin meer om mij voor meerdere vaste dagen vast te leggen.

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69