Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Ik ben geboren op 5 december 1941 in Vries, een plaatsje tussen Assen en Groningen. Inmiddels ben ik 72 jaar dus. Na de middelbare school, gevolgd in Assen, ben ik bij het kadaster gaan werken. Later heb ik als landmeetkundige bij verschillende gemeentes gewerkt in Twente. Daar ben ik ook actief geworden in de politiek. We woonden toen in Wierden, vlakbij Almelo.
In 1983 ben ik burgemeester geworden in Nieuwolda, 1 januari 1990 werd ik burgemeester van de nieuwe gemeente Loppersum. Dit heb ik 13 jaar mogen doen. Inmiddels wonen we al weer 23 jaar in Middelstum. Het bevalt ons prima, anders hadden we het hier ook niet zo lang volgehouden. We wonen in een leuke buurt en een aardige omgeving.
Wat is uw burgerlijke staat?
Binnenkort zijn we 49 jaar getrouwd, volgend jaar hopen we dus een mijlpaal te kunnen vieren. We hebben 2 kinderen gekregen. Onze dochter woont in de kop van Drenthe en werkt bij de politie. Onze zoon woont op een boerderij in de Finsterwolderpolder. Helaas heeft hij de veel last van aardbevingsschade. Hij werkt bij een sloopbedrijf en heeft 3 kinderen, 1 jongen en 2 meisjes in de leeftijd van 13, 10 en 9 jaar.
Wat is uw voormalig beroep?
Zoals eerder beschreven heb ik bij het kadaster gewerkt als landmeetkundige. Daarna ben ik een tijd personeels- en organisatieadviseur geweest alvorens burgemeester te worden. Ik ben trouwens nooit wethouder geweest. Geen functie voor mij, door alle onzekerheden. “Vandaag ben je de gebraden haan, morgen kan het maar zo afgelopen zijn.” Wel ben ik lid geweest van de Gewestraad Twente te Enschede.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Dit bevalt mij uitstekend, het heeft mij geen enkele moeite gekost. Op 61 jarige leeftijd had ik een dusdanige diensttijd meegemaakt, dat ik met prepensioen kon. Normaal zou ik tot mijn 65e hebben moeten werken. Deze beslissing is mede ingegeven door de invoering van het dualisme in de gemeentepolitiek. Wat mij betreft één van de slechtste besluiten uit de gemeentelijke politiek. Een besluit waardoor gemeenten hun ambtenarenapparaat dienden uit te breiden. Denk hierbij aan de griffier. Een maatregel die veel geld gekost heeft zonder daadwerkelijk iets positiefs bijgedragen te hebben. Ik heb ook nog niet veel mensen gehoord die hier positief over zijn.
Ik had het rustig uit kunnen zingen als burgemeester maar het dualisme, in 2002 ingevoerd, in combinatie met een goede regeling maakten het voor mij gemakkelijk om afscheid te nemen. Ook nu heb ik nog een goedgevulde agenda. Zo ondersteun ik ambtelijke organisaties in het kader van de Algemene Wet Bestuursrecht. Wanneer een ambtenaar een geschil heeft met zijn werkgever, dan wordt dit eerst in een commissie behandeld. Deze commissie adviseert het college. Dit doe ik voor 4 gemeenten.
Verder golf, bridge en biljart ik en zit bij Probus. Dit is een club van mensen buiten het arbeidsproces die maatschappelijk geïnteresseerd zijn. We komen om de 14 dagen bij elkaar voor lezingen, excursies enz.. Zo gaan we binnenkort bijvoorbeeld naar Eenrum waar we bijgepraat worden over tal van activiteiten en bedrijvigheden in dat dorp. Daarbij gaan we wat vaker weg met de caravan en hebben we een grote tuin. Soms is het passen en meten wat betreft de planning en soms gaat het geruisloos in elkaar over. Ik heb gelukkig geen last van agendadwang maar vind wel dat ik bij de verschillende competities aanwezig moet zijn.
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
Allereerst de ‘standaard’ hoogtepunten als het geboren worden (ondanks dat dit in de oorlogstijd was), mijn huwelijk, de kinderen en kleinkinderen. Daarbij vind ik het mooi dat ik in aanmerking gekomen ben voor bepaalde functies. Je wordt bijvoorbeeld niet zomaar burgemeester, daar gaat een heel sollicitatietraject aan vooraf. In 1990 was er dus sprake van diverse herindelingen in de provincie Groningen, best wel een spannende tijd. De sollicitatiegesprekken waren op 4,5 en 6 december en vlak voor de kerst hoorde ik, dat ik burgemeester werd van de nieuwe gemeente Loppersum. Dit terwijl een aantal van mijn collega’s de melding kregen dat er voor hen geen plek meer was en werkloos werden.
Ik vind het een groot goed dat ik over mijn gezondheid niet te klagen heb. Uiteraard merk ik wel dat ik ouder word maar ons gezin is tot dusver bespaard gebleven van allerlei ziektes. Er is nog een hoogtepunt die ik graag wil benoemen en dat was de komst van Koningin Beatrix naar Loppersum, 30 april 1990. Een prachtige dag, de koolzaadvelden stonden in volle bloei, het weer fantastisch, het was echt genieten die dag.
En de dieptepunten?
Ik vind het heel jammer dat mijn vader in 1981 op 67 jarige leeftijd is overleden. Hij kwam uit een gezin van 12 kinderen, zijn vader was landarbeider. Zelf heeft hij alleen de lagere school doorlopen. Ik had graag gezien dat hij het mee had mogen beleven dat ik burgemeester mocht worden.
Het burgemeestersbestaan gaat ook niet altijd over rozen. Zo heb ik bijvoorbeeld te maken gehad met stalking en bedreigingen. Toen ik mij genoodzaakt zag om Sunsation af te gelasten tijdens de MKZ crisis in 2001 was er zelfs sprake van politiebewaking. Via internet werden mij ook allerlei verwensingen toe geslingerd. Zo zijn er wel meer mensen geweest die het niet eens waren met mijn beslissingen. Het kwam voor dat ‘s nachts om 04.30 de telefoon rinkelde.. En als je vrouw ook nog bij de bedreigingen betrokken wordt, dan is de impact nog groter. Maar goed, zoals de Duitsers het zo mooi zeggen: “Das war einmal!”
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Ik heb genoeg bijzondere verhalen en anekdotes meegemaakt natuurlijk maar deze houd ik liever privé. Ik kan wel een aantal leuke zaken opnoemen maar de mensen waar het om gaat leven nog en wonen in de buurt. Ik vind het niet gepast om daar verder over uit te wijden.
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Niet zo heel veel meer, ik ben niet meer zo ambitieus. Vroeger wel, ik heb zelfs nog vrij hoog gevoetbald en bijna betaald voetbal gespeeld. Maar dat waren andere tijden, het was toen lang zo lucratief niet als tegenwoordig. Ik vind dat ik een mooie carrière gehad heb en wens ieder mens zijn succes toe. Ook politiek gezien ben ik niet meer actief. Hoewel ik op de achtergrond nog wel wat hand- en spandiensten verleend heb om het zwembad in Middelstum open te houden.
Wel heb ik onlangs nog meegewerkt aan een uitzending van Zembla, over de aardbevingsproblematiek. In de tijd dat ik burgemeester was van de gemeente Loppersum, was de politieke belangstelling voor dit onderwerp veel minder dan tegenwoordig. Alleen de gedeputeerde roerde zich toentertijd over dit onderwerp.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Ik had achteraf wat meer aan mijn talen moeten doen. Gelukkig ben ik hierdoor niet heel erg beperkt maar het was soms best wel eens lastig wanneer je contacten had met mensen die zich alleen in het Engels en Duits uit konden drukken. Toch heb ik mij ook hier door heen geslagen. Ik heb zelfs wel spreekbeurten in het Engels en Duits verzorgd. Een mooi voorbeeld hiervan was een spreekbeurt in het Engels die ik mocht verzorgen tijdens het 375 jarig bestaan van de RUG, 25 jaar geleden. Het onderwerp was de veiligheidsregio Groningen en de zaal zat vol met Engelse studenten. Ik had mij grondig voorbereid dus de presentie zelf ging goed. Maar toen kwamen natuurlijk de vragen en dan merk je dat het beantwoorden hiervan de nodige inspanning kost. Na die tijd was ik dan ook bekaf.
Ach, ik wist vroeger ook nooit echt wat ik wilde worden en dus ben je er dan ook niet echt mee bezig. Ik denk dat ik mij goed door het leven geslagen heb. Er zijn mensen geweest die zich verbaasd hebben over de ontwikkeling die ik heb doorgemaakt. Daar zag het tijdens mijn lagere- en middelbare schooltijd niet zo naar uit. Ik kijk dan ook niet snel tegen mensen op. Ieder mens heeft zijn eigen eigenaardigheden en beperkingen. In een gezelschap en tijdens openbare gelegenheden kon ik mijn zegje doen en durfde zaken te benoemen. Dan kun je ver komen.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Een 8 of 8,5. Ik ben niet van de tienen. Het had hier en daar best wel anders en beter gekund maar over het algemeen ben ik tevreden met mijn leven.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Ik stel voor om het hier maar bij te laten…