Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Inge Zwerver, De Familie von Trapp

Onlangs hadden we er eentje te pakken. Zo’n dagje vol geluk. We kregen het zomaar in de schoot geworpen. Nu hadden we een feestelijke aanleiding, dat moet gezegd. Het had iets te maken met een trouwdag en de zoveelste. Maar daarin zat niet het geluk van de dag. Het zat hem in alles. En hoe het ging. Het weer was goed en de tas gevuld met alles wat we nodig hadden. We gingen er iets bijzonders van maken zeiden we tegen onszelf. Die ochtend reden we richting een stille Waddenzee om op de boot te stappen. De boot naar Schier…

Waarschijnlijk behoeft het geen verdere uitleg. Een ieder van u kent dat gevoel. Maar toch. Het moment dat je op de grote witte boot stapt geeft je immers alleen al het gevoel ver op reis te gaan. Erg ver weg van huis. Weg van alles wat dagelijks is. Misschien wel van jezelf. Het dagelijkse wordt op de kade van Lauwersoog achtergelaten. Tezamen met zorgen, met verdriet, met alles wat je anders zou willen. Grote witte meeuwen schreeuwen naar je door een blauwgrijze waddenlucht. Het krijsende geluid werkt bevrijdend . Roept iets avontuurlijks en onbekommerds in je op.

Mijn kinderen keken hun ogen uit. Renden door de grote blikken ruimtes vol stoelen en tafels en liepen hand in hand met papa of mama buiten op het dek. De zilte wind waaide door hun haren en in hun ogen weerkaatste het sprankelende van de zee. Schier is altijd als vanouds. Schier veranderd nooit. Hooguit ergens een nieuwe horecagelegenheid. Dat zou nog kunnen. Maar altijd kom je thuis. Het was warm die dag. Natuurlijk werd er gefietst. Dat hoort. Smalle schelpenpaadjes door gele duinen. Voorovergebogen trappend omhoog en dan, joelend naar beneden. Kadetjes eten aan dat verschrikkelijke brede strand. Kadetjes met kaas en zand. En wat smaakt dat dan veel lekkerder dan thuis aan de keukentafel. Wonderlijk.

Twee volle uren zaten we aan de Berkenplas. Met onze gat in het zand en de kinderen zwemmend en spelend in het water. Kinderen hebben het grote talent om in zeer korte tijd vrienden te kunnen maken en zo bleven we langer dan gepland. Omdat het zo mooi ging. Enige vorm van jaloezie bekroop me toch wel. Mijn oudste en haar vriendinnetje-voor-twee-uur hadden een heuse eigen eiland in het midden van de plas. Stoer zwommen de avontuurlijke dames er naar toe. Klommen vervolgens door rietkragen aan land en speelden daar hun eigen verzonnen verhalen. Meer kind kun je niet zijn.

Zo tegen het einde van de middag, met nog een uurtje te gaan voordat we weer richting boot zouden moeten gaan, fietsten we nog wat. Vanaf de Badweg rolden we nog even naar beneden voor een rondje door het dorp. Anne voorop. Trappend op een grote rose omafiets. Haar haren in zoutige slierten rond haar blije hoofd. Plots begon ze luid te zingen. Zo, slingerend door al het andere Schierpubliek. De rest van de familie kwam er achteraan gefietst. “Do daar start en stop je mee, Re een hertje in het véééééld”. De Sound of Music.

De mensen keken verbaasd om naar deze vrolijke sliert fietsers. Glimlachend, naar dat luid zingende meiske voorop. Anne zelf had niets in de gaten. Heel even zag ik die late middag de duinen van Schiermonnikoog veranderen in hoge bergen. En wij veranderden al fietsend in de familie von Trapp. En ik……ik voelde heel even, het eenvoudige, onschuldige geluk van Maria….

(Mijn nicht Inge Zwerver-Koster woont in Onderdendam en werkt voor de Vereniging Groninger Dorpen en de gemeente Bedum. Daarnaast is ze getrouwd met Siebe en samen hebben ze drie kinderen. Inge geeft regelmatig lezingen over haar favoriete schrijfster Jane Austen. Misschien iets voor u als u op zoek bent naar een gastspreker? Op haar mooie site (www.ingelezen.nl) vindt u meer informatie hierover. Hier vindt u ook meerdere mooie columns ontsproten uit haar prachtige schrijvershand…)

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69