Vroeger moest ik niets van de sociale media hebben. Hyves was al bijna over de top toen ik er nog eens instapte. Er ging letterlijk en figuurlijk een wereld voor mij open. Na hyves volgde Facebook, een twitteraccount moest er ook komen en voor de zakelijke contacten natuurlijk Linked-In. Dagelijks ben ik toch wel enige uren op deze media te vinden. Kranten, tijdschriften en boeken lees ik nauwelijks meer. Zogenaamd geen tijd voor. Eigenlijk haal ik alle relevante informatie wel vanaf internet. En via de sociale media probeer ik zoveel mogelijk te volgen van wat zich hier op het Platte- dan wel Hoogeland afspeelt binnen mijn familie-, vrienden en kennissenkring. Vaak op zoek naar informatie dan wel inspiratie.
En af en toe een hart onder de riem als ik denk dat ik te weinig aandacht krijg. Soms voelt dat als een warm bad. Als je voor je verjaardag meer dan 300 Facebookfelicitaties krijgt dan voel je je toch echt wel jarig. Het geeft net een beetje extra cachet aan deze speciale gebeurtenis. En bij wat mindere berichten en fases in mijn leven zoek en vind ik regelmatig, vaak heb ik deze gevoelens reeds middels een column van mij afgeschreven, troost en bemoediging bij mijn Facebookvrienden. Ook gebruik en ‘misbruik’ ik dit medium meer dan eens om mijn site te promoten.
Soms sla ik artikelen die ik via Facebook lees op onder mijn favorieten. Omdat het onderwerp mij zo aanspreekt dat ik zeker weet dat ik het nog wel eens kan gebruiken als de inspiratie soms ver te zoeken is. Echt waar, dat kan ook gebeuren. Zoals het ontroerende verhaal van een liefdeskoppel die hand en hand sterft. Over een Amerikaans echtpaar dat na ruim 60 jaar huwelijk door ziekte in 2 verschillende ziekenhuizen terecht komt. Hemel en aarde werden bewogen om beide echtelieden weer te herenigen. Toen beiden weer naast elkaar lagen in hetzelfde ziekenhuis werden de bedden tegen elkaar aangeschoven. De handen werden ineengeslagen tot de dood beiden scheidde. Kort na de hereniging stierf Floreen op 83-jarige leeftijd. Ed overleed de dag erna op 82-jarige leeftijd. De kinderen van het stel waren vooral heel dankbaar dat hun liefdevolle ouders samen mochten sterven. Vrijwel iedereen keek op tegen dit sprookjeshuwelijk…
Nog aangrijpender was het verhaal van de 11 jarige Reece Puddington uit het Britse Kent. Waar veel jongens van die leeftijd Facebook gebruiken om te chatten gebruikte Reece dit medium voor een wel heel serieuze mededeling. De jongen, die al de helft van zijn leven kanker heeft, plaatste een bericht dat hij stopte met zijn verdere behandeling en zijn laatste dagen met zijn familie thuis wil doorbrengen. Hij schrijft zijn Facebookvrienden dat hij de strijd opgeeft en de natuur verder zijn gang wil laten gaan. De jongeman had een wensenlijst opgesteld van dingen die nog moesten gebeuren voor zijn overlijden. Zo wilde hij onder meer dat zijn 40-jarige moeder haar rijbewijs zou halen zodat ze samen nog wat leuke tochtjes konden maken. Het rijbewijs heeft ze gehaald maar helaas is Reece inmiddels te ziek om er nog op uit te trekken. Toch is hij gelukkig door alle steun die hij via Facebook krijgt. ‘Dat maakt voor mij een heleboel goed’, zo zegt hij. Facebook als een vorm van stervensbegeleiding derhalve. Als tijdelijk reddingsboei tijdens ondraaglijk geestelijk of lichamelijk lijden. Een manier om negatieve ervaringen van je af te schrijven en een bron van hoop in bange dagen.
Dergelijke hartverscheurende verhalen heb ik gelukkig nog niet aan Facebook prijs hoeven te geven. Maar toch denk ik dat, mocht ik in allerlei onverkwikkelijke levenssituaties terechtkomen, ook ik mijn heil zoek op internet. Voor het van mij af schrijven van allerlei emotionele toestanden, voor het op de hoogte houden van mijn Facebookvrienden van mijn toestand. En door het volgen van mijn Facebookvrienden, zodat ik via hun toch mee kan genieten van alle mooie dingen die ik ook in het leven heb mogen beleven. Denk dus maar niet dat u al te snel van mij verlost zult zijn, daarvoor is het schrijversinstinct net even te groot. Niet stilletjes in een hoekje gaan zitten dus maar SCHRIJVEN, delen en liken! De kracht van Facebook……