Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Fam. Wieringa bouwt, ondanks tegenslagen, gestaag verder aan de toekomst

Wanneer en hoe is het Allround Timmerbedrijf Gebroeders Wieringa ontstaan?

Eind 2000 kwamen de plannen die in 2001 gerealiseerd werden. En daar hebben we nooit spijt van gehad! Er komt wel extra werk en verantwoordelijkheid op je af maar het stukje vrijheid vergoed veel. Eigenlijk hebben we beiden dezelfde werkgevers gehad: Sake Hofman, gebroeders Van Dijken en Battjes. Harm Jan is begonnen bij Labor Pallets maar dit was niet zijn roeping. We zochten elkaar onbewust toch wel weer op dus in de loop der jaren. Bij Battjes regelden we al heel veel zaken zelf, afspraken maken bijvoorbeeld met de onderaannemers. Daardoor werden we door collega’s wel eens gekscherend de elitetroepen van Battjes genoemd.

We weten ook precies wat we aan elkaar hebben. Janneke zegt wel eens: ‘Soms zegt één van jullie twee ‘dinges’ en dan weet de andere precies waar het over gaat!’ We hadden onze eigen bus reeds toen we nog voor Battjes bij het Groninger Museum bezig waren. Onze eerste echt zelfstandige klus was de bouw van een nieuw huis in Stedum. We kenden direct een vliegende start dus.

Beiden specifieke opleidingen hiervoor gevolgd?

We volgden na de lagere school de LTS in Groningen. Jaap plakte de streekschool er achteraan, Harm Jan bleef nog een jaar langer op de LTS en volgde nog een andere richting. Dit omdat hij anders te jong was om fulltime aan het werk te mogen. Echt veel te kiezen was er ook niet wat de richtingen betrof. Je kon toen kiezen uit de vakken bouwen/metselen, schilderen of metaalbewerking. De eerste twee jaar had je alle vakken, daarna moest je kiezen. Beiden vonden we het mooi om zelf dingen te maken. ‘Wat we zien en mooi vinden dat maken we!’ Jaap begaf zich in 1979 op de arbeidsmarkt, Harm Jan volgde in 1982. Beiden zitten dus al meer dan 30 jaar in het timmervak.

Wat zijn jullie specialiteiten?

De traditionele bouw, denk hierbij aan huizen met stenen muren en spouwmuren, het echte ‘ouderwetse’ bouw- en timmerwerk dus. Het restaureren van oudere gebouwen als de Menkemaborg, borg Ewsum en Museum ‘Het Hoogeland’ is ook echt ons ding. Harm Jan houdt zich daarnaast nog nadrukkelijk bezig met het aanleggen van nieuwe badkamers, inclusief het tegel- en kitwerk.

Ook de wintermaanden zijn goed gevuld?

Jazeker, we hebben nog wat badkamerprojecten en moeten ook nog in de kerk van Onderdendam aan het werk. Deze vertoont binnenin de nodige scheuren. We zijn wat dat betreft heel tevreden over dit jaar. In het begin van het jaar was het wat rustiger maar daarna trok het echt aan. En voor het volgend jaar staan al weer de nodige projecten op de planning. Inmiddels zijn we met zijn vijven bezig. We hebben ook 3 uitzendkrachten/zzp-ers aan het werk.

Hoe kijken jullie aan tegen de aardbevingsproblematiek?

Wij vinden het absoluut niet leuk voor de mensen. Soms hebben onze klanten net het huis net weer op orde en dan begint het hele gedoe opnieuw. Herstel is dan misschien wel een tijdelijk lapmiddel. Maar toegegeven, het sleept ons wel een beetje door de economische crisis heen want we hebben het nu hartstikke druk. En normaal hadden we ook geen extra mensen nodig gehad. Het spreekwoord ‘De een zijn dood, is de ander zijn brood’ gaat hier dus wel een beetje op. Maar natuurlijk zouden we de extra omzet liever op een andere manier binnen slepen.

Janneke is jullie steun en toeverlaat met betrekking tot de administratie?

(En daar Janneke op dat moment net weer koffie inschenkt, kopt Jaap dit voorzetje natuurlijk direct in met de opmerking dat ze niet alleen hun steun en toeverlaat is wat betreft de administratie). Klopt als een bus! Vanaf het begin heeft Janneke zich ontfermt over de facturen en de administratieve rompslomp. Tegenwoordig hebben we voor de administratie en BTW aangifte een boekhouder maar Janneke regelt dat alles netjes aangeleverd en afgehandeld wordt. Ook houdt ze zich bezig met advertenties en de overige reclame-uitlatingen. Kort samengevat regelt Janneke de administratie, is Jaap voor het offertetraject en Harm Jan voor het harde werken, haha…

Hebben jullie nog leuke bouwanekdotes?

Na enig nadenken wordt toch wel gniffelend geconstateerd dat Harm Jan vaak een keer pech heeft. Regelmatig stoot hij zijn hoofd wat vaak tot de nodige littekens en wondjes lijdt. Hij kan hier dan soms ook wel behoorlijk kwaad om worden en reageert zich dan af op het materiaal. Zo werd het voetbalveld van Stedum tijdelijk opgesierd door een dakpan die Harm Jan in al zijn frustratie wegslingerde na de zoveelste ‘kapotte kop’. Jaap: ‘Eén keer kon ik hem nog net beetpakken anders was hij zo van het dak afgevallen. Er zat een touw achter de ladder vast en Harm Jan dacht, staande op de ladder, als ik deze nu acrobatisch even opwip dan trek ik dit touw er zo achter vandaan……’

Bij Battjes maakten we wel eens mee dat de baas het op zijn manier zo druk had dat hij de werkplaats binnen kwam en tussendoor wilde bellen. Maar ipv de telefoon hield hij de afstandsbediening uit zijn zak. ‘En dat is moeilijk bellen hé’.

Janneke weet ook nog wel een mooi verhaal te vertellen. Het stamt uit de tijd dat ze nog 3 nandoes hadden. Nandoes zijn te vergelijken met struisvogels. Janneke: ‘Ik kreeg de melding dat deze nandoes uit onze tuin ontsnapt waren en richting De Wilster liepen. Ik heb toen met Jaap gebeld die in Haren aan het werk was. Hij is toen gelukkig direct in de auto gesprongen en teruggereden. Toen ik bij onze nandoes kwam, waren inmiddels ook de politie en de dierenambulance gearriveerd. Zij stonden er wat schaapachtig bij te kijken en wisten niet wat te doen. Gooi ze weer bij ons over het hek, zo zei ik. Dit had ik graag zelf gedaan maar daarvoor waren de beesten te groot. Ze kijken je bij wijze van spreken recht in de ogen. De dienders en de broeders wilden de beesten vangen met netten. Gelukkig kwam Jaap net op tijd aanrijden. Hij nam de beesten één voor één mee en wist ze middels een knietje weer over het hek te zetten. Een mooi verhaal, aldus de politieagenten, om aan het thuisfront te vertellen’.

Alle drie hebben jullie helaas ook kennis gemaakt met de lappenmand?

Dat klopt helaas. Deze pechperiode begon in 2006 middels een motorongeluk bij Wittewierum. Janneke: ‘Een vrachtwagen zag ons over het hoofd en hoewel Jaap het stuur omgooide tikte hij ons nog net even aan. Toen ik Jaap hard met zijn hoofd op de grond zag klappen dacht ik dat hij er geweest was, hij was enige tijd buiten bewustzijn. Hij weet er dan ook niets meer van en heeft hier een klein hersenletsel aan overgehouden. Al met al heeft hij een half jaar lang met de naweeën van het ongeluk te kampen gehad. Zelf heb ik er een gebroken hand aan overgehouden.

In juni 2009, we waren net 25 jaar getrouwd, werd er bij mij borstkanker geconstateerd. Een langdurig proces die ik gelukkig in december 2010 met succes afgerond heb. Net toen we dachten dat we het ergste wel achter de rug hadden, ging het bij Harm Jan mis. Dat was in maart 2012.

Harm Jan vervolgt: ‘Toen ik op Ewsum aan het tegels zetten was, merkte ik gedurende de dag dat ik mijn rechterarm steeds moeilijker omhoog kon krijgen. Ik was ’s morgens ook al heel raar wakker geworden, net alsof ik heel ‘stijf’ geslapen had en van ver moest komen. Ik dacht eerst aan griep. Op den duur kreeg ik ook uitvalsverschijnselen in mijn been en kon geen kopje koffie meer omhoog krijgen met mijn arm. Ik ben toen naar huis gegaan en, nadat ik mijn eigen huisarts niet kon bereiken, heb ik de doktersdienst gebeld. Vrij snel daarna kwam de ambulance en ben ik naar het ziekenhuis afgevoerd.

Uit onderzoeken bleek dat ik een herseninfarct (beroerte) heb gehad. Een lange revalidatieperiode van bijna een jaar, onder andere in Beatrixoord, volgde en gelukkig kan ik inmiddels alles weer. Ik ben alleen vrij snel moe en werk daarom halve dagen. Soms ga je wel wat langer door zoals onlangs bij de stormschade maar dan volgt onvermijdelijk weer een terugval. Momenteel volg ik nog twee keer per week een medische fitness bij Karel. Gelukkig hebben we ons als bedrijf goed door de ongemakken heen kunnen slaan!’

Harm Jan, jouw kennen we natuurlijk van de herrezen ‘The Music Boys’

Klopt, we zijn sinds kort een andere weg ingeslagen en spelen nu voornamelijk nummers die we zelf heel mooi vinden. Misschien is dit wel te danken aan de inbreng van Tamme Kamminga, onze nieuwe bassist. We spelen niet zo vaak meer op bruiloften. Het aantal bruiloften is minder geworden en vaak kiest men voor een DJ.

Dit jaar hebben we veel op barbecue-feesten gespeeld en tijdens verjaardagen van mensen die 50 jaar geworden zijn. We hebben plannen voor een dorpshuistour waarbij het publiek via een beamer mee kan genieten van foto’s van The Music Boys door de jaren heen. Want TMB bestaat al sinds 1958! Met als basis Piet en Janske van Dijken en Zigterman.

Gelukkig kan ik zelf ook weer volop aan de bak. Door mijn beroerte kon ik aanvankelijk geen gitaar spelen. Ik nam dit instrument zelfs mee naar Beatrixoord want gitaar spelen bleek een goede oefening voor de fijne motoriek in mijn rechterarm. Ik speel tegenwoordig weer met heel veel plezier en we krijgen ook goede reacties over onze nieuw ingeslagen weg…

Deel jij Janneke, Jaap zijn passie voor motoren?

Jazeker. Ik heb zelf lange tijd een trike gehad maar doordat ik mijn hand gebroken heb en door de gevolgen van mijn ziekte had ik niet genoeg kracht meer in mijn arm. Een trike stuurt namelijk vrij zwaar. Maar ter compensatie heb ik nu een BMW, type Z3, met een open dak. Ook heerlijk om in te rijden.

Jaap: ’Ik heb mij net weer een andere motor gekocht. Een wat comfortabeler model waarbij Janneke ook wat gemakkelijker achterop kan zitten’. Ook Harm Jan blijkt een motorliefhebber te zijn en is in de zomervakantie met de motor naar het Reuzengebergte geweest in Tsjechië. Verder is Harm Jan nog lid van de brandweer en beleven Jaap en Janneke veel plezier aan hun honden, kippen en konijnen. Vroeger hadden ze zelfs een papagaai die uitstekend allerlei telefoongesprekken na kon doen. Het beest was een imitatiemeester. Hij was zelfs zo goed dat, toen hij een keer van zijn stokje viel, hij keihard een woord riep (inclusief rollende r) die we hier maar niet zullen herhalen…

En binnenkort worden jullie opa en oma?

Ja, dat was geweldig nieuws waar we heel blij mee zijn! Dochter Janine, werkzaam in de zorg en samenwonend met Ernst Hulsebos, is in maart uitgerekend. Jaap is in de weekenden druk bezig met de babykamer en ik heb inmiddels een kinderwagen gekocht voor de kleine. Nog één uit de goede, oude tijd waar de baby jaren in kan liggen als het moet. Je eerste kleinkind is natuurlijk iets heel speciaals, we zijn dan ook maar wat trots. Zelf hebben we 2 kinderen. Zoon Elle woont samen met Louise in Vinkhuizen. Hij is salesspecialist bij Diesel Groningen.

Harm Jan, jij bent verknocht aan Huizinge?

Klopt, ik ben er geboren en getogen en hoef er ook niet weer weg. Maar als het moet zou ik zo naar Middelstum verhuizen hoor. Dat geldt wel voor meerdere plaatsen op het Hoogeland. Maar in Huizinge heb ik het prima naar mijn zin inderdaad.

Willen jullie verder nog iets kwijt?

We hopen rustig op dezelfde manier door te kunnen gaan bij leven en welzijn. Me dunkt dat we onze portie ellende eerst wel hebben gehad. Maar we hebben nog een primeurtje. Sinds kort hebben we onze loods in Westeremden ingeruild voor een loods in Middelstum. We zetelen nu in het pand van Perdok aan de Pompsterweg. Dit is voor ons dichterbij en we hebben hier meer ruimte. We hopen hier nog jaren in vooruit te kunnen!

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69