Het was niet het mooiste jaar voor de Kerstman. Gelukkig had hij niet dezelfde problemen als waar zijn concullega Sinterklaas mee te maken had: de discussies over de kleur van Zwarte Piet. Ongetwijfeld zouden binnenkort zijn eigen hulpjes, de Elfjes, wel aan de beurt zijn. Iets met kinderarbeid of zo. Zorgen voor morgen, hij had eerst andere problemen. De opwarming van de aarde ging natuurlijk ook ten koste van zijn eigen domein op de Noordpool. Zijn zorgvuldig uit ijs opgebouwde iglo smolt hem bij tijd en wijle onder de kont vandaan, bij wijze van spreken dan.
Gelukkig was hij wijzer geworden de laatste jaren. Gedurende zijn tochten door het luchtruim had hij allang gezien dat in Groningen Klimaatgroep Holland huist. Dit smeltprobleem was een fluitje van een cent voor de mannen van Harry Vaatstra en consorten. Met een eenvoudig te hanteren ventilatie- en klimaatbeheersingssysteem hield hij zijn onderkomen prima op temperatuur. De frisse lucht kon hij goed gebruiken om eens na te denken over een andere zorg waar hij mee te kampen had. Wanneer hij met zijn arrenslee het luchtruim doorkliefde kwam hij onderweg steeds vaker vervuiling. En dat baarde hem zorgen. Hoe hiermee om te gaan?
Het voordeel van de Kerstman is dat hij vaak alles weet. Hij weet welke gedachtes er spelen. Niet voor niets weet hij als geen ander de wensen van de kinderen, zodat de juiste cadeautjes onder de kerstboom verschijnen. Maar zo als dat gaat met cadeautjes, zo gaat dat ook met andere gedachtes van de mensen die hij bezoekt. In oktober ging hij langs bij Harry Vaatstra, die prinsheerlijk lag te slapen. Ondanks deze bezigheid waren de gedachtes van Harry nog in volle gang, die de Kerstman met verbazing tot zich nam. Het was het antwoord op de vraag die hij eerder aan zichzelf stelde: hoe gaan we om met de steeds groter wordende vervuiling die ik onderweg tegenkom?
“Moeder Aarde heeft wel enige aandacht nodig. Ons energieverbruik ligt te hoog, onze afvalbergen rijzen de pan uit, we verkloten de aarde. Ook jij, Kerstman, moet verantwoord inkopen. Koop geen cadeautjes die van ver komen, waardoor veel energie verloren gaat aan transport en logistiek. Koop geen goedkope prullaria. En zeker geen spullen die door kinderhandjes in elkaar zijn gezet. Speelgoed moet duurzaam zijn, zodat we geen reden hebben om het weg te gooien. Niet de vuilnisbelt laten groeien en de verbrandingsovens voorzien van brandstof om vervolgens onze aarde en dampkring te laten verknoeien. Recycling is het toverwoord!
Begin bij jezelf! Accepteer niet langer dat we massaal etenswaar van ver halen en vervolgens ook een groot deel hiervan weggooien. Laten we proberen producten te consumeren die in de regio voorhanden zijn en groeien in het seizoen op dat moment. Wat te doen met fastfood, wat te doen met kleding van ver en te koop voor een habbekrats? Weg met de weggooimaatschappij, turn deze om tot een statiegeld- en recyclingmaatschappij. Hang de status aan de wilgen die hoort bij sommige bedrijven, zoals een woonwinkel uit Zweden, maar laat ambachtelijk weer iets maken.
De klok tikt door. De wereld wordt gevoelsmatig groter door internet, we kunnen overal inkopen, we kunnen overal heen. We verlangen steeds meer! Ook een beter binnenklimaat. Logisch, zo gaat het nu eenmaal. Maar als we iets willen, doe het dan bewust! Kies bewust, denk en kies voor de langere termijn. Korte termijn oplossingen vragen veel energie. Bovendien wordt er te snel weer afscheid van genomen. Kies voor duurzaamheid, kies voor VOLHOUDBAARHEID!”
Harry filosofeerde rustig verder in zijn onderbewustzijn. “Klimaatgroep Holland heeft die keus gemaakt, in alles wat wij doen staat volhoudbaarheid voorop. Bij alle investeringen, alle innovaties, alle operaties, weegt dit item het zwaarst. Zwaar op de weegschaal van het nemen van beslissingen, zwaarder zelfs dan die van het geld. We proberen ons best te doen, maar we zijn mensen en dus niet perfect. Ook wij zitten in de trein naar de toekomst. Elke dag weer. We moeten niet meer achteruit kijken, maar vooruit. En dat proberen we te doen met een eerlijke focus naar de toekomst. Met volhoudbaarheid, want samen zijn we verantwoordelijk en wij alleen kunnen de wereld niet geheel veranderen of verbeteren. Maar we beginnen wel bij onszelf! En dat, Kerstman, moet jij ook doen…..”
Het begon de Kerstman wel enigszins te duizelen door deze gedachtestroom. Gelukkig deed de frisse lucht hem goed, terwijl hij achter op de arrenslee zat. Hij kwam tot de conclusie dat de filosofie van Klimaatgroep Holland een juiste was. Het bracht hem op een twee ideeën. Allereerst zou hij deze boodschap Koning Willem Alexander in zijn oor fluisteren, zodat hij hier zijn voordeel mee kan doen tijdens zijn eerste kerstrede. En, dacht de Kerstman “Klimaatgroep Holland heeft wel een dankwoordje verdiend voor deze inzichten.”
Let maar eens goed op tijdens de donkere dagen voor kerst. Kijk omhoog, naar de verre luchten, maar symbolisch ook opgetogen naar de toekomst. En kijk niet verbaasd als je de Kerstman langs ziet komen, zwaaiend vanaf zijn arrenslee. Wrijf niet vol ongeloof in de ogen als je de langzaam oplossende Kerstboodschap achter zijn arrenslee ziet, maar geniet ervan: Klimaatgroep Holland wenst u allen Gezegende Kerstdagen en een geweldig, gezond en gelukkig 2014 toe, vol met volhoudbaarheid!