‘Iedere verandering is een mogelijkheid tot verbetering’. Dat verzin ik niet zelf, deze woorden komen uit de mond van freelance professor Alex Klein. Prachtige woorden natuurlijk, uitgesproken door een rasoptimist.Andersom gedacht kan natuurlijk ook maar dat is iets voor doemdenkers. Daar doen wij niet aan. En dan hebben we het natuurlijk over het feit dat iedere verandering ook een mogelijkheid tot verslechtering kan zijn. Alex Klein was gastspreker tijdens het starterscafé georganiseerd door de Rabobank. Die man heeft ook een mooi beroep hoor. Hij reist het hele land door, lezinkje hier, schnabbeltje daar en vangen maar. Je moet natuurlijk wel wat te vertellen hebben, anders val je zo door de mand. Plezier hebben in het werk, denken aan je gezondheid, tijd vrij maken voor ontspanning en een goede balans tussen klanten, tijd en geld zijn de voornaamste adviezen die bij mij zijn blijven hangen.
En zo zat ik op een koude, maartse donderdagavond dus zomaar in Delfzijl met een prachtig uitzicht op de haven en te midden van allemaal startende ondernemers waaronder een aankomend mollenvanger. Dan is mijn keuze als tekstschrijver nog niet eens de meest verrassende. Naast mij zat Henk de Haan. Juist ja, dé voetballer Henk de Haan. Bekend van radio en televisie. Hij speelde van 1982 tot 1984 bij FC Groningen en voetbalde zelfs in Europees verband tegen Atletico Madrid en Inter Milaan. En daarna bij het nu failliete Veendam. Of zou Henk nog een Harry Houdini act voor de BV Veendam in petto hebben?
Genoeg reden tot gespreksstof dus en dat kwam goed uit want Henk ratelde maar door. ‘Deurbroez’n, zoals hij het zelf zo mooi noemt, pom, pom, pom. Die avond kreeg hij net een twitterbericht van Jakhals Eric. Het bleek dat een itempje over Henk in de uitzending van De Wereld Draait Door zou verschijnen. En ik weet eigenlijk niet eens meer waarover. Want hij had het over doping, de Rabobank, voetbal, Veendam, zijn eigen zaak enz. enz. Vrijdagmorgen had hij al weer een interview voor Radio Noord omtrent de zorgelijke situatie bij de BV Veendam. Volgens mij had hij die donderdag ook nog een gesprek gehad met een Arabier die vriendjes geworden was met hem via Facebook en Veendam mogelijk kon redden. Maar deze bleek uiteindelijk toch meer heil te zien in de FC Groningen want die speelde op het hoogste niveau. ‘Dan moet je nog even een jaar wachten’ zo zei Henk tegen zijn Facebook vriend, onze in tulband getooide sjeik dus.
Wat een kerel, die Henk. De zaterdag er voor had hij meegedaan met het Gronings Dictee, hem afgenomen door onze eigen Fré Schreiber. Het was hem vies tegengevallen. Henk dacht alles wel op te kunnen lossen door overal ’n achter te zetten. Maar dit bleek een tegenvaller. ‘Er waren zinnen bij waarin ik alleen maar de namen van personen goed geschreven had’, aldus onze levensgenieter. Hij leek hier niet gebukt onder te gaan. Deze ervaring pakten ze hem niet meer af. Natuurlijk kwam ook zijn goal, waarvan hij de videoband hoogstpersoonlijk naar Avro’s Sportpanorama bracht, en die tot doelpunt van de maand werd verkozen, ter sprake. ‘Een afstandschot van wel 70 meter’, glunderde Henk met twinkelende ogen. Elk jaar één meter er bij dacht ik nog maar de bal zat inderdaad strak in het kruis.
Alles kan, is het motto van Henk, als je er zelf maar in gelooft. Hij had zich nog aangeboden bij Johan Derksen en Wilfred Genee aan tafel bij VI toen Rene van der Gijp ziek was. Johan had er serieus over nagedacht, zei hij, maar er uiteindelijk toch maar vanaf gezien. ‘Er is helaas niemand die je verstaat’, aldus Derksen. Maar niet te lang getreurd, deurbroez’n, pom, pom, pom! Niets is onmogelijk als je moar wil’n broez’n! Ik ben benieuwd waar ik nu meer van heb geleerd deze avond, van onze freelance professor of eeuwig optimist Henk met zijn eigen evenement’n bureau.
Niet te lang over nadenken maar gewoon broez’n. En die gedachte bracht mij naar een project in Scheemda.Je zult het beleven hé, jarenlang bij heel veel uitzendbureaus ingeschreven gestaan zonder ook maar voor één milieuopdracht in aanmerking te komen. En nog geen anderhalf maand zelfstandig tekstschrijver en dan in eens opgeroepen worden ter ondersteuning van een milieu audit. Ik heb heel even nagedacht of het wel verstandig was en niet ten koste ging van de focus. Maar het was net of Henk toen al in mijn oor fluisterde, aanpakken, broez’n! Je weet nooit wat er achter weg komt en ik ben weer een ervaring rijker.
Maar zo’n opdracht gaat wel ten koste van het schrijven. Helemaal als je bedenkt dat ook de media zich vol op het levensboek storten. Dus deze column dient snel afgerond te worden want er staat zo een fotograaf op de stoep namens De Noorderkrant. Gevolgd door een telefonisch interview met dezelfde krant. Binnenkort naar Bedum, voor een interview met Regio FM voor een programma met als doelgroep 50+. Ik geloof niet dat het interview wordt afgenomen door Henk Krol maar dat mag de pret niet drukken natuurlijk. En 50+ is voor het levensboek natuurlijk een hele interessante leeftijdscategorie.
Volgende week wacht nog de Verzoamelstee in Onderdendam waarin ik enige voorbeelden mag laten zien van het levensboek. Wie weet wat er allemaal achterweg komt. In elk geval hebben de afgelopen maanden heel veel afwisseling en verrassingen opgeleverd. En dat pakken ze me niet meer af. Henk heeft gelijk, af en toe moet je niet te veel nadenken maar gewoon…….