Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Jaaroverzicht 2009

 

2009, somberheid troef of toch een Twisterblik in de ogen……
 
27 december 2009, 15:09
 
Volgens de kerstrede van onze koningin was 2009 een somber jaar. Een jaar wat in het teken stond van de individualisering, een hoog ik-cultuur met weinig oog meer voor het leed van de naasten in de naaste omgeving. Twitteren, sms-en, hyven, mailen, onpersoonlijkheid troef met heel weinig daadwerkelijk intermenselijk contact. Persoonlijk kan ik haar het hyven wel aanbevelen want het levert soms echt wel positieve energie op. Zowel in moeilijke als in plezierige momenten des levens, krabbel- dan wel inboxtechnisch, of toch ook in de chatzin van het hyven…. 
 
De graaicultuur luidde de kredietcrisis in. Na een jarenlange economisch hausse, nu een gigantische bear-market wat leidde tot de grootste terugval van de wereldeconomie sinds de jaren 30 van de vorige eeuw. Onzekerheid en voorzichtigheid troef, wat zich doorvertaalde in een groeiende werkloosheid. Ook mijn werkgever is in zwaar weer terechtgekomen. Deze prachtige Sleeping giant heeft alles in zich om zich tot in lengte van jaren als een hele belangrijke pijler voor het werkgelegenheidsgebied binnen onze regio te ontwikkelen. Hopelijk zijn de bakens tijdig verzet en komen we in 2010 in rustiger vaarwater terecht maar volgens mij hebben we de ijsberg wel even geraakt…… 
 
Ook in mijn bestuurlijke werkzaamheden voor het CDA, afdeling Loppersum, kon ik vanaf de politieke zijlijn mee huiveren wat de impact is van een miljoenentekort op onze gemeente en ook op onze fractie. Een saneringsplan wat tot een behoorlijke kaalslag van de 17 kernen van onze prachtige gemeente kan leiden. Na eerst in het personele vlak gesneden te hebben lijkt het er sterk op dat ook de voorzieningen onder zware druk staan. Volop demonstraties, en het college en de gemeenteraad kregen een hoop kritiek te slikken. Maar wat er ook gaat gebeuren, ik denk dat iedere burger (en zeker de raad en het college) allemaal als wens hebben om Loppersum Vooruit te stuwen in de vaart der volkeren (met of zonder partijprogramma). De gemeenteraadsverkiezingen in maart 2010 zullen een hoop duidelijk maken. 
 
Ook in familiaire zin was 2009 een heel roerig jaar. Toen ik in februari op mijn werk een ambulance met loeiende sirenes over de ringweg hoorde gaan kon ik niet bevroeden dat mijn vader er met een hartinfarct in lag. Na een wonderbaarlijk snel herstel volgde ook nog eens een herseninfarct en hierna kwamen zowel Bertus senior als junior tot de conclusie dat Innersdijk een instelling is waar je niet te vaak moet komen……. Na ook deze mokerslag te hebben overleefd volgde ook nog eens een maagbloeding. Maar de grootste schrik van dit jaar kreeg ik toch wel toen ik moeders de vrouw voor mij al koppeltje duikelend van de kerktrappen zag rollen. Die heeft alles gebroken wat er maar te breken valt dacht ik nog, en nadat haar hoofd met een harde klap op de vloer bonkte had ik haar eigenlijk al opgegeven. Gelukkig kwam ze er met een paar krammen vanaf. Een bevriesmoment en dat midden in de zomer. Toch gaat het met beiden gezien de omstandigheden redelijk tot goed (taaie rakkers zal ik maar zeggen) maar je komt eens te meer tot het inzicht dat er slechts een kleine scheidslijn zit tussen leven en dood en tussen het zijn en verliezen van dierbaren…. 
 
Ten teken dat er nog meer crisissen te overwinnen zijn had ik zelfs enige maanden een huisgenoot en woonde ik dus niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk (is dit taalkundig goed of corrigeer ik nu de taal…..) in een 2 onder 1 kap woning. Ondanks moeilijke momenten ook heel gezellige momenten en nieuwe culinaire hoogtepunten opgedaan. Gelukkig zit ik nu inmiddels weer redelijk op mijn streefgewicht…….Daardoor zelfs mobiel geraakt en ook hier tot de conclusie gekomen dat je heel goed moet uitkijken welke SMS-jes je ‘s nachts naar welke personen stuurt…. 
 
Was het jaar 2009 nu alleen maar kommer en kwel. Wis en warempel niet. Want wat hebben we ook wat afgelachen zeg. Om maar eens te beginnen bij mijn grootste uitlaadklep de voetbalclub. Haar 75-jarig bestaan leverde ons een hoop entertainment op met als hoogtepunten de Icesave, Middelstum Spo(r)t met de barpraat en prachtige filmpjes over Gooise vrouwen, de plusreclame, Mourinho en het aantrekken van trainer Ron Jans met een persconferentie van Hans Nijland himself, de herrijzenis van café Van Lacum en een gezamenlijk slot-straatfeest waarbij feestend Middelstum zich herenigde in de Burchtstraat. 
 
Verder bracht de voetbalclub ons het trainingskamp op Ameland (helaas zonder ballen maar wel met het inzicht dat Heineken en hormonen soms rare dingen met je doen), Swifterband (helaas met ballen maar geen resultaten of het moet wel de mededeling zijn geweest dat ze ons het volgende jaar met de drive-in show inclusief de gebroeders Zuidhof, onze mega barbecue en een vrachtwagen vol met lekkers, het volgende jaar weer heel graag terug zien) een trouwerij van sterspeler Zwerver met een afterparty in Groningen (nee Ronnie, deze auto gaat nog niet haar huis) en de opening- en kebabvoorproefavond van onze 4e elftal sterspeler Bayram (die nu soms nog harder moet werken als hij doorgaans in het veld al voor mij (volgens eigen zeggen dan) moet doen), wat treffend tot uiting kwam in de ‘actie’-foto op de voorpagina van Amateurgras. 
 
Verder waren daar nog de feesttent(en), de vakantie naar Portugal, inclusief bruisend Albufeira, het oplossen van mijn huig door een fire-bal en Keessie’s boom ipv Keessie’s Choise, de relaxavonden in de stamkroeg, de bingo van de ijsbaanvereniging, de attracties van de schaatsvereniging, de kaart- en sjoelavonden in de kantine en sinds kort de herontdekking van de Stad (inderdaad Peter, af en toe zag je de Twisterblik in mijn ogen……..). 
 
Heb ik nu alle hoogtepunten benoemd……….hmmmmm niet allemaal maar soms kun je bepaalde dingen toch beter voor jezelf houden. Want ook hier bevindt zich een ragfijn draadje die je emoties alle kanten op doen laten gaan en waar het rationele soms verliest van het emotionele gevoelsleven. 
 
En hoe nu verder? Ik kan natuurlijk het prachtige ‘Wat de toekomst brenge moge’ citeren maar seculerend Nederland zit daar niet echt meer op te wachten of toch stiekem toch? Toch maar eindigen met de prachtige woorden die Kate Bush Peter Gabriel toezong: 
 
Rest your head, 
You worry to much, 
Everything is gonna be alright! 
When times get rough, 
you can fall back on us. 
Don’t give up, please don’t give up. 
 
Whatever may come and whatever may go, that river is still floating……. 
 
Hopelijk zorgen familie, and a little help from my friends, het werk en de Middelstummer gemeenschap voor een Bridge over troubled water. Opdat wij gezamenlijk met vertrouwen uit kunnen kijken naar een heel mooi, gelukkig, saamhorig en dus gezellig maar bovenal gezond en humorvol 2010……… En opdat onze koningin met kerst weer een wat optimistischer kerstrede kan opzeggen!

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69