(Mijn eerste grote verhaal in het Middelstummer clubblad)
Zo tegen het eind van het jaar zie je ze overal weer verschijnen: de lijsten met meest opvallende figuren, meest markante gebeurtenissen, hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar. Het lijfblad van de VV Middelstum kan hierin natuurlijk niet achterblijven.
Sportief gezien was het een jaar om snel te vergeten. Het vlaggenschip moest een stapje terugdoen, de trainer vertrok met een ietwat wrange smaak in de mond en de lappenmand was en is rijkelijk gevuld met vreemde (pech-) vogels. Ondanks alles blijft de voorzitter positief (Noorderkrant 18 november) en er is net weer een langdurig sponsorcontract getekend. Reden tot tevredenheid dus.
Gelukkig hebben we naast het sportieve ook nog te doen met het sociale element. CVVB vulde er een hele Noorderkrant mee (over het zogenaamde CVVB-gevoel), maar wij zijn toch wat bescheidener. Echter op dit punt doen wij toch ook aardig mee.
Toen ik zo’n 2 jaar geleden van de A-junioren overstapte naar de senioren, kreeg ik te maken met een nieuw fenomeen: de 3e helft. Ik begon mijn carrière in het 3e elftal, en na afloop van een wedstrijd werden de eerste 2 helften van die middag nog eens uitvoerig, tot in de details, besproken. Opvallende namen uit die tijd waren Willem Snijder, Frans de Bont en (hoe kan het ook anders) Simon Bolhuis.
Typerend was het dat, hoe later het werd, de gesprekken steeds luidruchtiger en vrolijker begonnen te worden. Ik veronderstelde dat dat iets te maken had met de bruine flessen (ook wel goudgele rakkers genoemd) die soepel achterover werden geslagen. Later bleek dat mijn vermoedens juist waren. En nog steeds is het (bijna) iedere zaterdagmiddag een gezellige drukte in de kantine.
Het viel mij op dat sommige spelers met een bepaald talent gezegend waren, dat ideaal is voor het spelen van de 3e helft. Het gaat hier om het kwalmerstalent. Het begrip kwalmen is wat moeilijk te definiëren, maar het komt ongeveer hierop neer dat er gesprekken gevoerd worden, die niet al te serieus genomen moeten worden. Onze vereniging heeft vele personen die hiervoor in aanmerking komen, en ik heb eens geprobeerd om hier een elftal van op papier te zetten. Dit bleek geen probleem te zijn, ik kan ook nog wel een schaduw-elftal vormen. Helaas heb ik dus niet alle kwalmpotten kunnen selecteren, maar toch zal ik eens proberen een opstelling op papier te zetten.
Op doel posteren we Simon Bolhuis (daar Tiemen een nieuwe dimensie aan zijn voetbalcarrière toevoegt) en benoemen hem ook direct maar tot aanvoerder. Een gevreesd bezoeker van menig feestje want als hij in vorm is, krijgt niemand er een speld meer tussen. Naast zijn liefde voor Yvonne ook (en misschien wel juist daardoor) een groot liefhebber van RTL +.
Libero’s: Hier plaatsen we het illustere duo Hans Wibbens en Willem Slagter. Berucht om hun nachtelijke escapades bij Marten Bullema waar ze (letterlijk en figuurlijk) de boot naar Uithuizen gemist hebben en de survivalavonturen in de Ardennen. Willem verbaasde ons onlangs nog door als Ko de Boswachter (met jagershoed en jas) op het sportpark te verschijnen. Alleen een geweer ontbrak nog maar die sigaar stond hem ook goed. Beiden zijn goed voor 1 helft daar ze dan fit aan de 3e helft kunnen beginnen (leeftijd begint te tellen).
Voorstopper: Koos Linstra, een groot fan van Feyenoord, doet ons af en toe aan Henkie Fräser denken. Prachtig die veegbewegingen, nu nog wat meer rendement en dan wordt hij zelfs als Feyenoord-fan voor vol aangezien. Laat zich, nu hij aan de vrouw is; wat gemakkelijker temmen.
Linksback: Sjoerd Pool. Iemand die als bijnaam Pauwel Kwak heeft mag in dit rijtje zeker niet ontbreken. Maakt niet alleen de tegenstanders horendol met zijn “let-op, pas-op” kreten maar ook zijn eigen ploeggenoten (vraag maar aan Pieter Jan). Als hij loskomt (tijdens een kaartavondje bij voormalig café Grommers) is er dan ook sprake van een zuivere monoloog.
Rechtsback: Rene de Groot. Begon zijn voetbalcarrière in Onderdendam maar wilde nog eenmaal een sportieve klapper maken en ging bij Middelstum voetballen. Wordt door zijn grote kameraad Dick Dampo (ook al een importvoetballer) liefkozend “Reiger” genoemd, ongetwijfeld door het feit dat hij de flesjes zo gulzig leegdrinkt. Brak in het vorig clubblad ook door als schrijver met zijn verhalen over bakker Ko van de Riet en de mobiele melkboer. Al met al een groot talent. Hij mag dan ook blijven.
Mid-mid: Frans de Bont. Zoals hij zich in het veld overal uit weet te draaien, lult hij zich ook in de kantine uit menig discussie. Vandaar dat hij nu het spel mag verdelen.
Linksmidden: Erik Boskamp. Het enfant terrible binnen de vereniging. Is gelukkig buiten de lijnen een stuk beter te gebruiken. Een groot liefhebber van Milko, waar hij zich dan ook op gezette tijden mee placht te associëren al wordt dat de laatste tijden wat minder. Dit zal ook wel te maken hebben met het feit dat Milko zijn kruid (op het voetbalveld althans) verschoten lijkt te hebben.
Rechtsmidden: Ronnie Medema. Vooral geselecteerd om zijn prestaties op zaterdagavond. In Middelstum en omstreken beter bekend als Mieger oet Middelsom. Schijnt een vriendin te hebben die Jantje heet die verdraaid lekker kan . . . . . ..koken? (vool maal 50 gulden meneel).
Spits: Dick van Dam. Jean Claude van Damme voor bekenden, Claude voor vrienden, maakte een bliksemcarrière door binnen de vereniging. Begonnen in het 4e en nu spelend bij het 2e elftal. Maakte zich onsterfelijk via de rubriek “Geef de pen door” en is nu omgedoopt tot Dick “Geelbuik” Dampo. Hij schijnt ook wat tegen Jan v.d. Laan’s duiven te hebben, die hij nog eens uit de lucht wil schieten (maar dan moet hij beter richten dan dat hij nu bij het 2e doet).
Linksbuiten: Marcel van Dijken. Inter heeft de schone taak om samen met Klaas Adolfs (die ook al niet op zijn mondje gevallen is) een nieuwe generatie kwalmers op te leiden. Hij haalt hier meer rendement uit dan zaterdagmiddags in het veld. Zou aanvankelijk naar Joegoslavië verkassen maar is nu vaak op oefening in Stitswerd. Aan de voorzitter van de jeugdsoos (die dit ongetwijfeld ook zal lezen gezien zijn vele citaten uit het clubblad) wil ik dit nog even kwijt: dhr. Schedel vindt de aandacht die jullie besteden aan een relatie van hem met een van de personeelsleden niet echt prettig (wij wel).
Rechtsbuiten: Pieter de Winter. Een multifunctioneel persoon. Treedt naast toneelspeler ook nog op als Sinterklaas en is sinds kort ook weer jeugdleider. Hij is ook nog de vader (of broer) van de linksbuiten. Kan samen met Simon uren praten over de “olle toarten oet de Muurstroate”. Hun favoriete nummer is er dan ook een van de Police: Roxanne, please put on the red lights.
Voeg dit qeheel onder de bezielende leiding van (de nu revaliderende) Herman “Pieter” Hazeveld en Gerard Bos, laat Klaas Adolfs de veldtraining verzorgen, cowboy Henkie “Zieleman Sane” Zijlstra de vlag hanteren en je hebt een prachtig kwalmers-elftal.
Hulde aan al deze mensen, hulde aan de aandachtige luisteraars zonder wie het moeilijk kwalmen is en hulde aan het kantinepersoneel. Zo heeft alles en iedereen een plaats in deze wereld (en in de kantine). Eindigen doen we met een spreuk van onze spelverdeler: “Kwalmen is een der geneugten des levens”.