Thomas, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Thomas Benes is de naam, geboren in het ziekenhuis in Groningen maar opgegroeid in het dorp Eenrum. Het dorp waar ik op mijn zevende al een skeelerwedstrijd organiseerde en waar ik in de loop der jaren met veel plezier veel vrijwilligerswerk gedaan heb en doe. Ik ben inmiddels 36 jaar en woon sinds 2015 in de Korrewegwijk in Groningen.
Wat heb je gedaan qua werk voor je in de uitvaartbranche terechtkwam?
Op de HAVO wist ik eigenlijk nog niet goed wat te worden. De makelaardij kwam langs of iets in de ruimtelijke ordening. Ik was zelfs ingeloot voor de hogere hotelschool maar dat is het uiteindelijk allemaal niet geworden. Er kwam wel uit voort dat ik niet iemand ben die de hele dag achter zijn computer op een kantoor kan zitten. Met mensen omgaan en iets voor ze kunnen betekenen, dat heb ik altijd heel belangrijk gevonden.
Ik ging daarom na de HAVO de zorgkant op en heb uiteindelijk de opleiding tot verpleegkundige gevolgd en behaald. Via, via ben ik in de ouderenzorg terecht gekomen en ik heb onder andere een jaartje of zeven als avond-/nachthoofd in verpleeghuis het Heymanscentrum gewerkt.
Bij Dela en Monuta heb je de nodige ervaring opgedaan?
In een verpleeghuis komen de nodige mensen te overlijden en in het Heymanscentrum hadden we ook een palliatieve afdeling. Ik heb dus de nodige mensen en hun families naar de dood mogen begeleiden maar daarna hield het qua zorg op. En dat terwijl ik wel heel benieuwd was over hoe het dan verder zou gaan.
Dat gegeven bracht mij er in 2018 toe om een brief naar Dela te sturen. De man met wie ik vervolgens in gesprek ging, had direct wel het idee – ook door mijn werkachtergrond – dat het uitvaartwerk wel iets voor mij zou kunnen zijn. Dat had hij goed gezien maar qua aantal uren als uitvaartleider was het niet optimaal.
Ik ben toen, na een jaar, eerst weer in de zorg gaan werken maar toen ik bij Monuta een vacature zag voor de functie van Teamleider Uitvaartfaciliteiten besloot ik weer te solliciteren. Vervolgens heb ik opnieuw bijna anderhalf jaar veel meegemaakt en veel ervaring opgedaan in de uitvaartbranche.
En in 2022 was daar Thomas Benes Uitvaartbegeleiding?
En na al die indrukken en ervaringen had ik op den duur het idee dat ik het anders zou kunnen doen. Ik zeg bewust niet beter maar als je voor een grote organisatie werkt moet je je ook aan allerlei protocollen houden natuurlijk. Denk hierbij bijvoorbeeld aan gerichte kledingvoorschriften wanneer je bij mensen op bezoek gaat.
De beslissing om voor mijzelf te beginnen, daar heb ik best wel lang over nagedacht hoor. Ik had natuurlijk een vast contract met een vast inkomen en dat zeg je niet zo maar op natuurlijk. Maar de gedachte om mijn eigen agenda te kunnen bepalen in het gebied waar ik ben opgegroeid en daarbij zelf te kunnen beslissen hoeveel tijd ik aan een uitvaart kan besteden, gaf voor mij de doorslag om voor mijzelf te beginnen. En zo ben ik mij vanaf 1 januari 2022 volledig gaan richten op Thomas Benes Uitvaartbegeleiding. En van die beslissing heb ik absoluut geen spijt gehad.
Zenuwachtig voor je eerste uitvaartbegeleidingen?
Vreselijk zenuwachtig, dat mag je gerust weten! Ik voelde mij in het begin net een klein jongetje dat voor het eerst naar school ging. Voor het Springfestival in Eenrum stond ik zonder spanning op een podium om bijna 2.000 bezoekers toe te spreken en dat deed mij niets.
Maar om tijdens een uitvaart vijftig rouwende mensen toe te spreken wiens ogen allemaal op je gericht zijn en waarbij je geen fouten mag maken, dat was andere koek. Maar ik heb mij er doorheen geslagen en op den duur bouw je het benodigde vertrouwen op dat je een uitvaart in goede banen kunt leiden.
Wat is er nu zo mooi aan het vak van uitvaartbegeleider?
Geen week is hetzelfde maar ook geen familie is hetzelfde. Vaak tasten mensen volledig in het duister met wat er gebeurd is en wat er gaat en moet gebeuren. Daarbij zijn ze vaak (heel) verdrietig en dan is het heel fijn wanneer er iemand is die de regie pakt en je als familie bij de hand neemt.
En dat ook nog allemaal onder een bepaalde tijdsdruk maar vaak staan de ogen al wat rustiger wanneer ik wegga en een hoop regelwerk voor ze uit handen genomen heb met allerlei instanties. Ik vind het ook heel belangrijk om iedereen erbij te betrekken, elk familielid moet in elk geval de kans krijgen om gehoord te worden. Ik vind het ook heel mooi om kleine kinderen er bij te betrekken. Het vele ontzorgwerk is naast tijdsintensief ook heel dankbaar werk want je kunt er in verdrietige tijden voor mensen zijn.
Mensen kunnen voor alle aspecten van een uitvaart bij jou terecht, ongeacht waar ze verzekerd zijn?
Ook al zijn mensen verzekerd bij een uitvaartmaatschappij, dan nog zijn ze altijd vrij om een eigen uitvaartbegeleider te kiezen. Mensen waarderen hierbij steeds meer het 1 op 1 contact en weten bij mij altijd wie ze aan de lijn krijgen bij een belletje.
Natuurlijk kan het zijn dat ze mij alleen inhuren voor advies en de begeleiding en dat ze bijvoorbeeld de kist, het vervoer of de bloemstukken zelf regelen. Alles is wat mij betreft bespreekbaar hierin. Ook wat de locatie betreft. Zie mij in dit proces als een soort van ceremoniemeester die overal de benodigde contacten legt en zorgt dat alles goed verloopt volgens de wensen van de familie.
Je richt je op de stad Groningen en de Ommelanden en dan met name Hogeland-West?
Eigenlijk richt ik mij op de hele provincie Groningen en ik heb ook al een paar keer een uitvaart in de kop van Drenthe mogen begeleiden. Afkomstig uit Eenrum en met veel contacten in het Hogelandgebied is het logisch dat daar de meeste vraag vandaan komt maar ook vanuit de stad Groningen komen steeds meer aanvragen binnen. Ook in Delfzijl en Hoogezand, heb ik reeds een uitvaart mogen begeleiden.
Ook het vrijwilligerswerk wordt in die contreien niet geschuwd?
Ik heb voor deze vraag in mijn hoofd al even een opsomming gemaakt: 18 jaar vrijwilliger bij Spring, meerdere jaren bestuurs- en spelend lid van de plaatselijke toneelvereniging geweest, 20 jaar ervaring met de Sinterklaasintocht waarbij ik begonnen ben als Zwarte Piet en inmiddels al weer 5 jaar de rol van Sinterklaas vervul, ik ben binnen de gemeente De Marne nog enkele jaren politiek actief geweest als bestuurslid en als fractie-assistent en bemoei me de laatste drie jaar intensief met de jeugdsoos in Eenrum.
Daar ben ik ook 18 jaar actief geweest in het plaatselijke café Eendrum maar met de bardiensten ben ik gestopt. Wel beheer ik de socials nog en ik help mee met het organiseren van allerlei evenementen. Tevens presenteer ik er nog elke maand de pubquiz. Tot slot ben ik sinds een half jaar bestuurslid van vv Eenrum. Het organiseren zit in mijn bloed en ik kan eigenlijk ook niet zonder dit vrijwilligerswerk.
Als ik je vraag naar de werkhoogte- en dieptepunten tot dusver, wat is dan het antwoord?
Daar heb ik niet zoveel mee eigenlijk, met hoogte- en dieptepunten. Ik blijf toch een nuchtere Grunneger wat dat betreft. Wanneer ik voor vrienden, familie of bekenden een uitvaart moet regelen, val ik soms door de persoonlijke band uit mijn rol als uitvaartbegeleider omdat je intensief meeleeft met de familie. Maar is dat een minpunt of juist mooi dat het op zo’n persoonlijke manier kan? Ik vind eigenlijk het laatste.
En wat zijn hoogtepunten? Ik ben blij en dankbaar met de hoeveelheid uitvaarten die ik tot dusver heb mogen begeleiden. Dat zijn er meer geweest dan van te voren gehoopt en verwacht en dat stemt dankbaar.
Heb je nog bijzondere werkanekdotes?
Ooit was er in een grote flat in Hoogezand iemand overleden en toen wij met de kist naar boven gingen, stond de overbuurvrouw al een tijdje buiten te wachten op medische hulp omdat ze het heel benauwd had. Net toen wij met de kist naar binnen wilden gaan, kwamen de ambulancebroeders aansnellen. Toen ze ons met de kist zagen was daar de terechte vraag: ‘Zijn we te laat?’ Maar toen ze de overbuurvrouw in het vizier kregen, wisten ze wel beter natuurlijk.
Nog tijd voor hobby’s?
Ik wandel veel en probeer als de tijd het toelaat dagelijks zo’n tien kilometer af te leggen. In de zomer stap ik regelmatig op de racefiets. Of we gaan erop uit in onze opgepimpte en omgebouwde caravan. De afgelopen jaren heb ik deze regelmatig op een mooie plek in de buurt van Groningen neergezet zodat ik door kon blijven werken.
Ik geniet van onze jaarlijkse vriendenuitje naar het Limburgse Sibbe waar je prachtig kunt rondtoeren op de racefiets. Daarbij verheug ik mij op onze skivakantie en ik ga graag naar concerten. Ook het organiseren is helemaal mijn ding. Ik houd van stippen op de horizon, op evenementen en mooie dingen waar ik mij op kan verheugen.
Waar sta je met Thomas Benes Uitvaartbegeleiding over vijf jaar?
De kernwaarden waar ik mee begonnen ben als uitvaartondernemer zijn kleinschaligheid en de 1 op 1 contacten. Wat dus automatisch inhoudt dat ik niet heel groot hoef te worden. Kwalitatief goed werk afleveren en dat elke keer weer, dat vind ik veel belangrijker.
Ik werk nauw samen met collega’s en dat ervaar ik als prettig. Als ik over vijf jaar net zo’n gestage groei heb doorgemaakt als de afgelopen twee jaar dan ben ik een tevreden man. Miljonair hoef ik er niet van te worden in elk geval.
Wil je verder nog iets kwijt?
Prima om weer wat linkjes in het verhaal op te nemen op het eind: www.benesuitvaartbegeleiding.nl voor aanvullende informatie en de linkjes naar Facebook (https://www.facebook.com/benesuitvaartbegeleiding) en Instagram (https://www.instagram.com/benesuitvaartbegeleiding/).
Waar ik nog wel de aandacht op zou willen vestigen is om je ook als jongere beter voor te bereiden op de dood. Je hoort de laatste tijd wel het nodige over het opzetten van crowdfundacties om een uitvaart te kunnen bekostigen. Iedereen hoopt natuurlijk gezond oud te worden maar dat is lang niet voor iedereen weggelegd. Ik begrijp dat het regelen van een uitvaart voor veel jonge mensen een ver van mijn bed show lijkt maar ik ga eventueel graag met ze in gesprek om de mogelijke wensen voor later alvast vast te leggen.