En weer had de organisatie van de Bedumer Winterloop een bijzondere uitdaging voor mij. Namelijk een interview met Anneke Tjassing, directeur van Maggie’s Center in Groningen. Onbekend maakte aanvankelijk onbemind en ik dacht dit interview wel telefonisch af te kunnen handelen. Maar Anneke nodigde mij, zeer terecht, graag persoonlijk uit om te ervaren wat voor unieks en bijzonders zich op het laatste stukje ‘postzegelgrond’ wat nog over was op het UMCG-terrein, achter het protonencentrum, heeft gevestigd. Maggie’s steunt namelijk iedereen met kanker en is hierin qua werkwijze uniek in Nederland.
De binnenkomst is al bijzonder. Het beleid is namelijk elke bezoeker binnen 30 seconden van harte welkom te heten en daarbij zoveel mogelijk gerust te stellen. Is het niet door één van de vijf kankersupportspecialisten die aan het centrum verbonden zijn, met ieder zijn of haar eigen specialiteit, dan wel door één van de dik twintig vrijwilligers. Niet veel later ben ik in een geanimeerd gesprek verzeild geraakt met de bevlogen directeur van Maggie’s.
‘Anneke Tjassing is de naam, 58 jaar, getrouwd, moeder en geboren nabij Drachten. De studie bracht mij naar Groningen en ik kon direct na afloop aan de slag in het Beatrix Ziekenhuis in het UMCG als pedagogisch medewerkster. Daarna bracht de liefde mij naar Rotterdam waar ik zeven jaar binnen de jeugdzorg heb gewerkt. In 2006 keerde ik terug naar Groningen waar ik fondsenwerver werd binnen het UMCG en tevens beleid ontwikkelde en een vrijwilligersorganisatie van 350 medewerkers aanstuurde. Ik woon tegenwoordig in Peize en kan mooi op de fiets naar het werk.
En toen kwam daar vanuit het bestuur van Maggie’s Groningen de vraag of ik wel directeur wilde worden van het eerste Maggie’s Center in Nederland. Achteraf gezien voor mij de kers op mijn werktaart en een baan waarin ik mijn passie, kennis en kunde helemaal kwijt kan. Maar in het begin was er nog helemaal niets gerealiseerd dus ik heb mij best wel afgevraagd hoor, thuis aan de keukentafel, waar ik aan begonnen was. En nog steeds is het pionieren met elke dag nieuwe uitdagingen en vraagstukken op ons pad.’
Voormalig UMCG RvB-lid Frans Jaspers kwam dertien jaar geleden na een werkbezoek aan Noorwegen met het idee om op het UMCG-terrrein een Maggie’s te realiseren. Hij was onder de indruk geraakt van het concept waarvan in Engeland inmiddels 27 vestigingen zijn. Het duurde even voordat hij zijn droom kon realiseren maar ook binnen het UMCG werd men steeds enthousiaster voor zijn plannen. Mede ingegeven door het feit dat tegenwoordig maar liefst 1 op de 2 mensen getroffen wordt door kanker. Een onvoorstelbaar percentage inderdaad. Begin januari 2023 ging de eerste paal in de grond, het gebouw was eind 2023 klaar maar moest nog ingericht worden en werd 3 april 2024 officieel in gebruik genomen.
‘Inmiddels hebben we in een half jaar tijd al zo’n duizend bezoekers mogen ontvangen. Sommige hoog in de emotie na een slechtnieuwsgesprek of zware behandeling, anderen op zoek naar een gesprek met een kankersupportspecialist. Dit zijn mensen met een professionele achtergrond als verpleegkundige, sociotherapeut of gedragswetenschapper. Een gesprek met lotgenoten kan natuurlijk ook. Wij worden ondersteund door specialisten op arbeidsdeskundig, financieel of notarieel gebied en zijn laagdrempelig, kosteloos en organiseren tal van activiteiten. Dit maakt dat het werven van fondsen en donateurs een heel belangrijk onderdeel is van Maggie’s. Ik zal je een rondleiding geven door het gebouw dat natuurlijk, duurzaam, warmte – door het vele licht – en gastvrijheid ademt. Een huiselijke, vriendelijke en helende omgeving.’
Niet veel later loop ik een van de vele kamers binnen die dienstdoet als een soort van chillroom. ‘Hier kunnen mensen zich alleen of in gezelschap terugtrekken. Soms voor een praatje of bezinningsmoment, soms voor een kort powernapje na een zware bestraling. Voor kinderen, die soms wekenlang een zware behandeling moeten ondergaan, is er een speciale kamer vol met speelgoed. En daar zie je de ruime keuken waar we binnenkort beginnen met kookworkshops!’
Ik ben inmiddels allang overtuigd van het feit dat zich aan de Vrydemalaan 15a iets unieks ontwikkeld heeft. Een steun- en vraagpunt plus ontmoetingsplek voor iedereen die op wat voor manier dan ook te maken heeft met kanker. Er valt nog zoveel meer te vertellen maar misschien moeten mensen gewoon een keer naar binnen lopen om het zelf te ervaren. Dat kan zelfs zonder afspraak. Meer informatie, bijvoorbeeld over de naamgeefster, is te vinden op www.maggiescenters.nl. Ik zou graag willen eindigen met een treffende quote van een kankerpatiënt: ‘Maggie’s is de rots in de branding wanneer het begint te stormen in je leven!’