En daar zit Bertje weer op maandagmorgen om zijn eerste verhaaltje van 2025 weg te tikken. Even na achten dit keer maar het is nog net zo donker als vlak voor kerst. Maar hé, de kortste dag van deze winterperiode hebben we al weer gehad. En zaterdag toen we met ons loopclubje een rondje Huizinge en Oosterburen maakten, brak de wolkenhemel boven ons open en ontwaarden we zowaar enige zonnestralen. Man, wat werden die toch gekoesterd.
Ergens ben ik op deze maandagochtend ook wel een beetje in mijn nopjes door de mooie gastcolumn van Erik Hulsegge die gisteren lastminute de mailbox in gleed. Op die manier begint een nieuw jaar vol met nieuwe uitdagingen in elk geval weer ouderwets lekker. Deze begenadigd columnist blijkt nog niets van zijn penscherpte te hebben verloren en gezien de vele mooie reacties genoten met mij nog veel meer lezers van zijn verhalen en anekdotes.
Ik wil de agenda er nog even bijpakken om te kijken wat ik de afgelopen weken zoal gedaan heb qua bijzonderheden om er vervolgens achter te komen dat ik die al opgeborgen heb. Maar ook gravend in mijn hersenpan, kom ik nog wel ver toch? Het kerstkaarten en de bijbehorende gezelligheid staat mij in elk geval nog helder voor de geest. Met als gevolg een zaterdag die voor mij niet uitblonk in een hoge energielevel.
’s Avonds mocht ik nog op verjaardag bij de overbuurvrouw en hoewel ik mij voorgenomen had om de laatste draaiavond van DJ Sieme nog even mee te pikken, merkte ik dat de moed mij hoe langer hoe meer in de schoenen zakte. Dus dan maar langs deze weg: hartelijk dank (gastcolumnist) Sieme voor al die jaren draaiplezier! Ik hoop dat je met Burdy en DJ Roy genoten hebt van een prachtige slotavond. Maar iets zegt mij dat hij nog wel een keer terugkeert achter de draaitafels.
Kerstavond had ik gelukkig meer energie dus na de Kerstdienst in de Hippolytuskerk volgde de Kerstnachtbal in de Hippolytushal waar DJ Eling ons door de avond en de eerste krieken van de nacht loodste. Dat kon ook prima, want Eerste Kerstdag kende weinig beslommeringen. En omdat de vrouw aan het werk moest, genoot ik aan het eind van de middag van een ouderwetse Chinese magnetronmaaltijd.
Tweede Kerstdag bracht onze kroost plus aanhang naar de Berkenlaan en we gingen er eens goed voor zitten tijdens het gourmetten en pizzaretten waarbij we onze eigen pizzaatjes in elkaar mochten flansen. Dat was nog weer eens wat anders dan de ‘All you can or cann’t eat’ van vorig jaar. En na die tijd was het Hipsteren geblazen. Een spel waarbij je muzieknummers moest doorvertalen naar de artiest, de titel en het jaar van verschijnen. Dat leverde toch nog wel wat strijd en vergreldheid op, zoals het bij spelen van spelletjes eigenlijk ook behoort te gaan.
De vrijdagavond was ingeruimd voor een avondje klaverjasplezier met mijn kaartvrienden waarbij het alle schijn heeft dat Johan dit jaar aan de beurt is om gratis uit eten te gaan. Snel door naar de zaterdagavond want toen was daar het Boshaltoernooi met een volle zaal én een kantine die welhaast uit zijn voegen barstte qua bezoekers. Door zelf met de auto te gaan, wist ik de verleidingen van de Boshalkantine in elk geval te weerstaan en dus ook de muziekklanken van DJ David.
Maandag nog snel even een bliksembezoek aan Ten Boer gebracht waar een delegatie van de VV er uiteindelijk met de zaalvoetbaltitel vandoor ging, eentje die werd weggekaapt voor vijf teams van Omlandia en nog wat andere gastteams. En toen was het dus al weer Oudejaarsdag. Altijd een mooie maar ook weemoedige dag met het slot van de Top 2000 en een traditioneel bezoek aan het dorpshuis van Westerwijtwerd waarbij we op geheel eigen wijze terugblikten op het bewogen jaar 2024 terwijl buiten de carbidbussen tot ontploffing gebracht werden. Of eigenlijk de inhoud hiervan natuurlijk.
Afijn, zo rond enen die nacht verzamelden veel dorpsinwoners zich op en rond het Concordiaplein waar Anne en Jeroen het dorp plezierden met een prachtige vuurwerkshow, ons aangeboden door de beide ijsverenigingen van het dorp plus de visclub. En met een borreltje en bitterbal erbij werd menig ‘Veel hail en zegen’ wens volmondig uitgesproken. Zelf vond ik uiteindelijk mijn Waterloo bij meerdere overburen in huis maar toen waren we dan ook al ver in de kleine uurtjes aanbeland.
Op Nieuwjaarsdag voor het eerst niet meer naar Loppersum om pa een gelukkig Nieuwjaar te wensen, dat was toch wel even een dingetje. Dan maar rustig op de bank naar het schansspringen kijken plus daarbij het marathonschaatsen. Ook de documentaire over Aviici maakte indruk en deed deze woensdag snel voorbijgaan. De twee dagen erop begon ik al weer redelijk rustig aan een nieuw werkjaar, echter wel zonder afspraken buiten de deur.
En toen was het alweer zaterdag inderdaad, de dag waarop de voetbalvereniging zijn Nieuwjaarsreceptie vierde. Altijd een gezellige dag met de Nieuwjaarsspeech van onze voorzitter, een sportquiz en de stamppotten van Everts Partycatering. Dit keer weer een andere DJ die ons door de avond loodste, in dit geval DJ Fabian.
En zo gierden we dus op volle snelheid een nieuw (werk)jaar in. Wat rest zijn mooie herinneringen aan gezellige dagen en natuurlijk de allerbeste wensen van mijn kant voor de vaste volgers van bert-koster.nl. Naast de nodige gezondheid natuurlijk ook veel gezelligheid en fijne momenten met elkaar toegewenst!