Tradities zijn er om in stand gehouden te worden. En zoals ze bij Vandaag Inside jaarlijks uitkijken naar de komst van Sinterklaas, alias Directeurtje Marco, zo houd ik vlak voor kerst de brievenbus nauwlettend in de gaten met daarbij de priemende vraag: zou er ook dit jaar weer een kerstkaart met een gevatte en hilarische overdenking van broer Jurrie uit Kantens tussen zitten?! En jawel hoor, ook dit jaar was het bal. En ik heb hem weer met veel genoegen gelezen en wil hem jullie ook dit jaar tijdens Kerst niet onthouden….
‘Ik, Zhiva, waak voor mijn baas. Slijp mijn tanden aan de randen van de trap. Je weet immers nooit wat baasje allemaal heeft gepubliceerd. Voor hetzelfzelfde geld wordt de aanbouw ondermijnd of opgeblazen.
Mijn tanden zijn zeer scherp. Dit in tegenstelling tot baasje Bert die zelfs geen steen op zijn tanden heeft. Bovendien, en dat is zeer verdacht, óók geen gaatjes. ‘Is hij wel een echte Koster?’, zo vraagt menigeen zich af.
Ook zoiets. In 2024 wel alle klinkers uit de oprit maar de steen des aanstoots die blijft staan. De fiscus vraagt zich namelijk hardop af: is de man voor de schijn zelfstandig of is hij een schijnzelfstandige? Lult ie zich hier nog uit dan ontvangt hij de Machiavelli-award 2025!
Miranda raast geregeld door het Overijsselse land; nog even en het is klaar en krijgen wij een afgestuurde HBO-er erbij. Kunnen ze weer wat extra aandacht aan mij besteden.
Maarten ’t Hart was dit jaar net even beter met zijn geschrijf en won terecht de P.C. Hoofd-prijs. Baasje Bert deed niet voor hem onder; hij kreeg zelfs een storm naar hem vernoemd. Een prestatie van formaat!
Ik stop er nu mee. 2024 was een zeer bewogen jaar. Hopenlijk blijven we op de been en leven we verder in de geest van PA.
Hoffman is goed, maar Zhiva is beter! Ik Zhiva! Volg mij via de socials….
Een voorspoedig, gezond en tevreden 2025 toegewenst.’
Jurrie