Een maand geleden kreeg ik per post een uitnodiging van het Ondernemersloket van de gemeente Eemsdelta om een bijeenkomst over de toekomst van het ondernemen in Eemsdelta bij te wonen. Jort Kelder was de gespreksleider en kwartiermaker Klompien en wethouder Ronde de gasten die door hem ondervraagd zouden worden. ‘Interessant’, zo dacht ik om de uitnodiging vervolgens eerst even weer opzij te leggen. Tien oktober was immers nog ver weg en tussentijds kan er veel gebeuren.
Maar toen ik mij een week van te voren aanmeldde, was de avond al uitverkocht. Gelukkig werd ik op de reservelijst geplaatst en een dag van te voren gebeld dat er een plekje vrij was gekomen en dat ik alsnog langs kon komen. En zo tokkelde ik vorige week donderdagavond naar Oosterwijtwerd waar ik voor mij al vele auto’s naar Eetcafé de Boerderij zag rijden. Ik reed nog net niet in de file maar wat was het er druk.
Toen ik een kopje koffie gescoord had, keek ik eens om mij heen. Wat een mensen, maar ook wat een bekende koppen. Niet alleen uit Middelstum maar zeker ook uit de Ommelanden. En ik viel met mijn neus in de boter. Want Jort Kelder bleek een begenadigd spreker te zijn. Die als jonge verslaggever voor ik geloof de NRC, of was het toch de Volkskrant, in 1991 voor het eerst kennis maakte met onze provincie toen hij een verslag moest schrijven over de bananenterminal in de Eemshaven waar het na het lossen van één tros al mis ging.
Hoe anders zag onze provincie er toen uit. Commissaris der Koningin Henk Vonhoff liet hem persoonlijk alle ins en outs zien met hilarische verhalen tot gevolg. Kelder heeft, naast een breed netwerk, ook een zeer uitgebreide feitenkennis en is goed in het omdenken en afwijken van de geijkte paden. Uiteraard is hij bekend met de aardbevingsproblematiek in de provincie maar hij drukte ons op het hart om nu toch vooral positief en verenigd vooruit te kijken. Want vanuit Nij Begun komt veel overheidsgeld naar ons toe. Miljarden en nog eens miljarden worden vanuit Den Haag onze kant op gepompt ter bevordering van ons economisch en sociaal welzijn.
We hebben alle reden om ons ‘genaaid’ te voelen maar wanneer we deze kans op groeiende welvaart niet met beide handen aangrijpen is het toch ook echt deels onze eigen fout. En er is natuurlijk heel veel mogelijk in onze provincie. Kijk alleen al eens naar dezelfde Eemshaven en hoe het er nu voorstaat. Vervolgens praatte kwartiermaker Jacob Klompien ons bij. Zowel zijn gezicht als zijn naam kwamen mij bekend voor en toen begon het lichtje te branden. ‘De man die basketbalvereniging Donar redde van de financiële ondergang’. Binnenkort schuift hij in het Catshuis bij niemand minder dan MP Schoof aan tafel om het over onze provincie en de vrijgekomen gelden te hebben.
Het hoge noorden en oost-Groningen behoren qua welvaart nog steeds tot de armere regio’s van Nederland, net als zuid-Limburg bijvoorbeeld. En nu krijgen we de kans om hier afscheid van te nemen. Ik stelde mij eerst de vraag of ik zelf vind dat ik in een achtergestelde regio woon. Nee toch?! Ik zou in elk geval voor geen goud naar het welvarende westen willen verhuizen. Maar dat terzijde.
Uiteraard kwam ook de toeristische ontwikkeling van onze provincie ter sprake. Groningen moet immers dé wandelprovincie van ons land worden. Kelder noemde nog een opvallend feit. Dat Nederland over niet al te lange tijd vijf miljoen (!) pensionado’s telt en dat binnen deze bevolkingsgroep best wel wat geld zit. Missen wij in ons gebied niet hoogwaardige overnachtingsmogelijkheden?
Marko wist opnieuw groots te denken. De verrijzing van Borg Ewsum in Middelstum bijvoorbeeld. Maak hier gewoon een vijfsterrenhotel van en biedt mensen de kans om ons prachtig gebied te ontdekken. En zou hier in de buurt ook een soort van ‘Hof van Saksen’ kunnen verrijzen? Dat gaf de omgeving van Rolde immers een enorme economische impuls.
Man, je zou op het Hogeland toch zo een prachtig 14-daags arrangement uit kunnen rollen. Een dagje Schier, een dagje wandelen of fietsen in het Lauwersmeergebied, een dagje Zoutkamp en omstreken, een dagje Waddenmusea, één of twee Borgendagjes, kanoën in Winsum en omgeving, een kerkendagje, een dagje Borkum voor de internationale uitstraling, een (museum)dagje Delfzijl/Appingedam, een dagje Groningen, wandelen en fietsen in het Roegwold en nabij het Schildmeer, een dagje Werelderfgoedcentrum en een resortdagje ter ontspanning in Loppersum, enz. enz.. Ik bedoel, een camera op de zeehonden in Pieterburen bleek al genoeg om heel Japan te enthousiasmeren om de zeehondencrèche dagelijks te volgen en flinke donaties over te maken.
Goed, op Chinese toestanden zoals in Giethoorn zitten we natuurlijk niet te wachten. Maar er is zeker wat mogelijk in onze provincie op toeristisch gebied. En dan hebben we het nog niet eens over duurzaamheid en transitie gehad. Jort heeft de zaal zeker weten te prikkelen. Dat bleek wel tijdens de netwerkborrel met de nodige discussies tot gevolg. We zouden bijna vergeten dat Erwin de Vries vele van zijn mooie liedjes voor ons zong. Op naar een Nij Begun wat mij betreft. Nu nog zien hoe we al die miljarden goed en nuttig kunnen besteden. Dat is nog geen sinecure, zo blijkt….
(Foto’s afkomstig van de Facebookpagina van de gemeente Eemsdelta)