Klaus, zou jij jezelf even kort voor willen stellen?
Klaus is de bijnaam die ik in klas zes van de lagere school gekregen heb en die naam is inmiddels zo gangbaar geworden dat ik hem er graag inhoud. Daar moet je verder niets achter zoeken hoor want in die tijd had iedereen een bijnaam.
Warffum is de plaats waar ik al mijn hele leven woon. Ik ben getrouwd met Petra en samen hebben we een dochter gekregen die de naam Kyra meegekregen heeft. Uit een vorige relatie heb ik nog twee dochters, Larissa en Danique.
Hoe is het met de patathandel?
Onveranderd goed! Ik ben inmiddels al weer elf jaar fulltime werkzaam als vertegenwoordig en leverancier van Max Patat in de drie noordelijke provincies. Corona is voor ons een periode geweest waar we wonderbaarlijk goed uitgekomen zijn. Hetzelfde geldt gelukkig voor de meeste van onze klanten.
Door in deze periode creatief te zijn, werden cafetaria-activiteiten uitgebreid met bijvoorbeeld het bezorgen maar ook met een uitgebreider en luxer assortiment. Ook zijn er de nodige zaken geweest die het aangedurfd hebben om deze periode te gebruiken om flink te verbouwen of uit te breiden. Dat blijkt goed te werken en daar hebben wij met Max Patat ook weer baat bij. Onder andere door de vele sociale contacten, ik mag graag een belangstellend praatje met mijn klanten maken, beleef ik veel plezier aan mijn werk.
Ondanks een verhuizing is en blijft Warffum voor jou ‘the place to be’ toch?
We hadden al een paar jaar plannen om ergens te gaan wonen met meer ruimte om het huis voor onze paarden en kleinvee. Daarvoor hebben we in meerdere plaatsen rondgekeken. Uiteindelijk kwam dit huis in Warffum te koop en omdat we al eens een briefje in de brievenbus hadden gegooid bij de vorige bewoners, kregen wij de voorkeur.
Inmiddels zijn we al drie jaar met een grondige verbouwing bezig waarbij het hele huis gestript is. Zelf wonen we in een eigengemaakte chalet achter het huis. Niet optimaal natuurlijk maar voor nu prima, zeker wanneer we steeds meer zien hoe mooi het huis uiteindelijk wordt. Maar voor hetzelfde geld was het niet Warffum maar Uithuizen, Middelstum of Woltersum geworden hoor.
Hoe zat het ook al weer met de ontstaansgeschiedenis van Zanger Klaus?
In een vorig leven was ik vijftien jaar eigenaar van cafe La Bastille in Warffum. Daar heb ik jaren geleden, in 2005 om precies te zijn, met twee vrienden onder de naam Pappes Dikke Jongens een concert gegeven die maar liefst drie uur duurde. Dat werd zo’n succes dat er meteen al enige boekingen volgden.
Uiteindelijk bleef het gezamenlijk bij nog één concert omdat mijn kameraden het niet zagen zitten om alle weekenden op pad te gaan voor de muziek. Mij leek het echter geweldig en toen mijn kameraad Harry Knipper zei, ‘als jij gaat zingen dan ga ik met je mee als geluidsman’, was het begin van Zanger Klaus een feit. Een zangcarrière waar ik nooit spijt van heb gehad en die ik nog steeds met veel plezier invul.
Je treedt nog steeds meerdere keren per week op?
Jazeker! Maar de frequentie ligt natuurlijk ook een beetje aan de tijd van het jaar. De drukke zomerperiode met soms meerdere optredens op een dag ligt eerst weer achter ons. Maar nog steeds heb ik qua optredens niets te klagen hoor. Dat komt omdat ik naast feesttenten, dorpsfeesten, kermissen, schuurfeesten en voetbalkantines ook in kleinere settings optreed, bijvoorbeeld op verjaardagsfeestjes of op bruiloften. Dat vind ik geen enkel probleem. Ik doe mijn ding en probeer overal de gezelligheid te creëren die de mensen voor ogen hebben.
Tegenwoordig gaat het vaak om kortere optredens van bijvoorbeeld twee setjes van drie kwartier met eventueel een toegift wanneer dat een ander optreden niet in de weg staat. Maar in overleg is er van alles te regelen hoor, inclusief een avondvullend programma met een DJ.
Hoe zit het met het repertoire, groei je met de muziekstromingen mee?
De meeste nummers die ik zing zijn van eigen Hollandse bodem maar dit is niet zaligmakend. Tegenwoordig zijn piratennummers helemaal in, dat is ongelooflijk. Tot mijn eigen verbazing wordt bijvoorbeeld ‘Jouw liefste wens’ van Jeroen van Zelst uit 1963 door de hele zaal uit volle borst meegezongen.
Dat heeft mede te maken met de populariteit van zenders als Tukker FM en Hitzzz FM die door de jeugd massaal beluisterd worden. Maar ook een lied als Engelbewaarder van Marco Schuitmaker mag uiteraard in het repertoire niet ontbreken.
In je moerstaal zingen dat is het mooiste toch?
Dat klopt helemaal hoor maar ook Engelse nummers worden door mij niet geschuwd. Zelf vind ik bijvoorbeeld Angels van Robbie Williams geweldig om te zingen. Maar ook Piano Man van Billy Joel is tegenwoordig zeer in trek, vooral bij jonge studenten.
En die vind je bij Groninger voetbalclubs als Helpman, Oranje Nassau, VVK en Blauw Geel in de stad. Hoe ik daar terecht gekomen ben? Och, dat gaat dan via, via in het voetbalwereldje wat ooit begonnen is bij Omlandia en De Fivel. Daar wordt dan over gepraat, spelers of trainers verkassen en van het een komt het ander.
Verzoeknummers vanuit de zaal zijn altijd welkom toch?
Jazeker, die zing ik altijd! En als ik de tekst maar een beetje ken dan blèr ik gewoon zo goed mogelijk mee of ik laat iemand uit het publiek meezingen. Je moet als zanger een beetje kunnen improviseren natuurlijk. Daarbij is mijn motto niet voor niets: ‘Het is jullie feest en niet het mijne!’ Als mijn publiek een gezellige avond heeft dan geniet ik mee hoor.
Als ik je nu vraag naar je zangerhoogte- en dieptepunten, wat is dan het antwoord?
Zo denk ik eigenlijk niet. Of ik nu op moet treden in een feesttent voor 1.500 mensen of op een besloten feest voor 30 gasten, ik geef altijd gas. Daarbij is een optreden nog nooit voortijdig afgebroken omdat men niet tevreden was of door materiaalpech en ik krijg altijd netjes betaald. Kortom, geen reden tot klagen!
Heb je recent nog nieuwe zanganekdotes opgedaan?
Ik zou onlangs een uniek optreden verzorgen en wel tijdens een personeelsfeest dat plaatsvond op een dakterras van een hotel in Groningen. Helaas ging na de eerste verhuizing van mijn apparatuur de lift kapot. Al het materiaal naar boven sjouwen via de trappen was een onmogelijke opgave dus het had er alle schijn van dat het optreden niet door kon gaan.
Dat vonden zowel de hoteleigenaar als de eigenaar van het bedrijf waarvan het feest uitging maar niets en gezamenlijk werd besloten om mijn optreden in een nauw steegje nabij de Ebbingestraat plaats te laten vinden. Zo gezegd, zo gedaan. Alle feestgangers kwamen naar beneden, niet veel later gevolgd door de andere gasten van het dakterras. Ook steeds meer toevallige passanten kwamen even langs en het werd hoe langer hoe drukker en gezelliger.
Op den duur werd zelfs mijn microfoon uit mijn handen getrokken en begon een man die mij wel heel bekend voorkwam spontaan te zingen. Het bleek om cabaretier en presentator Ruben Nicolai te gaan die voor opnames van een tv-serie in de stad was en het ook reuze gezellig vond. Hij had ook nog een mooie uitspraak voor mij in petto: ‘Lekker bezig pik!’ Dat compliment kon ik mooi in de zak steken.
Nog tijd voor andere hobby’s?
Dat moet wel want ik ben de laatste jaren flink aan het klussen en timmeren. Wat wil je ook met zo’n megaproject maar gelukkig komt het einde in zicht. Maar ook daarna zijn er altijd nog wel klussen in en om het huis. Dat is geen probleem hoor want ik ben absoluut geen stilzitter.
Waar staat Zanger Klaus over 5 a 10 jaar?
Zolang de mensen het leuk vinden wat ik doe en ik er zelf nog plezier aan beleef ga ik gewoon lekker door hoor. Wel ben ik met een kameraad bezig met een nieuw project, een soort van Pappes Dikke Jongens 2.0. Daarbij wordt de lat qua materiaal wat hoger gelegd en worden ook Engelstalige nummers niet geschuwd. Dat is iets waar ik nu al naar uitkijk.
Wil je verder nog iets kwijt?
Neem bij deze vraag gerust mijn contactgegevens nog eens op. Telefoonnummer: 06-13427142; mailen kan ook via klaus@maxpatat.nl. Zoals jullie hebben kunnen lezen ben ik altijd te porren om feestvierders een gezellige avond te bezorgen!