Deze donderdagmorgen staat mij een zwaar dilemma te wachten alvorens af te reizen naar de beide Woldes. Zal ik toch een lange broek aandoen vandaag? De zon is immer ver te zoeken rond half acht. Maar hé, ik ga toch weer op zoek naar het zomergevoel in Noord-Groningen en daar hoort uiteraard een korte broek bij. Met een trainingsjasje aan moet het verder toch prima te doen zijn?!
En zo tokkel ik even later allereerst via Onderdendam en het Industrieterrein van Bedum, inmiddels bekend van de Roefeldag, naar het ongeveer 140 inwoners tellende Noordwolde. Ik besluit de Audi voor dorpshuis De Woldstee te parkeren op het Buurman en Buurmanplein. Ik neem nog een beste slok water en ga vervolgens vol goede moed op weg.
Kleinste museum van Noord-Nederland
Maar echt ver kom ik niet in eerste instantie want ik zie direct al een bijzondere bijzonderheid en fotografeer ‘Het kleinste museum van Noord-Nederland’. Dit museum is zo te zien niet meer dan een vitrinekast maar werd in 2018 wel officieel geopend door waarnemend burgemeester Erica van Lente. Even verderop scharrelen wat kippen voor een huis rond, net voor de karakteristieke hervormde kerk.
Karakteristiek want die torenspits is toch zeker niet alledaags te noemen. Derhalve een kiekje meer dan waard. Noordwolde en het carrosserie en trailerbedrijf Bulthuis waren vroeger toch onlosmakelijk met elkaar verbonden? Nu zijn er andere bedrijven actief op het bedrijventerrein waar Marcel Kamphuis van het gelijknamige metaalwerkbedrijf de scepter zwaait. Ook oud-Middelstumers hebben er een pand gehuurd. Deze gebroeders staan tegenwoordig uiteraard bekend als ‘De jongens van Oosterhoff’.
En dat is vervolgens weer een mooi bruggetje naar een loopje naar het sportcomplex van vv Noordwolde. De vereniging die voor het eerst sinds lange tijd weer bij vv Middelstum is ingedeeld. Het is nog een aardige tippel hoor om bij de velden te komen. Met als gevolg dat ik na de foto maar even aanzet om terug te keren naar het dorp. Vanavond ga ik immers voor mijn eerste voetbaltraining sinds lange tijd en dit is een mooie test om te kijken hoe de beentjes voelen. En daarbij maak ik mijzelf hierdoor ook weer wat warmer.
Onderweg terug naar de auto, zet ik nog een mooi en groot huis op de foto. Ik stouw een stroopwafel naar binnen want de komende uren zal ik in Zuidwolde doorbrengen. Via mooie en rustige straatjes ga ik via de speeltuin en het kerkhof op zoek naar het Plattenburgervoetpad. Plattenburg, daar werd vroeger de man met zijn opvallende naam geboren. En naast Aalf Aalfs woonde mijn tante Gerda destijds. In het dorp zelf was het voortrazend verkeer op de Eemshavenweg al duidelijk te horen. Niet veel later waag ik de oversteek bij beide bushaltes om vervolgens via de landerijen naar Zuidwolde te wandelen….
‘Houd goede moed en kippen’ in Zuidwolde!
Daar kom ik uit op het pad langs het Boterdiep zo’n 500 meter van het dorp. Volgens mij woont mijn oud-ploeggenoot Gerald Lier hier ook ergens maar helaas weet ik hem niet te traceren. Dat geldt natuurlijk wel voor de molen die ook vanaf de Eemshavenweg zo goed te zien is. Daar ben ik ongeveer een jaar geleden gestrand op mijn zoektocht naar de woonboot van Mees Breuker met wie ik in aanloop naar de verkiezingen een afspraak had.
Ik dacht dat hij niet meer in Zuidwolde woonde want ik zag de woonboot laatst niet meer liggen naast de brug. Maar gelukkig ontwaar ik hem verderop even later wel. Zuidwolde kent overigens de nodige woonboten in het water. Ook een adequate manier natuurlijk om met de woningnood om te gaan! Het zelf te bedienen pontje ligt uitnodigend aan de overkant van het water op mij te wachten maar ik ben reeds op de goede weg dus die heb ik niet nodig.
Voordat ik het dorpje binnenwandel, weet ik dat ik goed op moet letten. Want volgens Wikipedia kent het dorp dik duizend inwoners en dat had ik van te voren niet verwacht. Het is sowieso goed oppassen geblazen want voordat je het weet ben je Zuidwolde uit en ben je Beijum of het Beijumer bos ingelopen. Maar uit nader onderzoek blijkt dat daar nog wel enige voetbalvelden tussenzitten qua ruimte. Echter, om misverstanden te voorkomen, zet ik eerst maar even de fraaie hervomde kerk op de foto.
Daarnaast staat een prachtig pand waar ze druk met een renovatie bezig zijn en daar weer naast staat Eefcafé Moeke Vaatstra. Wellicht het meest beroemde en meest bezochte pand van het dorp waar menig toerfietser geniet van een welverdiende pauze. Of is dat toch Rietland qua bezoekersaantallen? Op de brug staat een wijzeringspijl die naar deze mooie bruiloftsfeestlocatie leidt. Daar is Bix dik vijftien jaar geleden getrouwd en heeft hij vroeger ook niet aan de Pastorielaan gewoond? Mooie herinneringen aan twee indrukwekkende vrijgezellenfeesten in de stad Groningen komen boven. Jammer, maar begrijpelijk natuurlijk, dat hij tijdens deze editie niet meeloopt.
Rietland is mij overigens op dit moment te ver lopen. Wanneer je vandaar nog een stukje verder rijdt dan kom je uit in het mooie Noorddijk en ook het Kardingerbos is dan niet ver weg meer. Maar hé, ik ben hier in Zuidwolde en het kiekje van de gereformeerde kerk haalt uiteindelijk het zomerInstagrammetje niet. Dat geldt overigens niet voor de tot garage verbouwde molen. Ook een manier om met dit cultureel erfgoed om te gaan.
De man die deze dag gebruikt om zijn huis te schilderen vraagt aan mij of ik in training ben omdat hij mij al enige keren langs heeft zien lopen. Eigenlijk moet ik de beentjes sparen voor vanavond maar de mooie buitenwijken van Zuidwolde lokken aandoenlijk. ‘Houd moed én kippen. Als je de moed verliest dan heb je in elk geval de kippen nog!’ Dat is nog eens een mooie kreet om te onthouden. Deze staat pontificaal achter het raam bij een huis dat vlakbij de brug staat.
Ik besluit de buitenwijken achter mij te laten en kom aan de andere kant van het dorp een grote speel- en beleeftuin tegen. Daar in de buurt staat ook het beeld van een ‘boeskoolboer’. Ik ga echter op zoek naar De Kern van mijn morgen in Noord- en Zuidwolde en zie dat daar vlakbij het kerkhof in het dorpshuis ook een huisartsenpost gevestigd zit. Dat is natuurlijk mooi meegenomen voor de dorpsinwoners.
Inmiddels begin ik de beentjes toch wel te voelen en daarbij denk ik inmiddels een aardig beeld van beide Woldes te hebben gekregen. Ik loop via het dierenasiel en een vestiging van ’s Heerenloo terug naar de auto. Dagbestedingcentrum ’t Palet zet ik vervolgens nog even op de foto en één van de medewerkers wil mij wat aardbeien aansmeren maar dat is niet mijn favoriete voedsel. Ik wens hem uiteraard wel een prettige werkdag toe.
En zo kom ik al weer aan het eind van week drie van deze reeks. De tijd gaat veel te snel voorbij. Gelukkig ligt er nog een slotweek in het verschiet. Maar eerst natuurlijk nog even de link naar de geschoten kiekjes: https://bert-koster.nl/2024/08/22/een-zomer-instagrammetje-uit-noord-en-zuidwolde/. Volgende week wachten maandag eerst Oldenzijl, Oosternieland en Roodeschool op mij. Dinsdag doe ik middels Overschild en Steendam Midden-Groningen aan. En de slotdag wordt hopelijk voor u net zo’n verrassing als voor mij want deze stond oorspronkelijk niet in het tourschema opgenomen en hiervoor verleg ik deels de grenzen. Graag tot ziens dus!