Maar ook de kerk is natuurlijk een blikvanger en al van verre te zien.
Wat raar eigenlijk dat ik Garnwerd bij de eerste vier edities van ‘Op zoek naar het zomergevoel van….’ niet heb op- dan wel meegepikt. Want stiekem ben ik best wel een beetje verliefd op dit plaatsje, zeker op het oude gedeelte. Tijdens vroege fietstochten moet Garnwerd altijd als eerst worden meegepikt. Veel connecties heb ik er echter niet. Dat verklaart misschien ook de terughoudendheid tot dusver. Wel herinner ik het mooie interview met wijlen Harm Wegman, een zeer markant inwoner destijds van dit alleraardigst dorpje met zo’n 350 inwoners gelegen in de gemeente Westerkwartier en aan het Reitdiep: https://bert-koster.nl/2018/09/13/harm-wegman-magazijnmedewerker-en-verkeersregelaar/.
Mijn oud-collega Wietse van der Noord woont er volgens mij nog steeds, ik kom hem tijdens die fietstochten nog wel eens tegen. De OCC ’t Hogeland bracht mij in het verleden zowel naar Garnwerd aan Zee en Bij Hammingh en dat was in beide gevallen een waar genoegen. Maar dan houdt het toch wel op qua actuele en actieve herinneringen. Alhoewel, in coronatijd bijvoorbeeld mocht ik er graag wandelen. En nog steeds trekt Garnwerd met een grote maar voor mij onbekende aantrekkingskracht.
Garnwerd (aan Zee)
Even voor achten parkeer ik de Up op het parkeerterrein van restaurant Garnwerd aan Zee. De laatste keer dat ik dat deed was vlak voor kerst vorig jaar toen er nodig even weer bijgepraat moest worden met een collega. Ik besluit eerst nog een stukje langs het water te lopen en stuit dan op het strandgedeelte met in het zand drie trampolines tegen elkaar aan staand. Het strand van Garnwerd wordt ons trouwens aangeboden door Garnwerd aan Zee, zo lees ik op de instructieborden met daarop verder de spelregels voor gebruik vermeld.
Ook het karakteristieke pand van Bij Hammingh mag bij de kiekjes natuurlijk niet ontbreken.
Er zijn de nodige mooie boten aan de steiger aangemeerd en ik hoor de eerste ‘kapitein’ al onder de douche staan. Het mankeert er nog net aan dat hij geen zeemanslied inzet. Over de brug lopend, zet ik zowel Garnwerd aan Zee als Bij Hammingh op de foto en ik neem en passant ook wat botenpracht en uiteraard de op de dijk staande molen mee op de kiekjes. Wat toch een prachtig gezicht!
Ik loop om Hammingh heen en besluit om eerst even langs de dijk te wandelen. Verscholen tussen de bomen staan daar tal van mooie huizen. Niets mis mee, om hier te wonen, ducht mie. Vervolgens wandel ik twee steegjes door waarvan de Burgemeester Brouwerstraat misschien wel de mooiste én kleinste straatje van Nederland is. Mooi ook de gemeenschappelijke bloemenpracht in die straat. Geen wonder dat ik vriendelijk begroet wordt door twee inwoners die net hun huis uitstappen. Je zou hier immers maar wonen. Dan kan van een ochtendhumeur geen sprake zijn.
Ook de mooie kerk, die je al van verre kunt zien, ontsnapt niet aan een foto. Al snel ben ik al wandelend buiten het dorp maar in Aduarderzijl ben ik drie jaar geleden geweest en straks ga ik pas naar Feerwerd. Ik besluit dan ook te keren en wandel daarna het pad op wat mij naar betonspecialist Ad Nooren brengt. Al jarenlang onlosmakelijk met het dorp verbonden. Volgens mij woont er op de boerderij naast het bedrijf ook een familie Nooren. Twee alpaca’s en een paard slaan mij argwanend gade als ik de lange ree op loop.
Is de Burgemeester Brouwerstraat één van de mooiste én kleinste straatjes van Nederland?!
De hoogste tijd om terug te keren in het dorp, dit keer langs het kerkhof en OBS ‘Kromme Akkers’. Opnieuw loop ik door het oude gedeelte, ik kan het niet laten. Daardoor mis ik bijna de opvallende reclame van dakdekbedrijf Gebroeders Kranenborg. Dat hebben ze toch mooi inventief voor elkaar gebokst. Ik ga op verschillende plekken langs het water zitten om de schoonheid van het Reitdiepdal tot mij te nemen. Bij Garnwerd aan Zee zetten ze de boel klaar voor wederom een drukke (toeristen)dag, vermoed ik.
Ik neem nog snel even een kiekje van Eetcafé ’t Woaterborgje inclusief de koddige koe in de lucht. Dat valt wel op natuurlijk. Want qua horecafoto’s mag ik natuurlijk geen stiefkinderen maken. Ik zou nog wel veel langer willen blijven doorwandelen maar hé, de plicht roept! In dit geval dus het nabijgelegen Feerwerd.
Feerwerd
Alvorens die kant op te tokkelen, besluit ik eerst nog even naar Oostum te rijden. Tijdens een verre uitwedstrijd tegen Aduard zag ik even na Groningen een prachtige kerk op een indrukwekkende wierde staan. Dit moest haast wel de Oostumer kerk zijn, bedacht ik mij destijds en dat was ook zo. Graag zet ik hem tijdens deze trip nog even op de foto al is ie verscholen tussen het nodige bomenpracht. Voor ik het gehucht Oostum inrijd, maak ik ook nog even een foto van het stuurgedeelte van een boot. Het is net alsof alleen het bovenstuk nog net boven het Reitdiep uitsteekt.
Steekt dit schip nog net boven het Reitdiep uit?
Dat is toch een mooi zijstapje dat ik nog even meepik alvorens koers te zetten naar het pittoreske Feerwerd. Het dorp telt ruim 500 inwoners, zo lees ik op Wikipedia, maar daar rekent men ook de inwoners van Aduarderzijl en Feerwerdermeeden bij. Raar toch? En waar ligt Feerwerdermeeden dan?
Afijn, aan de linkerkant ontwaar ik wel Johan Keizer zijn pand. De man van de veevoerders maar ook medeorganisator van de beruchte Braggeltochten in Garnwerd die altijd in juli worden gehouden. Wat ik nog meer van Feerwerd weet? Dat hier de voetbalvelden van vv Ezinge liggen! En daar parkeer ik mooi de auto.
Ook Feerwerd is, net als Garnwerd dacht ik, onderdeel van Middag-Humsterland. En passant ook nog eens het oudste cultuurlandschap van Nederland. Het is maar even dat u het weet! Op het voetbalveld staand, en dat schijn ik veelvuldig te doen hoor ik van verschillende kanten, heb je een prachtig uitzicht op zowel de kerktoren als op de molen. Het is verdraaid lastig winnen in Feerwerd de laatste jaren, bedenk ik mij peinzend. Beide beeldbepalende objecten zet ik uiteraard even later wel op de foto waarbij ik opmerk dat ook in Feerwerd de kerktoren aardig uit het lood geslagen is.
Nostalgie: voormalig verkooppunt brood én banket.
De brug is kleurrijk met bloembakken opgesmukt en een mooi opstapje naar een klein rondje rondom het dorp. In diverse weilanden staan meerdere paarden, met én zonder paardendeken. Aan het water kun je alleraardigst wonen en het is heerlijk kuieren door de kleine en rustige straten van Feerwerd.
Ik maak nog een foto van een mooie beeldentuin en schuw ook de nostalgie niet middels kiekjes van de vroegere bakkerswinkel, waar brood en banket gehaald kon worden, en de oude school. Dat laatste pand wordt inmiddels bewoond en is ook al van de nodige bloemenpracht voorzien. Ik wil nog even de kerk inlopen maar zie daar al enige mensen rondwandelen. Laat die maar rustig genieten, ik heb genoeg gezien en meegemaakt. Het is voor mij eerst mooi geweest in deze contreien….
Maar ik wil u zeker de prachtige foto’s, gemaakt in beide dorpjes, niet onthouden. Klik hiervoor gerust nog even op deze link: https://bert-koster.nl/2024/08/20/een-zomer-instagrammetje-uit-garnwerd-en-feerwerd/. Volgende week meld ik mij weer in het Westerkwartier maar eerst wachten donderdag Noord- en Zuidwolde op mij. De gemeente Het Hogeland staat dan weer centraal dus. Ook niets mis mee!