Op zoek naar het zomergevoel in Leek…..

Ik word dinsdagmorgen nog vroeger wakker dan op de maandag. Een Facebookstruintocht leert mij dat ik een prachtige nacht, inclusief het Noorderlicht, gemist heb. Dat is ja ook wat. Ik kan de slaap maar moeilijk weer vatten en net na zessen vind ik het welletjes. Ik besluit prompt om vandaag een tropenrooster in te stellen en er vroeg op uit te trekken met als eindbestemming vandaag Leek. De eerste van twee tripjes naar de gemeente Westerkwartier. En qua inwoneraantal pakken we vandaag direct de hoofdstad en hoofdprijs. Want Leek telt maar liefst zo rond de 20.000 inwoners en dat is bijna een derde van het gemeentetotaal.

Hond Zhiva kijkt mij raar aan wanneer zij al zo vroeg aan een rondje bos moet beginnen. Maar wanneer ik de voormalige aardappelboer rond zie toeren en de beide youngsters uit onze straat met de auto naar de stad zie vertrekken, merk ik al snel dat er meer vroege vogels zijn vandaag. Zo rond zeven uur tokkel ik vervolgens naar de stad. De Tomtom heb ik op het centrum van Leek ingeschakeld.

En die stuurt mij prompt de oostelijke ringweg op. Na een niet al te beste nachtrust ben ik nog niet geheel helder en ik besluit (onbewust) aan de mannenstem te voldoen. Maar daar krijg ik natuurlijk al rap spijt van. Weg is het vakantiegevoel wanneer ik op de ring niet meer verder kan. Het is nog slechts drie weken doorbijten voordat ie volledig klaar is en daardoor ben ik het bokje. Zo groot is mijn topografische kennis nu ook weer niet maar uiteindelijk weet ik met de nodige overbodige kilometers op de teller uiteindelijk de westelijke ringweg te bereiken. Vandaar is het natuurlijk een eitje.

Het goede gevoel komt langzaam maar zeker weer terug. Welke ervaringen heb ik eigenlijk met Leek? De slechte overwinnen volgens mij met 2-1. Ooit hebben we eens na een zware Sunsationvrijdagnacht met dubbele cijfers verloren. Dit in de tijd dat de velden van VEV ’67 nog in de buurt van Landgoed Nienoord lagen. Tijdens het nemen van onze enige corner in die wedstrijd belandde uiteindelijk de cornervlag bijna voor de goal in plaats van de bal.

Ook herinnering ik mij nog een vrij moeizaam sollicitatiegesprek in die contreien. Ik kwam er toen wel achter hoe groot het industrieterrein van Leek wel niet is maar voelde aan mijn klompen al tijdens het gesprek aan dat mijn werktoekomst hier niet zou liggen. Wel bewaar ik mooie herinneringen aan deze plaats na mijn bezoek aan de Fries-Drentse Wold enige jaren geleden in coronatijd. Als laatste stop voor het naar huis gaan deed ik toen Leek aan. De plaats die niet voor niets het drie-provinciepunt herbergt. Als onderdeel van een prachtig en bosrijk gebied.

Winkelcentrum

Dik een half uur later dan gepland, parkeer ik de Up nabij het winkelcentrum. De winkelstraat is met allerlei gekleurde paraplu’s mooi versierd en dat kan ik wel waarderen. Foto 2 en 3 worden direct gewijd aan de gereformeerde- en de pkn-kerk. Dan hebben we de religieuze aspecten direct maar weer in het verhaal verwerkt. Het monument vanaf de brug is kiekje vier maar het Joodse Schooltje inclusief de namen van die mensen die werden vermoord in WOII maakt meer indruk. In de opschrift nog een laatste afscheidgroet van een inwoner die toen nog hoopvol gestemd was dat hij ooit nog weer terug zou keren.

Snel door naar een vrolijker berichtgeving. Want net buiten het centrum ontwaar ik een roze taxiwagen luisterend naar de naam Barbie. Althans, dat staat op het nummerbord geschreven. Maar het is toch echt een man die op motorkap zit. Dat kan vast alleen in Leek. Op het voormalige gemeentehuis nemen de eerste ambtenaren trouw achter hun pc plaats. Hun fraaie werkplek zal binnenkort verdwijnen om plaats te maken voor nieuwbouw. Ik ben benieuwd wat uiteindelijk de definitieve werkplek wordt van waaruit het ambtenarenkorps hun werkzaamheden mogen doen.

Al te lang neem ik niet de tijd om hier over na te denken. Want ik zie het eerste herkenningspunt van Landgoed Nienoord. Een hek met daarop Nienoord vormt voor mij het begin van een uurtje wandelplezier, voornamelijk in de bossen rond het statige pand trouwens. Want in eerste instantie loop ik het landgoed mis maar daardoor kom ik wel op de camping terecht voor het ultieme vakantiegevoel. Ook pik ik vanaf de informatieborden de nodige informatie mee, bijvoorbeeld over het gevolgde natuurbeleid. En ook de nodige rustig grazige koeien in verschillende kleuren ontsnappen niet aan mijn aandacht.

Landgoed Nienoord

Ik wilde al teruglopen naar het beginpunt wanneer ik ver links van mij een mooie gele gloed ontwaar. Daar moet ik heen dus! Landgoed Nienoord ziet er van een afstandje prachtig uit. Vanuit verschillende oogpunten leg ik het prachtige Nije Oord, de geschiedenis gaat terug tot 1525, vast. Niet voor het eerst heeft er onlangs brand gewoed maar zo te zien vallen de schadelijke gevolgen mee. Museum Nienoord, oftewel het Nationaal Rijtuigmuseum, is helaas nog gesloten. Maar de mooie tuinen rondom de borg maken veel goed. Man, ik zou hier gerust nog veel langer rond kunnen wandelen.

Maar ik besluit dat uiteindelijk niet te doen want op de bewijzering zie ik dat ik vanaf hier ook vrij snel terug naar het centrum kan lopen. Even buiten het landgoed is de botenverhuur. Dat zou op deze zonnige dag ook een prima optie kunnen zijn. U merkt het al, Leek heeft op toeristisch gebied veel te bieden! Zelf heb ik het gevoel nog maar een klein stukje, oftewel te klein, van dit grote dorp te hebben verkend.

Wanneer ik de auto nader, twijfel ik om nogmaals terug te lopen naar Nienoord. In het winkelcentrum wordt het inmiddels al drukker en drukker. Men maakt zich op voor een tropische dag. Zelf kijk ik nog even hoever het nieuwe sportcomplex van VEV ’67 van het centrum verwijderd is. Dat valt alleszins mee. Dan moet dat maar het eindpunt van deze trip worden.

Het blijkt een waardevolle tip van de overbuurman te zijn. Want onderweg hierheen zie ik de fraaiste panden opdoemen in de nieuwbouwwijken. Eentje doop ik ter plekke om tot ‘Kleintje Nienoord’. Het sportpark van deze tweedeklasser ligt er nu nog stil en verlaten mij. Ik herinner mij plots nog het interview met vrijwilliger en oud-Bedumer Pieter van der Velde, daarmee de herinneringstand naar 2-2 brengend. Waarbij Leek met zijn fraaie Landgoed uiteindelijk toch de winnende treffer maakt. Pieter verheugt zich ongetwijfeld op een nieuwe streekderby tegen sv Bedum.

Ik kom hier over een paar jaar zeker nog een keer weer voor deze unieke reeks en neem mij nu al voor om dan zeker de westelijke ringweg over Groningen te nemen. Maar die negatieve herinneringen zijn inmiddels ver naar de achtergrond verdrongen. Vergeet vooral niet even door klikken naar de zomer-Instagram van en over Leek: https://bert-koster.nl/2024/08/13/een-zomer-instagrammetje-uit-leek/. Op de terugweg pik ik nog een stukje Tolbert mee na eerder al enige voetstappen in Nietap te hebben gezet. Ook Roden is nooit ver weg.

Maar dat is een Drents pareltje natuurlijk. Tot zover eerst Leek. Overmorgen doe ik de gemeente Het Hogeland weer aan. In dit geval gaat het om Mensingeweer en Warfhuizen. Bekender terrein wat mij betreft waar ik blindelings heen rij. Graag tot ziens natuurlijk!