Het is al wat later op de maandagmorgen wanneer ik dit stukje aan het papier toevertrouw. Ik ben net klaar met de uitwerking van het tweede BmB-interview van vorige week. Wat heb ik toch weer leuke, gepassioneerde en interessante mensen mogen ontmoeten. Joyce bijvoorbeeld, bekend van Noord en Expeditie Grunnen. En dat bracht mij voor de eerste keer in de Mediacentrale in Groningen.
En vlak voor het weekend tokkelde ik nog even naar Aduard om met een sterrenkok te babbelen. Die woont en werkt daar op een pracht stee. Dat gold ook voor de nieuwe hoofdsponsor van het Bedrijvenvoetbal in Bedum waar ik vorige week woensdag langs mocht komen. Die heeft enige rollercoasterjaren ook prima verteerd en in hartje Bedum iets moois gerealiseerd.
Vanmiddag mag ik naar Huizinge om in gesprek te gaan met een gepensioneerd douanier. Ik ben benieuwd wat hij allemaal beleefd heeft in zijn werkzame leven. Dat moet ik dan morgenvroeg uitwerken en direct daarna volgt telefonisch alweer de laatste van vijf interviews voor het Bedrijvenvoetbalmagazine. Om vervolgens woensdagmorgen naar het mooie Zoutkamp af te tokkelen voor weer een pensionadointerview. En zo zal ook deze week weer voorbij razen.
Doet niets, van verveling wordt immers niemand beter. Geen tot weinig tijd om het leven te evalueren of om na te denken over het hoe of waarom we hier op deze aardkloot rondlopen. Dat is soms maar goed ook want wat maken veel mensen op deze op zich toch best wel mooie wereld elkaar toch het leven zuur. Wat dat betreft mag je elke dag wel weer dankbaar zijn dat je wieg in Nederland stond en niet in een of andere brandhaard op de wereld.
Wat hebben we verder allemaal beleefd de afgelopen dagen en weken? Onze Giethoorn-avonturen zijn natuurlijk al besproken en afgelopen weekend was het weer tijd voor sportief plezier. Zelf liet ik de wedstrijd van Middelstum 4 tegen SGV lopen om mee te kunnen doen met het 45+ voetbal wat vrijdagavond in Middelstum plaatsvond. Geen jonge en snelle knuppel als tegenstander die mij zijn hakken liet zien maar gewoon oudere krassere knarren van mijn eigen leeftijd die na een sprintje ook stonden te ‘poesten en stenn’n’.
Dat bevalt mij wel en met negen puntjes uit vier wedstrijden werden we ook nog eens dagwinnaar. Dat deed de De Delle-bittergarnituur nog beter smaken. Want sinds vorige week is Middelstum door de opening van Foodmaster De Delle een nieuwe horecazaak rijker. Altijd goed voor de reuring in het dorp.
Op de zaterdag had ik mooi de kans om Zandeweer aan te doen. Eerst zag ik dat mijn teammakkers van het vierde helaas weinig in te brengen hadden tegen medekoploper SGV met een uiteindelijke 0-6 nederlaag tot gevolg. In Zandeweer zag ik vervolgens nog meer goals en gelukkig vielen die grotendeels aan de voor mij goede kant. Waarbij ik van opa Oldenhof niet mag vergeten te vermelden dat Max qua steekpasjes goed op dreef was. En ook enige tegenstanders van ZEC 3 gaven aan dat ik gezien de vijf goals in 25 minuten in Middelstumer voordeel een goede keus gemaakt had.
Ik heb wel eens mindere middagen beleefd inderdaad. Waarbij ik ook nog mooi even bij kon praten met oud-VB-collega’s Tineke en Pieterman. De eerste biertjes vloeiden buiten rijkelijk in de mooie voorjaarszon en hoewel een bezoek aan het nieuwe Klokhoes-dorpshuis lonkte, koos ik toch voor de positie van bijrijder van de vrouw die mij vervolgens keurig bij de kantine afzette. Daar werd deze week rustig en relaxt afgesloten.
De komende dagen brengt gelukkig wederom genoeg moois en reuring. Donderdag uit eten ter ere van zwager Ritzo zijn zeventigste verjaardag en zaterdag op naar Wietwerd om Roos zijn zestigste verjaardag te vieren. Daar volgt een weerzien met Sieme die bezig is met zijn afscheidstoer (zou het echt?) maar ook met Sander Metz die in zijn eentje een viermansband vertegenwoordigt. Niets mis mee, dacht ik zo.
En als alles meezit mag ik vrijdagavond weer opdraven in Loppersum voor een tweede avond in successie met 45+. Om na die tijd ongetwijfeld tot de conclusie te komen dat ook week 16 van 2024 weer voorbijgevlogen is. Doet niets, deze rubriek moet immers gevuld worden. Waarbij ik het nog niet eens gehad heb over een bijzondere samenwerkingsverband in Bedum en een bijzondere opdracht in Termunten en omgeving. Zeer benieuwd wat voor werkzaamheden hier achter weg komen. Never a dull moment tegenwoordig. Het spreekwoord ‘wie schrijft die blijft’ klopt wat dat betreft steeds beter….