Zeven jaar was ik toen mijn acht jaar oudere zus Elly verkering kreeg met Ger. Een hele leuke en knappe jongen waar ik als klein meisje ook metéen smoorverliefd op was en zélfs mee wilde trouwen. Onze ouders hadden een schildersbedrijf en daar hadden ze het erg druk mee. Ger en Elly sprongen regelmatig bij en pasten dan op mij.
Ger hield erg van muziek en wist daar ook ontzettend veel over. Hij vond met name de band ‘Queen’ erg goed. Hij liet mij op een dag kennis maken met deze muziek en zette mij daarvoor een (véél te grote) koptelefoon op. Aandachtig en met open mond luisterde ik naar de bijzondere klanken van ‘Bohemian Rhapsody’ die van alle kanten uit de koptelefoon mijn oren in kwamen, práchtig vond ik het. Daar ontstond ook mijn liefde voor de band Queen.
Een aantal jaren geleden las ik dat twee leden van de originele band Queen (Brian May en Roger Taylor) samen met Adam Lambert een concert zouden geven in de Ziggo Dome. Ik bedacht mij geen moment want ik móest en zóu daar heen. We hadden samen met vrienden de film ‘Bohemian Rhapsody’ gezien en stelden hen voor om samen te gaan. Er was geen moment van twijfel en ze waren gelijk dolenthousiast. We kochten tickets en boekten een hotel in de buurt. Alles was geregeld en toen kwam de coronaperiode…
Het concert werd meerdere malen uitgesteld en we begonnen te twijfelen of we ooit het concert nog zouden zien… Uiteindelijk kregen we het verlossende bericht dat de kaarten binnen waren. Op 2 juli 2022 gingen wij met z’n vieren naar Queen. Nog nooit was ik bij zo’n groot concert geweest en ik vond het dan ook best spannend om in één van de bovenste ringen van de Ziggo Dome te zitten. Het was een fantástisch concert waar ook regelmatig heel eervol stilgestaan werd bij de overleden zanger Freddie Mercury. Heel bijzonder om je idolen in het echt te zien.
Na afloop van het concert gingen wij richting ons hotel. Al dichterbij komend hoorden we een enorm kabaal. Alsof ergens een groot feest aan de gang was. ‘Je zult zien dat het dichtbij ons hotel is.’ zei één van ons nog voor de grap… Toen wij ons hotel naderden zagen we dat dit inderdaad het geval was. Het feest was in het ondergelegen café…
We besloten dat er 2 opties waren: óf we gingen naar onze hotelkamers en zouden geen oog dichtdoen vanwege het feestgedruis, óf we gingen meedoen. We kozen voor het laatste… De overgang van een concert naar een feestcafé met uitgelaten, hossende Amsterdammers was voor ons een beetje groot en we keken als nuchtere Groningers eerst even de kat uit de boom.
Dat viel de eigenaresse op en ze informeerde of wij het wel gezellig vonden. Wij legden uit waarom we nog niet meedeinsden en vertelden haar over het concert. ‘Zal ik dan iets van Queen draaien?’, vroeg ze aan ons. Dat vonden wij een geweldig idee en het hielp ons om in de sfeer te komen. Al gauw deden we net zo hard mee. Het werd nog lang onrustig…
Elf jaar was ik toen mijn zus en haar vriend gingen trouwen. Ik mocht ook mee naar de kapper en kreeg witte lintjes door de vlechtjes in mijn haar. Ik droeg een zwartfluwelen jurkje en mooie glimmende zwarte lakschoentjes. Mijn zus zag er in mijn ogen uit als een sprookjesprinses. Ze gingen wonen in Hoogezand en ik logeerde daar regelmatig. Na een aantal jaren besloten ze te emigreren. Op Gran Canaria gingen ze wonen en werken. Samen met mijn ouders ging ik mee naar Schiphol om ze uit te zwaaien. Dat was een emotioneel gebeuren met name voor mijn ouders…
Meestal gingen we één keer per jaar naar ze toe of kwamen zij naar Nederland. In het begin ging ik samen met mijn ouders mee, later alleen of samen met mijn man Henk. We hebben ontzéttend veel leuke dingen samen beleefd. Ger stond ons altijd op te wachten op het vliegveld en bracht ons dan naar hun huis of naar de accommodatie waar we verbleven. Hij liet ons het hele eiland zien en vertelde de prachtigste verhalen.
Vorig jaar wilde ik heel graag naar mijn zus en zwager toe. Op 13 november 2023 werd ze 60 jaar en dat vond ik een mooie gelegenheid om naar ze toe te gaan. Ik boekte een ticket en vertelde hen het leuke nieuws. Een aantal maanden nadat ik geboekt had, kreeg Ger last van zijn rug. Na vele onderzoeken bleek dat hij heel ernstig ziek was, uitgezaaide kanker… Hun leven stond ineens in het teken van ziekenhuisbezoeken, scans, behandelingen en het regelen van hulpmiddelen in huis om het hem zo aangenaam mogelijk te maken… Op 8 november 2023 is hij in het ziekenhuis overleden…
10 november kwam ik aan op Gran Canaria. Mijn lieve zwager stond nu niet op het vliegveld om mij op te halen. De volgende dag was de crematie, daarvoor was ik nog net op tijd. De hele week erna kon ik gelukkig nog bij mijn zus zijn en dat was heel bijzonder…
(‘No one but you’ van Queen)
Momenteel ben ik samen met mijn medebestuurders weer druk bezig voor de Bedumer Winterloop. Een sponsorloop om geld in te zamelen voor het UMCG Kanker Research Fonds.
Want onderzoek naar de oorzaak en genezing van kanker is zó belangrijk. Deze onderzoeken kosten veel geld. Graag maak ik van deze gelegenheid gebruik of jullie ons willen steunen door te doneren: www.bedumerwinterloop.nl.
Dankjewel, Jeanette