Zo, we zijn langzaam maar zeker teruggekeerd naar het normaal na enige enerverende weken met tal van leuke activiteiten in het laatste deel van het oude en het prilste begin van het nieuwe jaar. De hoogste tijd derhalve om nog even terug te blikken op deze bijzondere dagen. Maar waar te beginnen?
Eerst vrijdagavond 22 december maar even bij de kop pakken. Want toen vond het traditionele kerstkaarten en –sjoelen weer plaats. Voor mij een kaartavond die perfect paste in het kaartjaar 2023. Wederom was ik in de onderste regionen terug te vinden. Het was dus op kaartgebied zeker niet mijn jaar. Dat bleek ook dik een week later toen Gert en ik bij Johan ondanks hevige borrels en onderlinge plaagstootjes het onderspit dolven tegen hem en Wim. Het was al weer zondag toen we tot de conclusie kwamen dat Gert zijn zeer gegunde overwinning aan een zijden draadje hangt. Alhoewel, dat werd zondagavond jl. gelukkig weer rechtgetrokken.
En dus zocht ik op zaterdag 23 december de broodnodige ontspanning in de Hippolytushal waar David de Boer van DB-Facility de eerste van twee feestavonden organiseerde. Het had nog wel wat drukker gemogen maar gezellig was het zeker. Bijvoorbeeld in de kantine dankzij de top 2000 Greymen in combinatie met onze eigen DJ Sieme. En zag ik daar en passant ook Tjitse Leemhuis niet langslopen? De landelijk bekende radioproducer en DJ waar ik voor de Sunsationkrant ooit nog een interview meegehouden heb?
Afijn, dat was voer voor de Kerstdagen om daar nog even aan terug te denken. Allereerst op Kerstavond in de Hippolytuskerk waar naast de zonden ook het jaar nog even overdacht kon worden. Een sfeervol geheel mede dankzij de blazers van Concordia. Hun klanken heb ik in de vroege Kerstmorgen gemist maar het enthousiasme van de malletband vergoedde later die morgen dit gemis. Enige uren later zaten de vrouw en ik aan de gourmet om de inwendige mens te verzorgen.
En dat laatste gebeurde een dag later aan en in de Reitdiephaven waar in Taste and Flavor met het gezin het nodige weggekaand kon en mocht worden. Waardoor er toch vrij rap een eind kwam aan in wezen drie Kerstdagen achter elkaar. Daar kon woensdag lekker van bijgekomen worden waardoor ik donderdagavond opgeladen en al door kon stomen naar de Boshal in Loppersum voor het regionale zaalvoetbaltoernooi. Ondanks de aanwezigheid van drie Milkovicen binnen de gelederen konden daar niet de grootste potten gebroken worden.
Op de zaterdag werd uiteindelijk een vierde plaats in de wacht gesleept, net buiten de officiële prijzen dus. Maar daar was ik door het kaartgeweld bij mijn kaartvrienden dus niet bij. Wel mocht ik nog een stukje ‘Hokjen’ meepikken in de plaatselijke voetbalkantine, georganiseerd door onze biljartvrienden onder leiding van Ronnie. Veel roep’n en rer’n die avond dankzij een iets te ver aflopende tafel en de nodige hapjes en zeker drankjes die maakten dat de echte biljarters er zelfs in de kleine uurtjes nog eens goed voor gingen staan.
Eerder die avond had ik in de Euroborg reeds drie uur in de bioscoop gezeten om de naar de film Napoleon te kijken. De man die in zijn militaire loopbaan er mede zorg voor droeg dat alleen al aan Franse zijde 3.000.000 doden op het slagveld te betreuren waren. Man, o man, wat een grootheidswaanzin. Helaas is dat laatste fenomeen nu nog steeds te ontwaren. Maar Napoleon vond zijn uiteindelijke Waterloo in Rusland en werd voor de tweede keer verbannen naar een eiland om daar uiteindelijk te sterven. Wat een epos, wat een geschiedenis, wat een film.
Edoch, het werd inmiddels zondag. Oudejaarsdag dus en als vanouds werd Wietwerd aangedaan alwaar we na het carbidgeweld van onder andere De Boer en Honderd (nee Jan, ik neem het je echt niet kwalijk dat ik niet zo’n bus heb laten schudden) onze intrede namen in het prachtig gerestaureerde voorhuis van het dorpshuis. Daar waar we tijdens Kerst niet met de familie waren geweest. Ergens moet dat eind 2024 anders. Want wat was het er gezellig. En druk ook. Het viel niet mee om er weg te komen.
Daarna moest er even gas terug genomen worden natuurlijk om de vuurwerkshow op het dorpsplein nog mee te kunnen maken die rond 00.45 uur van start ging. Menig Haail en Zegen werd afgewenst voor het nieuwe jaar onder het genot van een vleugje glühwein en beerenburg. Gezelligheid alom dus maar door de eerdere gezelligheid vond ik het niet erg dat ik om 03.00 uur mijn oogjes kon sluiten.
Want op zaterdag 6 januari was daar immers de geweldige Nieuwjaarsreceptie van de jarige voetbalclub vv Middelstum. Negentig jaar bestaan we en dat leidde tot een heerlijke Evertsmaaltijd, een zeer gezellige en geslaagde jubileumquiz met tal van leuke filmpjes en als kers op de taart een spetterend en daverend optreden van feestband Melrose. Het was mooi dat we met ons team Vergane Glorie nog één keer het tegendeel konden bewijzen en beslag wisten te leggen op de felbegeerde eerste plaats.
En vrijdagavond 5 januari was daar in Delfzijl nog een mooie bonus. Last minute besloot ik naar de nieuwjaarsbijeenkomst van onze gemeente te gaan. Eerst een leuk en gevarieerd programma in De Molenberg en daarna een soort van kroegentocht langs drie kroegen, de centrumkerk en Molen Adam. Het werd een leuke avond waar ik in Café Centrum nog even een setje meepikte van zanger Bert Solo. De man die ik op onze rondreis door Ierland leerde kennen en liet zien en horen dat hij een perfecte performer is.
Wat een mooi maar ook energierovend begin van het nieuwe jaar. Gelukkig mogen de vrouw en ik er nog even een weekje tussenuit om bij te tanken. En dat zal volgende week in het Limburgse Arcen gaan gebeuren. Iets om naar uit te kijken inderdaad…..