Mees, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Veel over mij komt in de volgende vragen wel aan bod. Mees Breuker is de naam, 22 jaar en geboren en getogen in Den Andel. Sinds augustus in Zuidwolde wonend samen met mijn vriendin Eva na eerst nog twee jaar doordeweeks op een studentenkamer in Leeuwarden te hebben geleefd. Daar was niets mis mee maar toch wilde ik graag weer terug naar het Hogeland.
Niet veel mensen kunnen zeggen dat ze op een woonboot wonen toch?
Dat klopt inderdaad en dat was ook niet helemaal de insteek maar volgens horen zeggen zijn nu veel mensen jaloers op ons want dit is een ontzettend gewild plekje. Op zoek naar een geschikte woonruimte, dat valt ook hier immers niet mee, zette ik een berichtje op Facebook. Dat las een partijgenoot van mij en een familielid van hem had deze woonboot, gelegen aan het Boterdiep in Zuidwolde, voor ons in de aanbieding.
En dit stekje past helemaal bij mij. Omringd door de natuur, dichtbij de stad Groningen maar toch mooi gelegen op het Hogeland. Hier liggen vijftien woonboten op een rij en we hebben al enigszins kennis gemaakt met de eigenaren van de woonboten hiernaast.
Hoe bevalt het om op zo’n jonge leeftijd al docent geschiedenis te zijn?
Ik ben inderdaad pas 22 en geef les aan leerlingen t/m vijftien jaar. Ik heb dit jaar mijn HBO-studie tot leraar geschiedenis in Leeuwarden afgerond. Tijdens mijn laatste studiejaar stond ik al veelvuldig voor de klas. Ik probeer een goede vertrouwensband te creëren met mijn leerlingen, al moet je ook zeker professioneel blijven. Ik geef les aan het Leeuwarder Lyceum en op !mpulse, beide scholen zijn in Leeuwarden gevestigd.
Waar ik van te voren het meest tegenop zag, het orde houden, gaat mij nu goed af. Ik kan de lesstof die ik kwijt wil goed overbrengen en mede daardoor mijn ei helemaal in het onderwijs kwijt. Ik werk nu 3,5 dag in de week en dat is als beginnend docent prettig want ook in de voorbereidingen van de lessen gaat de nodige tijd zitten.
Altijd graag het onderwijs in gewild?
Dat niet helemaal, want ik heb jarenlang de ambitie gehad om toprugbyer te worden. Dit kwam door een item op Zappsport, uitgezonden op NPO 3. Dat ging over de rugbysport. Ik was toen acht jaar maar mijn interesse was direct gewekt. Ik ben mijn ouders nog dankbaar dat ze mij altijd naar Groningen hebben gebracht voor de trainingen en de wedstrijden.
Ik ben zelfs naar de rugbyacademy in Heerenveen geweest en om daar te komen moest ik er elke ochtend om 05.30 uur uit. Eerst op de fiets naar Baflo, met de trein naar Groningen en Heerenveen om vervolgens via nog een bus- en fietsrit op de academie aan te komen. Een intensieve periode waarin het mij gelukt is om mijn Havodiploma te halen. Om de echte rugbytop te halen, daarvoor was ik niet goed genoeg. Zo rond mijn zeventiende besloot ik leraar te worden. Ik koos voor de geschiedenisrichting omdat daar mijn interesse lag.
Hoe ben je eigenlijk de politiek ingerold?
‘Mijn opa en ik.’
Ik liep, toen ik een jaar of vijf, zes was, al met PvdA-folders rond in de voormalige gemeente De Marne. Dit deed ik samen met mijn opa die actief was voor de lokale PvdA-afdeling. Ooit zat hij voor de PvdA nog in de gemeenteraad van de gemeente Gasselte. Hij praatte graag met mij over de politiek.
Van huis uit is de sociaaldemocratie mij met de paplepel ingegoten. Dus toen de PvdA in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen in 2020 op zoek was naar nieuwe aanwas voor de lijst, besloot ik mij aan te melden. Ik kwam op de negende plaats terecht van de PvdA-kandidatenlijst, afdeling het Hogeland.
Direct na de verkiezingen kreeg ik de vraag voorgeschoteld of ik wel fractieassistent wilde worden. In die functie mag je meepraten in de commissievergaderingen. Ik besloot de uitdaging aan te gaan en ben nu zo’n kleine twintig uur per maand met de politiek bezig.
De PvdA is toch een beetje jouw partij?
Ik ben een sociaaldemocraat in hart en nieren, echter vind ik dat wel een beetje een oubollig woord. Maar dat de sterkste schouders de grootste lasten moeten dragen, daar ben ik het helemaal mee eens. Het omzien naar elkaar vind ik heel belangrijk.
Van oorsprong stond de PvdA natuurlijk bekend als de partij die het voor de arbeiders opnam. Wat mij betreft staat die A nu voor Aandacht waarbij er zeker aandacht moet zijn voor de minderbedeelden in de wereld om ons heen. Mijn vader heeft deze invulling van de A bedacht.
Hoe kijk je aan tegen de samenwerking met Groen Links?
Dit vind ik een hoopgevende combinatie. Volgens de peilingen zijn we nu de derde partij in Nederland. Ik vind het goed dat door de bundeling van krachten een krachtige linkse beweging in gang is gezet die er weer toe doet. Een verkiezingsoverwinning zit er nu nog niet in, denk ik, maar ik ben hoopvol gestemd dat dit in de nabije toekomst wel weer gaat gebeuren.
Zie je de landelijke verkiezingen met vertrouwen tegemoet?
De premier leveren is nu dus nog te vroeg maar ik denk zeker dat we een goede uitslag neer zullen zetten. Het land is toe aan een linkse regering die omziet en luistert naar alle inwoners in plaats van alleen maar hun oren te laten hangen naar het grote geld. Nu weet ik dat elke partij dit zegt maar ik heb goede hoop dat de combi PvdA/Groen Links dit ook echt kan bewerkstelligen.
Zie je het als jouw taak om jongeren meer bij de politiek te betrekken en hoe doe je dat?
Absoluut! En dan hoeven ze zich niet perse tot de PvdA aangetrokken te voelen. Hier in de Ommelanden zijn helaas niet heel veel jongeren in de politiek actief en dat vind ik jammer. Als ik de kans krijg om hierover met jongeren in discussie te gaan dan zal ik dat zeker doen.
In het onderwijs mag ik mijn politieke voorkeur natuurlijk niet promoten maar ik praat wel over de politiek met mijn leerlingen. Op die manier hoop ik een steentje bij te kunnen dragen om de grote kloof tussen de jeugd en de politiek te dichten zodat ik niet de enige uitzondering meer ben die zich in de regionale politiek interesseert. Op achttienjarige leeftijd was ik er van overtuigd dat dingen in mijn omgeving anders zouden kunnen en wilde ik mij inzetten om die veranderingen te kunnen realiseren. Daarom ben ik uiteindelijk ook de politiek ingegaan.
Daarbij probeer je ook jongeren voor de nieuwe rugbyclub The Highlanders te interesseren?
Door samen met Jonathan Vink en Reitze ten Cate trainingen te verzorgen op scholen en bij evenementen is het ons gelukt om zo’n twintig jongeren van de basisschool te enthousiasmeren voor de rugbysport. We trainen nu elke zondagochtend van 11.00 tot 12.30 uur op de ijsbaan in Wehe-den Hoorn. Op termijn, in verband met het onder water zetten van de ijsbaan, verkassen we naar de gymzaal maar wellicht gaan we ook een dorpenronde doen om er nog meer jeugd bij te betrekken.
In april hopen we voor het eerst mee te doen aan een toernooi. Ik hoop echt dat het een succes wordt. In onze provincie zitten niet zoveel rugbyverenigingen. Hier in de regio gaat het om Delfzijl en Groningen, dan houdt het wel op. Maar de sport is groeiende. Zeker na het succesvolle WK waarvan via Ziggo Sport de nodige wedstrijden zijn uitgezonden waar enthousiast op gereageerd is.
Als ik jou vraag naar je politieke hoogte- en dieptepunten tot dusver, wat is dan het antwoord?
Dat is weer een heel ander zijstapje. Mijn hoogtepunt vond plaats tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in 2020. Ik heb namelijk 140 voorkeursstemmen gehaald en veel hiervan kwamen uit Den Andel. Het dorp kleurde dan ook rood op de regionale verkiezingskaart. Een gegeven waar ik best trots op ben.
Het dieptepunt vond plaats tijdens mijn recente afstuderen. Voor het bedrijven van politiek was niet zo veel tijd meer over en ik ben mijn fractiegenoten dankbaar dat ze mijn veelvuldige afwezigheid hebben opgevangen. Maar ik merkte in die tijd wel dat ik de politiek miste. Het is toch een hobby van mij geworden waar ik veel energie van krijg.
Heb je nog mooie politieke anekdotes?
Ik heb de rol van fractieassistent een tijdje samen met Ronald de Haan, van jongerenwerk Barkema en De Haan, ingevuld. Ronald is inmiddels bijna vijftig jaar oud maar beiden werden we gezien als de leiders van de jongerentak van de partij. Een titel die zeker door Ronald met trots werd gedragen.
Het zegt helaas ook iets over de vergrijzing in de politiek. Iets wat niet alleen voor onze partij geldt natuurlijk. Nu werk ik samen met Sarah Spinder als fractieassistent, ook een ‘jongere’.
Waar staat Mees Breuker over 10 jaar?
‘Een portret gemaakt door mijn leerlingen!’
Dan ben ik inmiddels 32 jaar. Ik hoop dat ik dan politiek gezien op een plek zit waar ik het verschil kan maken voor de mensen in deze regio. Ik vermoed dat dit dan als gemeenteraadslid is want de functie van wethouder zie ik nu nog niet zitten. Maar zeg nooit nooit natuurlijk. Of ik dan nog in het onderwijs zit, weet ik niet zeker. Dat hangt van zoveel factoren af. Maar op dit moment is het zeker nog de baan waar ik energie van krijg.
Wil je verder nog iets kwijt?
Niet alleen voor jongeren is het zin- en waardevol om zich in te zetten voor de regio, dat geldt zeker ook voor de oudere inwoners. En dat heeft verder ook niets met de genoten opleiding te maken. Want termen als hoog/laag opgeleid, daar kan ik helemaal niets mee. Er is niet voor niets zoveel vraag naar mensen die met hun handen willen en kunnen werken.
Maar ik zal zeker de jongere inwoners in deze regio aan willen raden om zich in de plaatselijke politiek te verdiepen en om hun stem te laten horen. Het liefst zo hard dat ze het in Den Haag kunnen horen……