Ger, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Laten we bij het begin beginnen. Ik ben in 1962 geboren in Beverwijk. Mijn vader kocht zich in 1966 een paard en een wagen en begon op deze manier met het verkopen van patat. In 1972 namen mijn ouders het besluit om in Loppersum Hotel Spoorzicht over te nemen. Dat vond ik helemaal niets en dat leidde bij mij tot tranen en tuiten. In mijn begintijd in Loppersum werd ik ook nog eens gepest en regelmatig met ‘de Amsterdammer’ aangesproken.
Maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen hoor. Ik heb mijn oorspronkelijk uit Bedum afkomstige vrouw Annemarie leren kennen toen ik een dienst draaide in het kegelgedeelte van het bedrijf en we zijn al vele jaren gelukkig getrouwd. Beide kinderen hebben mijn muzikale genen geërfd. Manon is 31 en treedt onder haar artiestennaam Elyn zelfs op tijdens grote hardstylefestivals als Defcon. Lars is twee jaar jonger en drumt graag in zijn vrije tijd.
Muziek speelt al van jongs af aan een belangrijke rol in je leven?
Mijn ouders hielden beide van muziek. Zo had mijn vader op den duur zelfs een eigen drive-in-discoshow. Geert Jan Reinders, toen nog met lang haar, was één van de eerste dj’s die een optreden in het Hotel verzorgde. In Beverwijk had ik op achtjarige leeftijd reeds een elektrische gitaar en daar heb ik zelfs één gitaarles gehad. Maar voor de rest heb ik mij het gitaarspelen helemaal zelf aangeleerd.
‘Bad Moon Rising’ van Creedence Clearwater Revival was het eerste nummer dat ik leerde spelen. Ik verkocht mijn eerste gitaar voor 25 gulden en kocht er later eentje van 180 gulden voor terug, ook een elektrische.
In welke bands heb je zoal gespeeld en speel je nu nog steeds?
Mijn allereerste optreden zal ik natuurlijk nooit meer vergeten. Dat was op 6 januari 1981 en met Sjek Cheque en de Vloeitjes mochten we tijdens een feest zeven nummers spelen van onder andere The Police en The Shadows. Ik was toen achttien jaar. In 1982 was The Judge het eerste bandje waar ik als gitarist in speelde. Een jaar later volgde de L&B-band waarin L&B voor list en bedrog stond. Met deze band hebben we zelfs nog twee singels opgenomen.
Doordat ik in 1986 met een eigen cafetaria begon, ben ik eerst met de muziek gestopt. Daar kwam verandering in toen ik in Flits in Loppersum een paar nummers meespeelde met de band die toen nog Heel Gewoon heette. Er ging een paar maand overheen en toen kwamen de bandleden met een soort van luchtbuks de cafetaria binnen. Ze hielden me ‘onder schot’ en vroegen of ik niet met ze mee wilde spelen. We hebben het nu over 1989.
Dat kon ik natuurlijk niet weigeren met als gevolg dat ik de volgende 25 jaar met heel veel plezier gespeeld heb in de band die als Hail Gewoon de nodige bekendheid in onze provincie heeft verworven. We hebben vijf albums uitgebracht. De eerste was in 1993 en heette ‘‘t Is niks dunkt mie’ en de laatste stamt uit 2008 en kreeg als titel ‘Soep, vlees en pudding’ mee.
In 2011 zorgde producer Coos Grevelink er voor dat ik bassist werd in de nieuw op te richten sixtyband The Outtakes. We spelen voornamelijk muziek uit het tijdperk 1965 tot het begin van de jaren zeventig en dat niet onverdienstelijk al zeg ik het zelf. We treden zo’n 25 tot 30 keer per jaar op en dat vind ik helemaal geen probleem. ‘Niets mooier dan om op te treden’, zeg ik wel eens.
En onlangs was daar een leuk projectje met de Kounavvelz?
Ik heb de laatste jaren wel meer tijdelijke projecten gedaan, bijvoorbeeld voor RTV Noord. Ook heb ik met Freek de Jonge en vele andere artiesten opgetreden in DWDD met ‘’t Het nog nooit zo donker west’. ‘Veur die’, is ook nog zo’n nummer die we gemaakt hebben en ik heb me zelfs een tijdje op de filmmuziek toegelegd. In 2020 was daar zelfs een Engels nummer, ‘One Thousand’. Maar toen kwam corona en kwam er eerst een eind aan dit uitstapje.
Eind vorig jaar waren daar inderdaad al de eerste contacten met de DJ’s Bas en Eling die een ideetje hadden om bekende Groninger liedjes van een happy hardcore sound te voorzien. Maar ik had eerst nog zoiets van, moet ik dat wel doen? Ik had immers jarenlang mijn best gedaan om mij tot een serieuze muzikant te ontwikkelen, haha.
Hoe ben je hier zo in verzeild geraakt?
Maar de mannen gaven niet op en kwamen met Lydia van Wia Buze op de proppen, een nummer die we ook vaak met Hail Gewoon speelden. En daarmee trokken ze me over de streep. Ik heb bij Manon in de studio de vocals ingezongen en op den duur werd er met medewerking van onder andere de jou ook wel bekende Sieme en Sanni zelfs een clip opgenomen in Loppersum en Winsum.
Leuke reacties op de single en de clip gehad en komt het nog tot optredens?
En zo werd dus onlangs Lydia van de Kounavvelz ft Ger Warink bij Eric Bats in Café Martini op Noord geïntroduceerd. En ik moet toegeven dat ik geen enkele negatieve reactie heb ontvangen. De reacties varieerden van mooi tot heel mooi. Ik kreeg zelfs een telefoontje van een kameraad uit Portugal waar op dat moment het nummer over het terras schalde.
Ik geloof dat de mannen nog wel meer van dit soort nummers met andere Groninger artiesten willen doen. Of het nog tot optredens komt? Zeg nooit nooit, haha. Maar om alleen op zo’n podium te staan en dan de kroegen en cafés bij langs, dat weet ik niet hoor. We zien wel wat er achterweg komt.
Ooit had je in Loppersum je eigen CD-winkel?
Sterker nog, in 1985 ben ik begonnen met een eigen cafetaria en wel aan de Lagestraat 8. In 1991 werd mijn vader echter ernstig ziek waardoor ik samen met mijn broers Hans en Cor meehielp om Hotel Spoorzicht te runnen. We maakten er een VOF van en hebben dit tot 1998 volgehouden, toen is Spoorzicht verkocht.
Zelf ben ik eind 1995 met een eigen cd-zaak begonnen en wel aan de Lagestraat 18. Hoe zoiets ontstaat? In Delfzijl hadden ze ook zo’n winkeltje en ik vond het heel leuk om daar wat rond te snuisteren. En zo kwam van het een het ander. Daarbij moesten natuurlijk de cd’s van Hail Gewoon ook een verkooppunt krijgen, haha. De winkel heeft zo’n dikke tien jaar standgehouden en ik heb er met heel veel plezier gewerkt.
En toen de verkopen afnamen heb je de zaak omgebouwd tot muziekwinkel?
Maar op den duur kwam de klad er in en werden er steeds minder cd’s verkocht. En dan moet je een knoop doorhakken. Op het laatst combineerde ik de cd-verkoop al met de verkoop van allerlei onderdelen van en voor instrumenten. Door in 2007 alle cd-voorraden te verkopen, kwam daar de financiële ruimte om bijvoorbeeld gitaren, toetsen- en slagwerk, versterkers e.d. aan te schaffen.
De winkel is niet groot, zeg ik zelf wel eens, maar het te leveren assortiment wel. Voor snaren en snoeren en dat soort dingen, inclusief kleine reparaties, kunnen de klanten prima bij mij terecht. Maar ook voor beginnende muzikanten kan ik wat betekenen door de verkoop van lesboeken en het op weg helpen met de eerste grondbeginselen. In overleg is natuurlijk veel te regelen.
En de verkoop en reparatie van instrumenten en materialen vindt nu plaats vanuit een tijdelijke winkel?
In september 2021 moesten we ons huis en de winkel verlaten. De eigenlijke sloop- en nieuwbouw is in week 7 van dit jaar gestart. Alleen de voorgevel en een stukje zijmuur is blijven staan, voor de rest is alles afgebroken en opnieuw opgebouwd. En wel zo dat je door het uiteindelijke eindresultaat niet kunt zien dat er eigenlijk een heel nieuw huis is opgebouwd.
Maar een en ander zorgde er dus wel voor dat ik op zoek moest naar een nieuwe woon- en winkelruimte. Ik heb eerst vier maanden in een tijdelijke unit in de Hogestraat gezeten maar sinds 1 maart 2022 vindt de verkoop van mijn spullen plaats vanuit de fraaie woning, tevens Rijksmonument, waar ik ook tijdelijk woon. Dit is aan de Lagestraat 7 in Loppersum. Naast het huis staat de tijdelijke unit waar de versterkers staan opgesteld.
Voor de handel zijn al deze verhuizingen natuurlijk killing geweest maar ik heb mij daar maar bij neergelegd. Tijdens corona heb ik de winkel al drie keer moeten sluiten en dat was natuurlijk ook absoluut niet leuk.
Wanneer moet alles klaar zijn?
Wat ik wil benadrukken is dat de hele verbouwing is gerealiseerd met ondernemers uit Loppersum en de directe omgeving. Dat heb ik heel belangrijk gevonden en dat geeft mij de kans om het hele proces van dichtbij mee te kunnen maken en daardoor heb ik een en ander goed kunnen overleggen.
De planning was dat alles in week 48 klaar zou moeten zijn maar ik ga nu voor een nieuwe start in januari 2024. Tussendoor moet ik namelijk nog operatief aan mijn boezemfibrillaties geholpen worden in het UMCG. Dat is toch wat alle aardbevingsellende bij mij veroorzaakt heeft. Ik kan dan ook niet al te veel stress meer hebben maar hoop toch echt dat ik begin volgend jaar alle ellende achter mij kan laten!
Hoe lang heb je dan met alle aardbevingsellende te kampen gehad?
In 2004 ben ik met de verbouwing van ons huis en de winkel begonnen en dit proces was in 2006 klaar. Maar toen was daar in hetzelfde jaar de klap bij Westeremden en begon alle ellende met alle scheuren en dergelijke. Pas in 2017, na een grote inspectieronde, wisten we waar we aan toe waren en dat het hele huis aardbevingsbestendig moest worden gemaakt. Een proces waar ze dus vier jaar later mee zijn begonnen en wat ons uiteindelijk zeventien jaar heeft achtervolgd.
Je bent als het ware tegen wil en dank een soort van aardbevingsambassadeur geworden?
Ik heb inderdaad heel vaak mijn verhaal mogen doen. En niet alleen voor mijzelf maar zeker ook voor al die andere mensen die met dezelfde problemen als ons zaten en zitten. Ik heb geprobeerd om dit op een niet activistische manier te doen. ‘Knuffel je vijanden’, dat was toch een beetje mijn motto hierin.
In 2013 zat ik al met minister Kamp om tafel en daarna volgde een lange stoet aan politici. En ik heb ons verhaal bijvoorbeeld bij DWDD, Humberto Tan, Jinek, Nieuwsuur en bij diverse SBS6 programma’s onder de aandacht mogen brengen. En dan waren daar natuurlijk nog al die rechtszaken en hoorzittingen. Tot zelfs een 1 op 1 gesprek met NAM-director Earthquakes Thijs Jurgens aan toe.
Ik heb mij er soms als een pitbull in vastgebeten. Want toen men stelde dat de gaswinning tot een waakvlamniveau was teruggebracht heb ik in 2017 uitgerekend en naar buiten gebracht dat er nog steeds 6 miljard kuub aardgas werd gewonnen. Het heeft mij zoveel energie gekost maar ik heb er ook veel van geleerd.
Waar staat Ger Warink over 5 a 10 jaar?
Tot Annemarie haar pensionering, in 2030, wil ik graag nog doorgaan met werken en muziek maken. Daarna zien we wel verder. Weer gezond worden en blijven, dat is voor nu het allerbelangrijkste en daarna zien we wel weer. De mannen van The Rolling Stones hebben onlangs zo rond hun tachtigste nog weer een meesterwerkje uitgebracht dus wie weet…..
Wil je verder nog iets kwijt?
Prima natuurlijk wanneer je een linkje naar de website van mijn muziekwinkel op wilt nemen: https://www.gerwarinkmuziek.nl/. Bovenal hoop ik voor volgend jaar op de nodige rust en dat gun ik eenieder in onze omgeving. Man, er is nog zoveel (stil) leed. We zijn er dus nog lang niet…..