(Foto’s: Johan Brouwer)
Het is dinsdagmorgen wanneer ik aan dit verhaaltje begin. Buiten is het guur en regenachtig, inclusief een straffe wind. Het heeft er al schijn van dat de herfst intreedt, ware het niet dat ze voor het weekend al weer twintigplus temperaturen verwachten. Eventueel zouden we lekker kunnen ballen dus. Net als afgelopen zaterdag inderdaad, toen een heerlijke streekderby tegen Stedum 3 op het programma stond. En dat heb ik geweten zondag- en maandagmorgen. De spiertjes waren aardig stram.
Maar dat had ik er graag voorover natuurlijk. Want het was al weer een maandje of vier geleden dat ik voor het laatst de wei in mocht in competitieverband. En het ging helemaal zo slecht nog niet. Waar we van te voren beducht waren voor een afstraffing stond er na negentig minuten 2-4 op het scorebord. Halverwege was dit nog 2-1 voor ons. Het was leuk om Clown, oud-collega KW, leeftijdgenoten Robert en Hergen en gastcolumnist Marcel weer eens te zien schitteren. Plus al die andere Steemer prominenten natuurlijk. En waar maak je nog mee dat een eigen grensrechter rood krijgt? Dat kan alleen bij ons in de krochten van het zaterdagvoetbal inderdaad.
De titel vrije geesten stamt overigens van een eerdere ontmoeting. Want vorige week was ik in ’t Zielhoes te Noordpolderzijl te vinden voor een bijeenkomst van de Open Coffee Club ’t Hogeland. Ik kwam wat later binnen en dacht dat Johan Brouwer bij het interieur hoorde maar dat was verre van waar. Want hij is spreker, schrijver, muzikant, acteur, dagvoorzitter, filmer en componist in één. En dat leidde direct tot een andere dynamiek dan gebruikelijk op en in een fantastische entourage natuurlijk.
De mooie foto’s bij dit verhaal, zijn van hem afkomstig. Want na afloop wierp ik uiteraard nog even een blik achter de dijk om te genieten van een heerlijk uitzicht op het Wad en Schier. Ik vermoed dat ik daar nog nooit zo intens van zulke mooie kleurschakeringen heb genoten. Ook Johan genoot hier met volle teugen van en ook van de vogel- en bloemenpracht waarop we getrakteerd werden.
Twee vrije geesten, zo noemde hij ons. En hij had gelijk. Want we ontvluchtten voor even de waanzin van de wereld die in een razend en moordend tempo aan ons voorbij trekt. We lieten even de boel de boel en genoten samen van al het moois wat Moeder Aarde ons zeker te bieden heeft waarna we met een verkwikte geest huiswaarts keerden. Bevoorrecht waren we en even later genoot ik van zijn toegezonden muziekstuk en een film die hij over Verhildersum in Leens gemaakt heeft.
Er stonden vorige week meer mooie bijeenkomsten op het program. Op de vierde dinsdag van september mocht ik voor Kantoor Vreugdenhil in Uithuizermeeden een persbericht en sfeerverslag maken over de plannen die in Den Haag op derde dinsdag werden gepresenteerd. Fiscalist Dick Anholts kwam opnieuw langs om de nieuwe belastingplannen te duiden en wat dat wel niet weer voor consequenties voor ons heeft. Morgen ziet u hier de uitwerking wel van langskomen.
En vorige week zaterdag mocht ik in de bestuurskamer van vv Winsum de presentatiegids in ontvangst nemen waar ook ik weer aan mee mocht helpen. Dik tevreden gezichten aldaar want men had net de nieuwe convenant met Univé ondertekend en daarmee kan men jaren vooruit. Later die dag won ook nog eens het vlaggenschip en dat had ongetwijfeld een positieve invloed op de sfeer waarvan onze eigen Music Boys later op de avond de vruchten van plukten.
Zelf had ik aan het eind van de zaterdag het lampje wel uit. Want een dag eerder startte in het clubhuis van onze vv Middelstum het kaarten en sjoelen weer. Met zijn 25-en maakten we er een gezellige en bovenal sportieve avond van waarbij uiteindelijk twee oudgedienden er met de prijzen vandoor gingen. Maar dat deerde ons helemaal niets want we genoten van het edele kaart- en sjoelspel en van elkaars inbreng en input. Waarbij we ook oog hadden voor enige debutanten die de fijne kneepjes van het spel enthousiast absorbeerden.
En zo kwam er een waardig slot aan een bewogen septembermaand. De maand waarin we prachtige avonturen beleefden op het Wad en daar blijvende herinneringen maakten. Ook een bijzonder 25-jarig huwelijk mocht nog gevierd worden met een lach en een traan. De levenstrein raasde vervolgens razendsnel door. Maar af en toe keer ik in gedachten nog even terug achter diek bie Noordpolderzijl. Waar ik als vrije geest graag even de boel de boel laat en probeer te relativeren wat er zich in de wereld afspeelt. Een aanrader wat mij betreft en niets mis mee…..