Piet, zou je jezelf in het kort even kunnen voorstellen?
Ik ben 68 jaar geleden geboren in het Limburgse Blerick, gelegen vlakbij Venlo. In verband met de overplaatsing van mijn vader, verhuisden we in mijn jonge jaren naar Haren. Daar ben ik mijn vrouw tegenkomen en we zijn 48 jaar geleden in Bedum neergestreken.
Wandelen is een grote passie van mij. In het zuiden en westen van ons land neemt dat een veel prominentere plaats in dan hier in het noorden. In de provincie is er bij mijn weten maar één wandelclub meer over, in Delfzijl, maar onder de rivieren zijn dit er veel meer. Ik ben zelf met het wandelen begonnen toen ik in Haren woonde en meedeed aan de plaatselijke avondvierdaagse.
Ik heb in de loop der jaren aan heel veel wandeltochten meegedaan, waaronder uiteraard de Nijmeegse Vierdaagse. Dat mag dan wel de bekendste wandeltocht van Nederland zijn, het is zeker niet de mooiste. Ik trek er regelmatig lopend met een drietal wandelvrienden op uit om een van de vele mooie wandelroutes in Nederland af te werken.
Genoten van de twaalfde Walfridusvoettocht, editie 2023?
Absoluut! Zeker door het mooie weer, misschien was het zelfs wel iets te warm, deden er maar liefst 345 wandelaars mee aan de tocht. Dat is, vermoed ik, een record in al die jaren! Maar het is wel een lange dag hoor. De eerste vrijwilligers melden zich al om 06.00 uur bij ’s Heeren Loo, het startpunt van de Walfridusvoettocht. Daar start om 07.30 uur de tocht van 40 kilometer. Naast deze langste tocht, kunnen de deelnemers kiezen uit 5, 10, 15 of 25 kilometer.
Wat houdt de tocht precies in?
De tocht is ooit opgezet door een stel enthousiaste wandelaars in Bedum en omgeving. Naast het wandelgenot, moest er ook aandacht zijn voor een stukje cultuur waarbij de heilige Walfridus een belangrijke rol vertolkte. Bij de eerste Walfridusvoettocht werden onder andere de deelnemers met bussen naar Groningen vervoerd en zij liepen vervolgens via de Wolddijk terug naar Bedum.
Aanvankelijk werd de tocht om het jaar georganiseerd. Helaas daalde het aantal deelnemers steeds verder, zo deden er tijdens de vierde editie minder dan 65 wandelaars mee. Dat woog niet op tegen de kosten die gemaakt werden. Onderweg waren bijvoorbeeld allerlei standjes opgesteld waar culturele activiteiten plaatsvonden. Die dalende opkomst was voor het toenmalige bestuur reden om de stekker eruit te trekken.
Toen ik dat hoorde, vond ik dat doodzonde. Ik was destijds al met de plaatselijke VVV bezig om vanuit mijn wandelpassie zelf een wandeltocht op te zetten. Samen met een tweetal fanatieke medestanders, later kwam er nog een derde bij, hebben we toen besloten om de Walfridusvoettocht nieuw leven in te blazen. We vormen een zelfstandige werkgroep onder de vleugels van de Stichting Kulture Kommissie Bedum, de KKB. We besloten om Bedum als vertrekpunt te kiezen en van hieruit de verschillende routes uit te stippelen.
Toen wij de tocht organiseerden, deden hier direct zo’n dikke 100 wandelaars aan mee. Dat gaf de burger moed. Dit jaar vond de twaalfde editie plaats en in de loop der jaren is het aantal deelnemers steeds verder doorgegroeid.
Over Walfridus valt vast wel het een en ander te vertellen?
Walfridus was een Bedumer boer en ontginner die circa tussen 950 en 1000 na Christus moet hebben geleefd. Hij wordt getypeerd als een zeer vrome man die door het gebrek aan een kerk in het dorp dagelijks een voettocht naar Groningen maakte om daar in de kerk te bidden. Vermoedelijk werd hij tijdens een van deze voettochten, samen met zijn zoon Radfridus, door Noormannen om het leven gebracht.
Hij verwierf hiermee eeuwige roem als martelaar en werd sindsdien in bijna heel het Groninger land als volksheilige vereerd. In Bedum kom je zijn naam verschillende keren tegen. De Walfriduskerk is natuurlijk wereldberoemd omdat hij zover voorover helt. Daarnaast heb je bijvoorbeeld nog de Walfridusschool en Walfriduslaan. Voor meer informatie over deze heilige verwijs ik de lezers graag door naar www.walfridusvoettocht.nl. Wat Bonifatius is voor Friesland, is Walfridus voor de geschiedenis van Bedum en omgeving.
De tocht trekt vele honderden wandelaars uit binnen- en buitenland toch?
Uiteraard komt het grootste gros uit eigen land en dan met name uit de drie noordelijke provincies maar er lopen elk jaar ook Duitsers en Belgen mee. In België promoten wij deze tocht zelfs op verschillende manieren, onder andere via enige websites.
Maar jullie organiseren nog meer activiteiten in Bedum?
In mei of juni, in elk geval in het voorjaar, organiseren wij sinds enige jaren de Kinder Walfridusvoettocht voor de groepen acht van de verschillende basisscholen in Bedum. Het is een wandeltocht van ongeveer drie kilometer waarbij de leerlingen middels vertellers, die op de onderstaande locaties voor zover bekend van alles vertellen, te weten komen hoe Bedum en omgeving is ontstaan. De Walfriduskerk met zijn wandschilderingen, -school, -laan (waar het beeld van Walfridus staat) en Bloemenhuis Balkema, waar de waterput van het eerste kerkje in Bedum nog zichtbaar is, allemaal plekken die tijdens deze tocht worden meegepikt. Tot enthousiasme van de leerkrachten en leerlingen.
Daarnaast helpen onze vrijwilligers ook mee als vrijwilliger bij de avondvierdaagse. En we spelen een adviserende rol voor de organisatie van de Bedumer Winterloop door bijvoorbeeld mee te denken over de routes die gelopen worden.
En jullie maken graag gebruik van de inzet van heel veel vrijwilligers?
We organiseren de tocht met ons vieren maar maken dankbaar gebruik van een dertigtal vrijwilligers die volop ruimte krijgen om mee te denken, praten en organiseren. Wanneer we ze jaarlijks benaderen met de vraag of ze weer mee willen doen, antwoordt 90% altijd direct met een volmondig ja.
Al die vrijwilligers gaan ook meedenken over de nieuwe organisatievorm die per 1-1-2024 in moet gaan. Het is dus nog even de vraag of we een stichting worden of een vereniging. We willen in elk geval de Walfridusvoettocht, Kinder Walfridusvoettocht en de avondvierdaagse organiseren en zo nodig routes aanleveren voor de Bedumer Winterloop ter ondersteuning.
Het vrijwilligersbestand staat onder druk?
Juist niet en daar zijn we heel blij mee. Hoewel er natuurlijk altijd nieuwe vrijwilligers bij kunnen. Door al onze vrijwilligers actief bij de organisatie te betrekken en door een kleine subcommissie vrijwilligerswerving, waar jouw contactpersoon Gert-Jan Platje er een van is, op te richten, is het ons gelukt om nieuwe vrijwilligers te werven. Een groot deel van die vrijwilligers komt uit de eigen familie- en vriendenkring. Waarbij het meegeholpen heeft dat het wandelen sinds de coronaperiode behoorlijk aan populariteit heeft gewonnen.
Als ik jou vraag naar jouw Walfridusvoettocht hoogte- en dieptepunten, wat is dan het antwoord?
Dat het oude stichtingsbestuur zich genoodzaakt voelde om de stekker uit het evenement te trekken, was destijds natuurlijk een dieptepunt. Hetzelfde geldt voor de coronaperiode. Maar dat gaf ons ook de kans om nieuwe wegen in te slaan waardoor de tocht zich zo heeft kunnen ontwikkelen. De reacties waren zaterdag jl. zeer enthousiast. Natuurlijk zijn er verbeterpuntjes te benoemen en daar gaan we uiteraard mee aan de slag.
Heb je nog leuke wandelanekdotes?
Ik heb mij persoonlijk sterk gemaakt om aan de Walfridusvoettocht de Kennedymars toe te voegen. Dit was nog voor de coronatijd en het is bij één mars gebleven. De Kennedymars is uit Amerika over komen waaien en iets voor zeer fanatieke wandelaars. President Kennedy eiste destijds van de officieren van het Amerikaanse leger dat ze een afstand van 80 kilometer in volle bepakking binnen twintig uur af konden leggen.
De mars startte bij ons om 00.00 uur precies en hieraan waren strenge regels gekoppeld. Ook ter bescherming van de lopers natuurlijk die zo’n tocht het liefst zo snel mogelijk willen voltooien. We lasten dus regelmatig een rustpauze in van een kwartier en op de helft zelfs één van een half uur waarbij de deelnemers verplicht moesten rusten, eten en drinken. Op straffe van het niet krijgen van een stempel, hielden de meeste wandelaars zich hier ook wel aan.
Zelf loop ik tegenwoordig maximaal 50 kilometer op een dag maar wat mij betreft mag de Kennedymars terugkeren in Bedum hoor. Helaas waren er te weinig aanmeldingen voor een vervolg.
Nog tijd voor hobby’s?
Ik probeer mijn pensionadoleven zo goed en nuttig mogelijk in te vullen. Ik ben onlangs in Bedum op Walking Football gegaan na eerst een paar keer gekeken te hebben. Ik ga regelmatig met een kameraad uit varen die in het bezit is van een mooie boot. Samen genieten we van de prachtige vaarroutes die Nederland ons te bieden heeft. Ik hou van sporten en we hebben een grote tuin. In de vijf jaar dat ik nu met pensioen ben, heb ik mij nog geen moment verveeld.
Waar staat de Walfridusvoettocht over 5 a 10 jaar?
Ik ben persoonlijk trots op hoe de tocht nu staat en op al die vele vrijwilligers die dit mogelijk hebben gemaakt. Je hoeft maar iets aan ze te vragen en het wordt geregeld. Over tien jaar ben ik 78 en ik weet niet hoe ik er dan voorsta. Maar ik heb besloten om pas met de organisatie te stoppen als de nieuwe organisatie staat en goed draait.
Ik hoop sowieso zo lang mogelijk aan het evenement verbonden te blijven als trekker/enthousiasmeerder. Door de toestroom van nieuwe vrijwilligers is de organisatie van de Walfridusvoettocht vast voor de komende jaren gegarandeerd.
Wil je verder nog iets kwijt?
Uiteraard zijn nieuwe vrijwilligers nog steeds altijd welkom om zich bij ons aan te sluiten. Stuur gerust een mailtje naar walfridusbedum@ziggo.nl Zo zoeken we bijvoorbeeld nog een websitebeheerder. En jij bedankt dat je aandacht wilde schenken aan dit prachtig en gezond wandelevenement dat Bedum zo nadrukkelijk op de wandelkaart zet!