Vriendin Jettie en ik hadden een vrijdagavond vrij gehouden om naar de sauna in Zevenhuizen te gaan. Een paar uur relaxen in combinatie met lekker eten is daar prima te doen. Nou ja, relaxen…. Gedurende 15 minuten stil liggen op de harde houten bankjes is aan het begin altijd even een uitdaging. Evenals na die tijd koelen in een ijsbad, wat echt wel een must blijkt, want anders is die hitte helemaal niet uit te houden bij herhaling. Jaja, je moet er wat voor overhebben om in een ontspannen toestand te geraken….
Na een paar sauna’s genomen te hebben op een wat lagere temperatuur om er in te komen, staan we in de rij voor de opgieting. We zien een paar mensen voorbij komen met vreemde hobbitachtige mutsjes op hun hoofd. Het is best een hilarisch gezicht. Zullen ze het toch iets vervelend vinden om helemaal in hun nakie rond te lopen? Misschien willen ze een volgende keer ook hun sokken aanhouden?
Niets blijkt minder waar. De meneer die de opgieting leidt, legt uit dat je door het materiaal waar het mutsje van gemaakt is, het hoofd koeler houdt. Nou alles leuk en aardig, dan maar oververhit, fluisteren we half proestend tegen elkaar. We gaan wel op de onderste rij bankjes zitten, dan is dat probleem ook opgelost. Aldus onze theorie, aangezien warmte naar boven trekt.
De opgieting begint en er worden verschillende geuren over de bak met hete stenen gegoten die zich in het midden van de sauna bevindt. Vervolgens pakt de opgieter een handdoek of een soort vlag om mee over het publiek te wapperen om de geur te verspreiden en de temperatuur nog meer te verhogen.
Zooooo, nou de warmte bereikt inmiddels de onderste verdieping van de ruimte ook wel. Het grappen maken over een ander vergaat ons snel, maar we laten ons natuurlijk niet kennen en houden stug vol totdat de deuren opengezet worden en we buiten af mogen koelen.
We vinden dat we wel een bord goed eten verdiend hebben en spoeden ons naar het restaurant. Na een heerlijke maaltijd en even uitbuiken bedenken we dat we de mooiste sauna nog niet gehad hebben: De panorama sauna. In het midden van het terrein staat een soort toren met daarbovenop een sauna met ramen rondom, waardoor je uitzicht over de gehele tuin hebt. Hij is houtgestookt, dus er komt een heerlijk droge warmte vrij en tevens is het er rond de 75 graden, dus prima vol te houden.
Vreemd, er is helemaal niemand anders te bekennen. We gaan aan de voorkant zitten, zodat we mooi alles kunnen overzien. Normaal gesproken is het hier prima vertoeven, maar na een paar minuten komen we tot de conclusie dat het hier veel warmer is dan 75 graden. Allemachtig, 100 komt vast eerder in de buurt. Jettie houdt het na nog een paar minuten voor gezien. ‘Dit trek ik niet hoor, ik ga beneden in de tuin afkoelen, ik zie je zo wel.’
‘Ja prima, ik probeer het nog eventjes’, roep ik dapper. Het wordt afzien. Hoe ik ook zit of lig, het is niet te harden. Het is net of mijn huid in brand staat. Zelfs de handdoek wordt zo heet dat ik daar ook niet fatsoenlijk op kan liggen. Ik moet er uit en snel ook. De vloer is zo heet dat ik er niet op kan staan, maar hey, ik heb mijn slippers mee genomen. Als de wiedeweerga schuif ik mijn voeten er in. Maar ze zijn zo heet geworden dat het voelt alsof ze plastic brandblaren veroorzaken.
Gewoon lopen is geen optie, zo hard mogelijk naar de uitgang rennen het enige alternatief. Bijna ben ik bij de deur, als een slipper van mijn voet glijdt. Als een beer op hete kolen ren ik nog eenmaal de ruimte weer in, grits mijn slipper van de vloer en sta buiten te hippen op mijn verbrande voeten.
Eenmaal buiten gekomen ligt Jettie met een grijns op me te wachten op een zonnebed. ‘Mooi snel rondje Noordhof, jammer van die slipper’. Jaaa hoor, als Jettie het al gezien heeft, heeft de rest van de gasten vast ook volop mee kunnen genieten.
Ik spoed me naar het dompelbad. Afkoelen is nog nooit zo lekker geweest. Misschien zijn een muts en sokken toch nog niet zo’n slecht idee…..