Op zoek naar het zomergevoel in Stedum

Vanmorgen werd week 2 van de reeks ‘Op zoek naar het zomergevoel in…..’ afgetrapt in mijn uit bijna 1.100 inwoners bestaande buurdorp Stedum. En deze ochtend liep er iemand met mij mee. Even na half negen stapte namelijk Wessel ‘meester Bix’ Steendam fris en fruitig uit de Arriva-trein. Drie jaar geleden hielp hij mij bij de start van deze serie mee om Zoutkamp en omstreken te ontdekken en dat smaakte blijkbaar naar meer.

Aan verhalen en anekdotes geen gebrek onderweg. Want vroeger lagen de inwoners van buurdorpen Middelstum en Stedum elkaar niet echt. Waardoor het kon gebeuren dat toen ik eind jaren tachtig met drie voetbalvrienden de voetbalkraker Stedum tegen Middelstum per fiets bezocht, overbuurman ter hoogte van het kerkhof van een Jonge(n) een knal vol op de kanis kreeg.

Dat leverde bloederige taferelen en volgens mij zelfs een doktersbezoek op. Toen we na afloop terugreden, stonden ter hoogte van het station een twintigtal Steemers met kettingen en ander onheil ons op te wachten om ons hoogstpersoonlijk uitgeleide te doen. Gelukkig bleef dat destijds beperkt tot verbaal geweld maar het maakte wel indruk op ons.

Vv Stedum

Gelukkig gaan we tegenwoordig allemaal wat gemoedelijker met elkaar om, bedenk ik mij wanneer ik de Rover rond achten bij het voetbalveld van vv Stedum parkeer. Ik neem direct maar even een foto van de markante tribune waardoor deze roemruchte voetbalclub, inmiddels uitkomend in de vijfde klasse, wijd en zijd bekend staat. ‘Wie binnn’ Steem en wel binn’n joe?’, prijkt er aan de bovenkant van de tribune.

Het duurt nog een half uurtje voordat Wessel per Arriva arriveert en dat geeft mij mooi de mogelijkheid om alvast de nodige kiekjes te maken. Van het monument ter herinnering aan de Joodse gemeenschap bijvoorbeeld die aan het begin van de vorige eeuw zelfs een eigen synagoge hadden aan de Bedumerweg en daar ook hun onderwijs genoten wat de jongste jeugd betrof.

Het Hervormd Centrum, kan ik dat koppelen aan Session Kolibri?, en de prachtige Steemer kerktoren zijn wijd en zijd bekend en worden natuurlijk in beeld gebracht. Daarna struin ik de lange Stationsweg af. Het Rabobankmuseum van de familie Van Heerde komt op de gevoelige plaat en hetzelfde geldt voor het voormalige gemeentehuis waarvan het oude gemeentewapen nog steeds duidelijk zichtbaar is. Tussendoor maak ik ouderwets sidesteps naar bijvoorbeeld de nieuwe lagere school De Klaver en de tijdelijke woningen die daar hooguit tien jaar zullen staan als ik het informatiebord mag geloven.

Uiteraard pik ik het oorlogsmonument op de begraafplaats mee en een bijzonder gedenkteken op de begraafplaats zelf. En dan dient stipt op tijd Wessel zich aan op het station. We besluiten direct om maar even bij te praten tijdens het Steemer Ommetje dat ons niet veel later langs Zorgboerderij De Heemen van vv Stedum voorzitter Pieter Berend Slager en gastcolumniste Margreet Wiersema brengt. Daar is het op deze vroege maandagmorgen onder stralende weersomstandigheden al weer een drukte van jewelste.

Alvorens het dorp weer in te lopen, doen we eerst het Steemer bos nog even aan. Peertil is qua afstand net een brug te ver maar wordt door vele dorpsinwoners als mooiste plekje van het dorp gezien. Ik denk dat men ook trots is op het sportterrein inclusief een heuse survivalbaan, ijsbaan en tennisbanen.

De schietvereniging onder leiding van voorzitter Dijkema schiet er in het clubgebouw nog lustig op los en ook de plaatselijke scoutingvereniging vindt er bij mijn weten onderdak. Dat maakt het dorp toch redelijk uniek. Wessel demonstreert mij tussendoor nog even de techniek hoe zo’n stormbaan te ondergaan. Wat mij natuurlijk de gelegenheid biedt om stoere commandoverhalen op te diepen uit mijn diensttijd.

Café Nico Brandsen.

In de Steemer haven is het rustig en ook chauffeur Janske van Leeuwen is in geen velden of wegen te bekennen. We nemen snel nog even foto’s van de gereformeerde kerk en de theeschenkerij alvorens aan de katerwater en een Vos Banket koek te gaan tijdens onze pauze. Die nog wat langer duurt omdat Wessel zijn vakantievierende nicht Carola, van de plaatselijke Kruidhof Installatiebedrijf inderdaad, een kof koffie weet af te troggelen. Zodoende kom ik meer te weten over de familiegeschiedenis van de Kruidhofjes die naast het voormalig dorpscafé wonen.

Daar waar vroeger Nico Brandsen de scepter zwaaide. En ook dat ging er destijds om weg, heb ik mij wel eens door mijn Steemer zwager Van Leeuwen laten vertellen. Ook in die tijd gingen de Middelstumers en de Steemers regelmatig met elkaar op de vuist en als het echt te gek werd dan pakte Brandsen de honkbalknuppel onder de tap vandaan en hamerde er stevig op los. Volgens de overleveringen werden daarbij sommige bezoekers net zo hard de trap af getimmerd als dat ze boven waren gekomen. Dat waren nog eens tijden.

Tegenwoordig beult fysiotherapeut Karel zijn gasten af in het Swaithoes maar dat gaat allemaal op vrijwillige basis gelukkig. Ook op deze maandagmorgen is het er druk en ik groet nog even een dorpsgenoot die er afgepeigerd uitziet. Even verderop in de straat bevindt zich de kleine snoepwinkel van de familie Tamminga maar die ins en outs bewaar ik graag voor een volgend pensionadoverhaal.

Crazyrace

We gaan eerst via de Hoofdstraat naar het terrein aan het rand van het dorp waar vroeger de crazyraces plaatsvonden. Dat was altijd een waar spektakelstuk waarbij menig crossauto na een botsing door de lucht vloog. Bij Hovenga kon bier gehaald worden maar daar was scheids Sibolt het lang niet altijd mee eens en dat liet hij een keer weten ook. Toch jammer dat dergelijke racespektakels niet meer georganiseerd worden. Maar met het dodelijk ongeval in Eenrum van gisteren in het achterhoofd misschien maar beter ook. Ik kan mij nog een race in Ten Boer herinneringen waarbij een stockcar plompverloren het publiek inreed. Ook dat maakte destijds indruk.

We lopen snel verder en zien ‘Op Niehof’ in de steigers staan. Collega Ineke kennen we beiden nog van ons CDA-verleden en Wim van Zanten was vroeger naast vrachtwagenchauffeur net zo’n gevreesde spits bij vv Stedum als collega Wessel bij de vv Middelstum met jaarlijks tientallen goaltjes tot gevolg. Maar hoe zit het eigenlijk met snode B&B-plannen, zou dat er nog van komen? Daar kunnen we mooi nog even over mijmeren wanneer we via de Lopsterweg, langs oud-collega Henk Bansberg, naar de Delleweg lopen. En daarna natuurlijk via de prachtige Laan van Nittersum weer terug naar het dorp waarbij we dankbaar gebruik maken van de door de bomen afgestane schaduw.

De klok loopt inmiddels aardig richting elf uur. Het wordt voor mij de hoogste tijd om een en ander in een fotoverhaal en reisverslag uit te werken want ik heb inmiddels materiaal en input genoeg. Wessel stapt weer op de trein die hem via Stad naar Zuidhorn brengt en tijdens Kleintje Woodstock zien we elkaar weer. Ook iets om naar uit te kijken. Om uiteindelijk tot een dikke 20 foto’s te komen, moet ik nog het nodige beeldmateriaal skippen. Er viel kortom genoeg te zien en te beleven in het fraaie Stedum. Dat viel zeker niet tegen!

Voor het bewijs verwijs ik u door naar de pagina https://bert-koster.nl/2023/08/21/een-zomer-instagrammetje-uit-stedum/. Tot zover Stedum wat betreft de 2023 tour. Morgen wacht ‘dark horse’ Grootegast op mij. Dat wordt vroeg pissen dus maar dat heb ik er wel voor over om voor het eerst tijdens de 2023-editie de gemeente Westerkwartier in te duiken….