Eigenlijk hoefde dit vrijwilligerverhaal niet zo nodig van Wim Heemstra. ‘Ik hou helemaal niet van dit soort interviews en het op die manier in de belangstelling staan. Zeker in de wetenschap dat er zo veel vrijwilligers zijn die zo veel meer doen voor het Bedrijvenvoetbal en er al veel langer als vrijwilliger actief zijn!’ Maar toch vond de organisatie het leuk om hem nader aan het woord te laten.
En dat is op zich ook niet zo vreemd natuurlijk want wie kent de man die in Garmerwolde geboren werd en daar opgroeide niet in Bedum en omstreken? Want Bedum is de plek waar hij zich bijna vijftig jaar geleden met veel plezier settelde. En waar hij in 1974 leraar werd op de openbare lagere school die vier jaar later omgedoopt werd tot de Togtemaarschool. De school waarvoor hij maar liefst 43 jaar met veel plezier voor de klas stond. Hij zag er Arjen Robben en vele andere leerlingen groot worden en aan het eind van zijn dienstverband werd er zelfs een voetbalveldje bij het toenmalige schoolgebouw naar hem vernoemd.
Ook in de voetballerij heeft Heemstra zijn sporen verdiend. ‘In de jaren zeventig en tachtig heb ik jarenlang voor VV Bedum gespeeld waaronder enige jaren in het eerste dat destijds in de tweede klasse zondag uitkwam. Na mijn voetbaljaren ben ik vrijwilliger geworden voor deze club. Zo ben ik bijna 25 jaar bestuurslid geweest en heb ik dertig jaar meegeholpen om het A. Kramer voetbaltoernooi te organiseren. Nog steeds ben ik lekker actief maar nu bij SV Bedum.’
‘Zo ben ik regelmatig als bestuurslid van dienst actief op het sportpark. Ik zorg dat ik er dan om 07.30 uur ben om de leiding van de tegenstanders te ontvangen en ik probeer als een soort van vraagbaak alles een beetje in goede banen te leiden in de ochtenduren. Ook doe ik nog steeds redigeerwerkzaamheden voor het clubblad van SV Bedum dat zes keer per seizoen uitkomt. Voor corona was ik ook actief als scheidsrechtercoördinator maar daar ben ik mee gestopt.’
Vrijwilliger in de garderobe
Nieuwe monniken, nieuwe kappen. Dus toen Petra Makkes, de nieuwe voorzitter van het Bedrijvenvoetbal in Bedum, hem vroeg of hij vrijwilliger wilde worden, hoefde hij niet lang na te denken om zijn jawoord te geven. Immers, toen zijn zoon nog meedeed aan het toernooi, kwam hij er altijd al te kijken en hij zag het evenement groter en groter worden. Een mooi detail: zijn zoon doet nog steeds mee en inmiddels zijn kleinzoon ook!
Het maakte Heemstra niet uit wat hij moest doen want hij vindt het een prachtig evenement voor het dorp: ‘Kiek moar woar je mie het beste kenn’n bruik’n!’ En zo kon het gebeuren dat hij ingedeeld werd in het garderobe-vrijwilligersteam. ‘Twee avonden stond ik ingeroosterd in Sporthal de Beemden tijdens de gezellige en drukbezochte feestavonden. Om 19.30 uur meldde ik mij en om 03.00 uur lag ik uiteindelijk moe maar zeker voldaan op bed. In het begin van de avond is het nog rustig en kunnen we het prima met twee man af maar tussen 22.00 en 23.00 uur en wanneer het einde nadert is de derde vrijwilliger zeer wel nodig want dan is het topdrukte. Ik vind het heel leuk om als ‘klein radertje’ op deze manier mee te helpen.’
‘De bezoekers komen vol goede moed binnen en verlaten het feestgedruis uiteindelijk in een opperbeste stemming. Ik ontferm mij op een gezellige manier over hun jassen. Ook dit jaar ben ik graag weer van de partij maar dan in de garderobe van de feesttent. Dat betekent vast nog meer drukte dan vorig jaar maar dat is geen probleem hoor. Want ik vind het heel leuk om naar mensen te kijken en veel bezoekers herken ik natuurlijk nog wel van vroeger toen ik ze als leerling in de klas had zitten.’
Sowieso kijkt Heemstra uit naar de eerste zomerweken want naast het Bedrijvenvoetbal is hij ook actief voor de Omloop van Bedum waar hij sinds kort als secretaris meedraait in het bestuur. ‘Ook een groot evenement dat Bedum op de kaart zet!’ En dan is daar eind juni nog het grote Klaverbladvoetbaltoernooi bij SV Bedum voor de jeugd waar hij graag even rond mag struinen.
‘Maar ook tijdens het Bedrijvenvoetbal kom ik langs bij de wedstrijden hoor. Zeker tijdens de finalerondes. Op die manier draai ik qua gezelligheid al lekker warm voor de avond- en nachtelijke uurtjes. Wat mij betreft zien we elkaar weer tijdens die feestavonden in een opperbeste stemming!’