Sportief bezig zijn in de buitenlucht, dat loopt als een rode draad door het leven van de in Bierum geboren maar al na drie maanden naar Spijk uitgeweken Jakob van Dam (51 jaar). Waarbij we het voorstelrondje nu direct maar even afronden. ‘Ik woon samen met Monique van der Eide en we zijn de trotse ouders van een zoon. Kevin is 21 en werkt hier inmiddels al weer vijf jaar. Toen ik hem op zestienjarige leeftijd als vakantiewerker mee naar Timmerfabriek Oomkens nam, beviel dat zo goed dat hij hier is blijven werken. En zo kunnen we samen mooi carpoolend naar het werk als het uitkomt want Kevin woont nog thuis.’
VV Poolster
Mocht de naam Jakob van Dam u als lezer vanuit het verleden bekend voorkomen dan kan dat kloppen want hij heeft jarenlang gevoetbald bij VV Poolster in Spijk. Zowel in de spits als tussen de palen, zowel in het eerste als in het tweede elftal. Waarbij het zelfs voor kon komen dat hij als veertiger terugkeerde tussen de palen bij de hoofdmacht van de geelzwarten toen het blessureleed bij zijn ploeggenoten toesloeg. Helaas maakte een meniscusblessure en – operatie een einde aan zijn voetbalcarrière. ‘Al dat blessureleed, daar wordt de baas natuurlijk ook niet heel blij van.’
Gelukkig heeft hij inmiddels een nieuwe invulling voor zijn vrije tijd gevonden en ook daarin speelt zoon Kevin een mooie rol. Niet alleen heeft hij de voetbalkicksen aangetrokken waardoor pa regelmatig een thuiswedstrijd bij zijn oude club Poolster mee kan pikken, beide mannen delen ook de liefde voor de hondensport.
‘Ik heb thuis twee honden waarvan de oudste inmiddels met pensioen is gegaan. Onze jonge Duitse herder is echter bijzonder temperamentvol maar toch probeer ik hem vol liefde klaar te stomen voor de wedstrijden. Daar gaat veel tijd en energie inzitten want hij laat zich niet zo maar temmen. Gelukkig heb ik in Kevin de ideale pakwerker gevonden. Hij vangt dus met zijn beschermende kleding de beten van de hond op tijdens een bewuste trainingsaanval.’
De omzwervingen
Jakob wist al op jonge leeftijd dat zijn werktoekomst in de bouw zou liggen. Zo raar was het dus niet dat hij op de LTS in Delfzijl voor de bouwrichting koos. Daarna heeft hij zowel via het uitzendbureau als in vaste dienst bij de nodige hout-, meubel- en bouwbedrijven in de buurt veel ervaring opgedaan. Te beginnen bij Henrico in Holwierde waar hij op de fiets heen kon en later tijdelijk terugkeerde. Ook bij Houthandel Vries in Groningen heeft hij in twee etappes gewerkt en Ami Uithuizermeeden en Timmerfabriek B & J in Siddeburen konden tevens van zijn werkinzet profiteren.
Jakob hierover: ‘Bij B & J kwam ik in 2004 als machinaal houtbewerker achter de vierkoppige kozijnenschaver terecht. Dat vond ik leuk werk om te doen maar helaas ging het acht jaar later zo slecht in de bouw dat ik op zoek moest naar ander werk. Via, via kwam ik te weten dat ze hier bij Oomkens nog iemand zochten. Ik heb de stoute werkschoenen aangetrokken en ben hier persoonlijk heen gereden. Na een goed gesprek met de helaas veel te vroeg overleden Jacob Huisman kon ik hier via het uitzendbureau achter dezelfde machine starten als waar ik bij B & J geëindigd was.’
‘Toen Sebastian zijn intrede in het bedrijf deed, versnelde dit de moderniseringslag binnen het bedrijf met als gevolg dat ik als machinaal houtbewerker bij de Saomad-machine aan de slag kon, in de kozijnenbouw inderdaad. Dit heb ik al met al vijf jaar gedaan en daarna kwam er op kantoor een plekje vrij.’
Werkvoorbereider
‘Toen Sebastian mij in 2021 de vraag stelde of ik er wat voor voelde om de switch naar werkvoorbereider te maken, heb ik daar niet heel lang over na hoeven te denken. De fysieke pijntjes namen met het stijgen der jaren toe en daarbij wilde ik ook wel wat anders. Door de jarenlange ervaring achter diverse machines heb ik natuurlijk de nodige kennis opgedaan en intern ben ik dankzij Sebastian en Erik Smith bijgeschaafd in bijvoorbeeld het tekenwerk op de computer. En dat bevalt prima. Naast de werkvoorbereiding op kantoor, spring ik nog wel eens op de werkvloer bij om een en ander uit te leggen. En je hebt natuurlijk het nodige telefonische overleg met de klant, bijvoorbeeld om de planning goed af te stemmen.’
En zo heeft Jakob bij Timmerfabriek Oomkens dus een mooie werkswitch naar kantoor kunnen maken. Maar daar kleeft wel een klein nadeeltje aan. ‘Doordat ik meer op mijn gat zit en dus minder fysiek aan het werk ben, kwamen de kilootjes er al vrij snel bij. Gelukkig hebben ze in Wagenborgen een mooi fitnesscentrum dus daar kan ik mooi twee keer per week terecht. Ik ben een vroege vogel en begin hier vaak al om 07.00 uur en ben dan rond 16.00 uur vrij. En dat geeft mij vervolgens mooi de tijd om mij aan de halters uit te leven. Die combinatie leidt tot een mooie balans tussen de fysieke en mentale belasting van mijn lichaam.’ Conclusie: tien jaar Oomkens heeft Jakob dus bepaald geen windeieren gelegd…..