Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Willem Degenhart is ook mijn volledige naam. Ik ben op 29 september 1961 geboren in Farmsum. Ik heb drie oudere broers die in Delfzijl, Norg en Coevorden wonen. Mijn vader was eerst kantinebeheerder en later planner bij de Nederlandse Kabel Fabriek NKF. Daarnaast had hij zijn eigen bedrijf in de caravanverkoop, een uit de hand gelopen hobby. Mijn moeder zorgde ervoor dat thuis alles op rolletjes liep binnen het gezin Degenhart.
Ik was 27 jaar toen ik in Delfzijl kwam te wonen. Daarna volgden Zuidlaren en Uithuizen. 27 jaar geleden ben ik in Zandeweer terechtgekomen. De laatste twintig jaar woon ik aan de Poelweg. Het is prima wonen in dit plaatsje.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben in 2001 gescheiden, heb daarna nog wel enige relaties gehad maar voor mij bevalt het vrijgezel zijn mij momenteel het beste. Ik heb twee dochters die beiden in de provincie Drenthe wonen. Nicole is 33 en woont in Anderen. Leonie is 26 en is in Emmen terechtgekomen.
Ik ben de trotse opa van kleindochter Evi en bonuskleindochters Marije en Lieke. En binnenkort – zo eind maart, begin april, hoopt Leonie voor het eerst moeder te worden. Ik rijd regelmatig die kant op. Zo ver rijden is het nu ook weer niet.
Wat is uw voormalig beroep?
Na de lagere school in Farmsum, ging ik naar de LTS in Delfzijl. Ik was veertien jaar toen ik mijn eerste diploma op zak had en na twee jaar LEAO kwam er nog een administratieve diploma bij. Na een jaar studierust heb ik in acht jaar tijd bij nacht en ontij mijn managementdiploma gehaald, gericht op de levensmiddelenbranche. Ik ben namelijk op zestienjarige leeftijd als groentebediende bij Fred van der Werff in Delfzijl aan het werk gegaan. Daarna werd ik afdelingschef bij Super de Boer in Uithuizen waar ik doorgroeide naar de functie van assistent bedrijfsleider.
In Zuidlaren zochten ze voor de Super de Boer-vestiging aldaar ervaren medewerkers. Dit was namelijk een voorbeeldwinkel voor heel Nederland. In 1993 kwam er door een arbeidsconflict een einde aan die samenwerking. Ik kreeg een zakcentje mee als ontslagvergoeding en ben vervolgens zelfstandig franchiseondernemer geworden voor Lubbers Groente en Fruit in Uithuizen. De winkel liep qua omzet goed maar door een aantal oorzaken ben ik eind jaren negentig overgestapt naar De Groentetuin, deze zat aan De Passage in Uithuizen.
In 2008 ben ik op een maandagmiddag abrupt gestopt met deze winkel, het emmertje was vol. Van de sociale dienst mocht ik eerst een half jaar tot rust komen na hectische ondernemersjaren maar toen meldde de familie Bosma zich die in Warffum een Spar winkel hadden. Zij zochten een nieuwe groenteboer en kwamen bij mij uit. Na drie keer een jaarcontract te hebben gehad was het uiteindelijk einde oefening. Ik kwam weer bij huis te zitten.
En toen werd ik in 2013 benaderd door Hans Westerbrink en Wim Pieterman van Arft in Uithuizen. Arft staat voor Advanced Radio Frequency Technology. Het bedrijf bestaat sinds 1983 en werd 27 jaar geleden een BV. Ze zijn begonnen met het maken van 27 mc zenders en hebben later de overstap gemaakt naar de ‘automotive’ wereld. In Uithuizen produceren en distribueren we stroomomvormers voor auto’s en vrachtwagens en speciale LED-verlichtingen over de hele wereld.
Een kameraad van mij werkte hier al en diende destijds als kruiwagen. Ik had op de maandag een 2,5 uur durend gesprek met beide directeuren en werd daarna direct aan het overige personeel voorgesteld. Op dinsdag volgden de loon- en contractonderhandelingen en woensdag ben ik al aan de slag gegaan als ‘production manager’. Wat ik zoal doe? Ik moet ervoor zorgen dat er geen hiaten in de planning ontstaan en koop de afzonderlijke componenten in. De grote uitdaging is om alles ‘just in time’ klaar te krijgen. Dat is elke dag weer een grote uitdaging maar ik vind het geweldig werk.
Maar door de coronaperiode was het ook een ‘hell of a job’ want er was toen natuurlijk sprake van een enorm chiptekort. Door een opgebouwde ‘fingerspitzengefühl’ is het mij gelukt om net voor die lastige periode een grote partij chips op de kop te tikken. Mede daardoor hebben we eigenlijk nooit leveringsproblemen gehad. Naast het plannen, geniet ik ook van de klantcontacten.
Ik bel hierbij liever voor een goede verstandhouding met de klant dan dat ik zaken per mail regel. ‘Een mail is een dood ding’, zeg ik wel eens. Ik kies liever voor het persoonlijk gesprek want dan weet je veel beter wat er zoal leeft. Veel van mijn klanten noemen mij nog steeds ‘de groenteboer’ want zo kennen ze mij van vroeger. Hier op deze locatie aan de Ausmaweg in Uithuizen werken twaalf personen, we maken gebruik van tien thuiswerkers en bij het Werkbedrijf Fivelingo werken ook nog eens acht mensen voor ons. Aan mij de taak om hieraan leiding te geven en er voor te zorgen dat alle orders op tijd (verzend)klaar zijn.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Ik blijf nog wel acht jaar aan het werk, dat durf ik nu al wel te stellen. Werk is mijn hobby dus waarom zou je er al op 67-jarige leeftijd mee stoppen? En naast het werk, ben ik ook al lang in het vrijwilligerswerk actief. Dat begon bij de Vereniging Voor Volksvermaken in Zandeweer. Daar ben ik twaalf jaar voor in de weer geweest, de laatste drie jaar als voorzitter. Na de VVV volgde de ijsvereniging. Daar ben ik nu al weer zes jaar penningmeester. Eind 2023 komt hier echter een eind aan.
In mei van dit jaar komt er namelijk een nieuwe uitdaging op mijn pad want dat word ik bestuurlid van het geheel vernieuwde dorpshuis Klokhoes in Zandeweer. Wij hebben het als dorp wat dat betreft prima voor elkaar. Maandelijks draai ik een bardienst, dat vind ik leuk om te doen. Dat horecavrijwilligerswerk is in 2009 begonnen. Ik ben onder andere actief geweest voor Eemspop en tijdens de altijd druk bezochte kermis in Zandeweer.
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
Het klinkt je misschien heel bekend in de oren maar dan noem ik toch de geboorte van de kinderen en kleinkinderen. Ik ben een trotse vader en opa en verheug mij op de geboorte van kleinkind nummer vier binnenkort.
En de dieptepunten?
Dingen gaan zoals ze gaan. Ik kan hier wel enige punten verder uitdiepen maar ik sta positief in het leven. Dat heeft mij geholpen om tegenslagen te overwinnen. Je maakt ergens een groot punt van of probeert er een andere draai aan te geven en er kracht uit te halen. Ik kies voor het laatste.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
De mooiste anekdote beleefde ik in mijn eigen groentewinkel. Het was die dag volle bak en ik had een klant die op zoek was naar een lekkere komkommer. Dat viel blijkbaar nog niet mee want ze had al tien verschillende komkommers in haar handen gehad ter keuring. Wat mij de opmerking ‘de paskamer is achter hoor’, deed ontlokken. Ze lag helemaal in een deuk. Dat had ik wel verwacht want ze is zelf ook niet op haar mondje gevallen. Je moet natuurlijk wel weten tegen wie je zo’n opmerking kan maken.
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
IJsland lijkt mij een prachtig land om heen te gaan op vakantie. Met een beetje geluk pik je dan nog het Noorderlicht mee. Maar dat kon dit weekend ook bij ons in de provincie, zo hoorde ik vanmorgen.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Dan komen we weer uit op het antwoord dat ik ook bij de dieptepunten gegeven heb. Dingen lopen zoals ze lopen. Ik kijk liever vooruit dan in het verleden te blijven hangen.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Dat moet zeker een (ruime) voldoende worden, doe maar een zeven of een acht. Ik woon in een sloopnieuwbouwwijk in Zandeweer en moet in mei mijn huis uit voor een verblijf van anderhalf jaar in een wisselwoning. Als alles meezit kan in eind 2024 terugkeren naar een nieuw huis.
Daar kun je je vreselijk druk om maken maar ik focus mij maar op de gedachte dat ik dan in een ruimer huis terugkeer want ik ga van een rijtjes naar een twee-onder-eenkap woning. Daarbij ben ik tegen die tijd mooi van het gas af en dat is mij heel wat waard.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Volgens mij hebben we alle belangrijke aspecten uit mijn leven wel behandeld. Het is goed zo en ik zie uit naar de uitwerking van dit verhaal.