Wouter en Hilde, kunnen jullie jezelf in het kort even voorstellen?
‘Wouter Timmer is de naam, 31 jaar en opgegroeid in Middelstum. Vanaf mijn 17e het stukadoorsvak ingerold en vorig jaar juli ben ik onder mijn eigen naam voor mijzelf begonnen. Daardoor, en door de verbouwing van ons huis, schiet mijn grootste hobby erbij in. Ik mag namelijk graag zelf autocrossen en naar crosses gaan.’
‘En ik ga sinds september vorig jaar als Hilde Timmer-Roggeveld door het leven. Ik ben 25 jaar en opgegroeid in de omgeving Uithuizen / Uithuizermeeden. Verpleegkundige van beroep en ik ondersteun Wouter in de administratie. Ik mag graag onder de mensen zijn en er lekker op uit gaan met vriendinnen.’
Zijn jullie ‘thuisgekomen’ in Westeremden?
Het viel niet mee om een huis naar onze wensen te vinden. Wat voor ons inhoudt: vrijstaand, niet te duur en een grote schuur erbij. Die was voor ons in Middelstum niet te krijgen en we wisten dat dit huis aan de Huizingerweg in Westeremden al een tijdje te koop stond. Eind 2018 zijn we hier gaan wonen en in 2021 zijn we met de verbouwing gestart.
We vinden het fantastisch wonen hier en zijn moeiteloos opgenomen in de gemeenschap van dit heel actieve dorp met zijn vele activiteiten. ‘Ons kent ons’ dus en dan op een zeer positieve manier.
Maar Middelstum heeft natuurlijk Sunsation…….
Ja, die trek is er nog steeds hoor. We kunnen de weg wel dromen. ‘We zijn dan wel weg uit Middelstum maar Middelstum is niet weg uit ons’. En dat geldt helemaal voor Sunsation! We weten daarom precies wat Mattias Tepper voelt wanneer hij jaarlijks vanuit het Brabantse rond Sunsation alle dagen in het dorp te vinden is.
De twee weken rond de opbouw en het afbreken van de tent, inclusief de tussenweek tussen beide Sunsationweekenden in, zijn we allebei veelvuldig op het terrein te vinden. We draaien er zeer regelmatig slaapdiensten want dag en nacht moeten er verplicht minimaal twee mensen op het terrein zijn om de orde te bewaken. Door de gezelligheid hebben wij hier helemaal geen problemen mee. Vaak liggen we pas na middernacht op bed en de eerste activiteiten op het terrein beginnen dan al weer rond 08.00 uur.
Ik vermoed dat jij als eerste van de twee Sunsationvrijwilliger werd Wouter?
Dat klopt helemaal. Ik was zestien en met wat vrienden vrijwilliger bij de jeugdsoos in Middelstum. Ineke Wiersema kwam langs om te polsen of we niet mee zouden willen helpen tijdens het Sunsation-festival. Dat hebben we toen met zijn allen gedaan met als gevolg dat ik nu, vijftien jaar later, al weer enorm veel zin heb in het evenement.
Ik ben begonnen met het aanbrengen van polsbandjes bij de bezoekers. Daarna kwam het bargebeuren in beeld. Ik startte als loper, werd toen schenker en daarna tapper. Eerst stond ik alleen op de vrijdagen achter de bar en nu alle vier de dagen. Ik help mee met het beplakken van de reclameborden langs de weg en als manusje van alles op het terrein zelf gedurende twee weken.
En inmiddels ben je ook tot het Sunsationbestuur toegetreden toch?
Tijdens een van de vrijwilligersbijeenkomsten werd door het bestuur de vraag gesteld wie de gelederen wilde komen versterken. Hilde en ik waren er al rap uit. Sunsation mag niet doodbloeden door een gebrek aan vrijwilligers en dat heeft mij doen besluiten om in 2019 tot het bestuur toe te treden.
De eerste editie draai je gewoon als algemeen lid mee en dan zie je wat er organisatorisch allemaal wel niet moet gebeuren. Bijvoorbeeld qua vrijwilligersplanning en hoe de bezoekersstroom bij binnenkomst gefaciliteerd wordt. Toen waren daar dus twee coronajaren waardoor het evenement niet door kon gaan. En dit jaar ben ik voor het eerst eindverantwoordelijk voor alle verkeersregelaars. Zo wordt het takenpakket jaarlijks een beetje groter.
Wouter heeft jou als vrijwilliger geënthousiasmeerd Hilde?
Inderdaad, al heeft het nog wel twee jaar geduurd. In 2014 hadden we net verkering en ging ik nog uit mijn dak op de Hollandse Avond. Een jaar later stond er een weekendje weg op het programma, geen flauw idee hoe we dat ooit in de periode hebben kunnen plannen. Toen had ik nog zoiets van, ‘het is Sunsation maar’. En nu ben ook ik een kleine twee weken lang niet van het terrein weg te slaan!
Wat heb jij in de loop der jaren zoal als vrijwilliger gedaan?
Ik ben in 2016 begonnen als loper achter de bar wat inhoudt dat ik de drankjes overhandigde en de muntjes in ontvangst nam. Hetzelfde verhaal in 2017 maar daarna kwam ik in de ‘buitenbar’ te staan die toen nog aan de buitenkant van de kleine tent stond. Inmiddels is dit tot een volwaardige derde bar uitgegroeid en tegenwoordig ben ik daar als ‘barhoofd’ het aanspreekpunt.
Wouter en ik draaien dus de nodige slaapdiensten en zijn veel op het terrein aanwezig. Sinds drie jaar regel ik samen met Tjaart Huizinga het hele sponsorgebeuren. Tjaart richt zich voornamelijk op die sponsoren die al lang aan het evenement verbonden zijn. Het werven van nieuwe sponsoren is iets wat mij goed af gaat. En tijdens de voorverkoopdag zit ik in de kassawagen. Wat was het daar eind januari druk zeg tijdens die kortingsdag. Er leek maar geen eind te komen aan de lange rij wachtenden.
Waar kijken jullie het meest naar uit wanneer jullie aan de 2023 editie denken?
Het klinkt misschien raar want dat is niet naar de artiesten die komen hoewel we beiden vinden dat de programmering er weer ‘vet goed uitziet’. Maar daar krijgen wij niet zoveel van mee natuurlijk vanachter bar drie. Wij gaan twee weken lang helemaal op in de ‘magie van de rode tent’ en genieten intens van al die blije en vrolijke mensen om ons heen op het bomvolle festivalterrein. En zoals je gemerkt hebt, begint dat heerlijke Sunsation-gevoel al tijdens de opbouw.
Als we toch een artiest moeten noemen qua programmering dan gaan we voor DJ Roy hoor. Hij heeft immers vorig jaar gedraaid op onze bruiloft. Veel overleg hadden we niet nodig. ‘Doe maar hetzelfde als wat je op Sunsation ook altijd flikt dan komt het altijd goed’. En dat lukte want het werd een fantastische avond.
Vier lange nachten doorhalen, daar malen jullie niet om?
Die vier festivalnachten komen we eigenlijk nooit voor zes uur op bed en leidt vaak tot slechts drie, vier uurtjes slaap. Maar dan ben je er nog niet hoor. Want heel veel mensen weten niet dat er tussendoor ook nog van alles op het terrein gebeurt. Eigenlijk komt het er neer dat we een dikke anderhalve week heel weinig slaap krijgen. Dat breekt ons dan in de loop van de week nadat alles achter de rug is vanzelf op. Dan volgen de inkakmomenten, haha.
Als ik jullie vraag naar de Sunsation hoogte- en dieptepunten, wat is dan het antwoord?
Och, hoogtepunten zijn er zoveel. De 2019 editie bijvoorbeeld waarbij zowel de Hollandse Avond als het Dance Event stijf uitverkocht waren. Hilde: ‘Kraantje Pappie zette de hele tent op de kop. Ik weet nog dat ik bewust op een verhoging ben gaan staan om vijf minuten lang die dansende menigte in mij op te nemen. Even bewust een genietmomentje creëren met als gevoel: fantastisch wat hier aan de gang is!’ We hebben het al vaker gezegd vanavond, het gaat ons om het hele Sunsationgevoel wat moeilijk onder woorden te brengen is.
Een dieptepunt was wel het coronajaar 2020 toen we wekenlang tussen hoop en vrees leefden of het door zou gaan. Er was qua voorbereiding al zoveel werk verzet, dat wil je niet weten. Hoewel heel begrijpelijk dat er een streep door moest, we zijn er allebei wel even flink ziek van geweest. Maar ter troost hebben we tijdens een van de beoogde weekenden met een aantal vrijwilligers op het terrein op anderhalve meter een drankje gedaan.
Nog leuke Sunsation-anekdotes?
Wouter: ‘Mijn eerste Sunsation slaapnacht was met Eling Zuidhof. We hadden groot lol en ineens stond de politie achter ons. We hadden ze niet binnen horen komen, de televisie stond op standje hard, en zij gaven aan toch maar eens poolshoogte te komen nemen want ze waren niet gewend dat er door de week om 03.00 uur ’s nachts nog licht brandde. En in 2018 was het zo druk dat we door onze ‘tankbier’-voorraad dreigden te gaan. Wat inhoudt dat ik om de dertien minuten een fust moest verwisselen. Echt, de tap is vier uur lang achter elkaar geen seconde dicht geweest.’
Hilde: ‘Tijdens mijn eerste nacht was er net zware onweer, dat blijft je ook wel bij. En omdat wij van te voren altijd zeggen dat we weer een weekje “Camping Sunsation” gaan boeken, ontstond bij ons het lumineuze idee om een caravan op het Sunsationterrein te plaatsen waar we de hele tussenweek in geslapen hebben. Mattias uit Brabant heeft er ook een keer een caravan neergezet en die hebben we vervolgens voor het slapen gaan helemaal in folie gewikkeld. Dat was lastig instappen inderdaad. Dat soort stunts maakt al die overnachtingen zo mooi.’
Waar mogen ze jullie ’s nachts voor wakker maken?
Die paar uurtjes slaap tijdens die weken zijn ons echt heilig hoor. Maar daarna zijn we voor een mooi feestje of bij calamiteiten altijd bereikbaar.
Waar staat de familie Timmer in combinatie met Sunsation over 10 jaar?
Misschien staan we dan beide wel aan de andere kant van de bar te genieten van onze kroost tijdens de kinderdisco. Maar dat we Sunsation los gaan laten? Daar kunnen we ons helemaal niets bij voorstellen! Misschien doen we een klein stapje terug tegen die tijd maar we willen zeker het Sunsation-gevoel overdragen aan een jongere generatie!
Willen jullie verder nog iets kwijt?
De oproep voor nieuwe vrijwilligers is al vaker langs gekomen en dat ondersteunen we natuurlijk van harte. Want we moeten er niet aan denken dat er een eind komt aan dit festival wat toch een begrip is in Noord-Groningen. En uiteraard ‘Tot Sunsation’, je merkt dat bij ons het aftellen begonnen is. De drukte op de voorverkoopdag belooft een knallende 2023-editie!