Of het een hoogtepunt is om terug te blikken op het afgelopen jaar? Dat hangt af wat voor jaar het geweest is natuurlijk. Kunt u zich de januarimaand nog herinneren? Of de kerstperiode vlak ervoor? Nederland ging op slot en de huilende gastvrouw van een compleet vernieuwde horecazaak die net de deuren geopend had en ze nu weer noodgedwongen moest sluiten, staan op het netvlies gegrift. Gelukkig bleek het uiteindelijk om een milde coronavariant te gaan en dat werd achteraf onze redding.
Waardoor de maatschappij verrassend snel weer open kon gaan waardoor wij als Middelstum 4 de kans kregen om sinds lange tijd Schiermonnikoog aan te doen om op trainingskamp te gaan. Goed, de Tox sloot om 22.00 uur, dat was een kleine domper. Maar het was een voorloper naar betere tijden. Alhoewel, toen de taxichauffeur onderweg naar onze kampeerboerderij nog even moest tanken, stonden de brandstofprijzen al op knappen.
Maar het zou toch niet dat Poetin Oekraïne binnen zou vallen? Daar werd toen nog geen rekening mee gehouden maar het gebeurde uiteindelijk een paar weken later wel met alle gevolgen van dien. Iets waar we nu de wrange vruchten nog van plukken. Maar wij konden gelukkig nog veilig de kerstboom opzoeken in een heel huis….
2022 was het jaar dat ik vijftig mocht worden. En dat heb ik geweten. Op 12 maart brulde al vroeg een grote pop voor het huis met daarnaast een ludieke spandoek, opgesteld door de meiden en waaruit duidelijk de pikorde in het samengestelde gezin Koster helder werd. Het was de dag dat Middelstum 4 kansloos verloor van de latere kampioen De Lauwers maar het eerste elftal de eerste periode pakte. Daardoor kon het gebeuren dat een volle voetbalkantine mij toezong. Ook een moment om nooit te vergeten.
Datzelfde geldt voor het feest op Landgoed de Bont ter ere van vier keer vijftig en één keer zestig. Je hebt van die avonden dat je niet kapot kunt en deze zwoele zomeravond begin juli was er zo één. The Music Boys, de DJ’s Eling, Sieme en Peter, Everts Partycatering en tot slot nog een heerlijk ijsje vanuit de ijskar, het kon niet op die avond. Rond vijven kwam de zon prachtig op boven Doord en de vogeltjes floten ons ouderwets naar huis. Een avond en nacht dus die zo de analen in kon.
En wat waren we blij dat we weer naar Sunsation konden gaan. Én naar Duitsland voor een volgend hoogtepunt van 2022. Want in de buurt van Leipzig vertrokken vijf wielrenners terug naar Middelstum om op die manier de barre tocht van 1945 in herinnering te brengen waarbij enige dorps- en buurtgenoten na de oorlog terugfietsten naar Middelstum, daarbij allerlei gevaren trotserend. Ik mocht vier dagen mee om ter plekke verslag te doen van deze unieke tocht waarbij bijvoorbeeld een herdenkingsmonument werd opgepoetst. In Middelstum stond uiteindelijk kersvers burgemeester Ben Visser en bijkans de hele dorpsgemeenschap de helden op te wachten met een welverdiend applaus.
En in de zomervakantie werd het rondom ons huis een stukje fraaier. Neef maakte voor ons een mooie overkapping en ook het terras werd aangepakt. Vlak voor de bouwvak was alles klaar en konden we heerlijk genieten van onze verfraaiing achter het huis. Dat kon nog net alvorens we naar voor onze vakantie naar Ierland vertrokken. Wat een mooi land is dat zeg. Maar wat was het een vermoeiende trip waarbij in anderhalve week het hele land inclusief Noord-Ierland met een reisgezelschap doorkliefd werd. De prachtige en mystieke landschappen inclusief indrukwekkende rotsformaties vergoeden veel, zo niet alles. De rondreis werd gemaakt met mijn partner die in 2022 qua werk en opleidingen een hele mooie ontwikkeling doormaakte.
En dat nadat ik in de eerste weken van de zomer als vanouds dertien dorpen aangedaan had om tijdens de krieken van de dag een sfeerverslag te maken. Nog steeds heerlijk om te doen waarbij ik al lopend de reeks afsloot in en om mijn eigen Middelstum. Als we het toch over het werk en de website hebben, ook in 2022 had ik niets te klagen. Een mooie omzetplus en een recordaantal adverteerders en lezers. Wat wil een mens eigenlijk nog meer?
Niet bij de pakken neerzitten in elk geval. Een nieuw jaar dient zich aan waarbij ik op 18 februari even stil zal staan bij de officiële inschrijving van Bert Koster Tekstschrijver bij de Kamer van Koophandel. Ook dit jaar biedt weer 365 dagen de kans om er iets moois van te maken. Om te genieten maar af en toe ook even stilstaan bij wat geweest is. Of gewoon even een moment of dag helemaal niets doen om het leven te overdenken. Ook een absolute aanrader want de tijd en ons leven hier op aarde glipt ons door de vingers. Ik ben benieuwd wat 2023 ons gaat bieden…..