Om 17.31 uur appte ik naar mijn liefste dat ik richting Albert Heijn ging om de enorme lijst met boodschappen te gaan doen. Reken even mee: eten voor zaterdagavond, eten en drinken en verdere ingrediënten voor 1ste kerstdag inclusief gezinsdiner met z’n achten, ingrediënten voor romantisch kerstdiner voor twee op maandag en ‘neem even wat gemakkelijks mee voor dinsdag’ stond er onderaan de lijst!
De auto kon ik kwijt in het laatste vak aan de voorzijde, een vriendelijke mevrouw vroeg of ik haar karretje wilde meenemen. Tuurlijk, scheelt mij misschien wachten of zoeken. Wacht even, karretje loopt erg stroef, stuk bloemkoolstronk tussen het wieltje, heb ik weer. Had die ‘vriendelijke’ vrouw ook wel even kunnen zeggen. Ach, gaat er vast wel tussen weg. Ik stap in opperbeste stemming de Albert Heijn binnen en begin bij de groentenafdeling.
Eerst de stoofperen, 3 kilo en ‘niet de kleinste uitzoeken’ (staat op de lijst). Verdorie, het plastic zakje wil niet open, even blazen, nog niet!! ‘nepO’ staat erop, omdraaien dus, openen en peren erin, afwegen. ‘Fruit’ of ‘Groenten’ staat er in het scherm, ik denk fruit! Zes keer alle plaatjes gekeken op het vervolgmenu, geen stoofperenafbeelding! Gelukkig, de enige, echte groenteman van AH Marcel Hoogeveen geeft uitkomst, stoofperen zijn groenten. Zak weer op de weegschaal, stoofperen warempel onder groenten, afwegen, bon printen, plastic zak optillen. Verdomme, de steeltjes steken door het plastic, zak kapot en 3 kilo peren over de vloer, heb ik weer!!
Humeur zakt iets, GRR!! Na de peren 1 citroen opzoeken, gaat redelijk snel, maar dan, lijkt me redelijk, afwegen. Wil met geen mogelijkheid, er komt geen bon uit het apparaat. Klein lief meisje: “Bent u hier nog nooit geweest, u moet daar ‘1 stuks’ indrukken”. Dank je wel (rot)kind met je wijze stemmetje, GRRR!! Cake ‘niet zo’n dure, is voor nagerecht’, staat op de lijst. Zoeken, zoeken, zoeken in en bij de broodafdeling, geen cake. Wel waarschijnlijk voor de ‘nieuwe’ Nederlanders tulband, maar dat staat niet op mijn briefje. Gelukkig, een klantvriendelijke vakkenvuller helpt zoeken, maar heeft hulp nodig van de regiekamer om me aan een cake te helpen.
Ik moet ook nog macarones hebben, hup, weer naar de broodafdeling. ‘Macarones 9.98 euro’ voor een doosje met 12 stuks, humeur zakt verder, GRRRR!! Even bijkomen op het zitje naast een bekende en vertellen wat de prijs van macarones is. ‘Jeeh’, zegt de man die vast al heel lang met een vrouw samenleeft: ‘kun je niet tegen je vrouw zeggen dat je geen bril bij je had en macaroni meenemen?’ Nee, beste man, zo werkt dat niet. Als de Koningin macarones bestelt, dan krijgt ze macarones!!
Kwiek sta ik op om met een sierlijke duw m’n karretje in beweging te zetten. Auw, stukje bloemkoolstronk vergeten en met de zak tegen het karretje, humeur nu onder nulpunt, GRRRR!! Nog even bij het vleesbeleg kijken want er staat toch duidelijk ‘2 keer ontbijtspek’, WEET JE HOEVEEL SOORTEN ONTBIJTSPEK ALBERT HEEFT???? ‘Neem ook wat gezellige chocolaatjes mee’, staat onder het ontbijtspek. Logisch want die staan aan de totaal andere kant van de winkel. Staan? Stonden!! Alleraardigste hulp: “Ja, het ging zo snel, we hebben ze verplaatst” GRRRRRRRRR!!!
Na het meeste te hebben weggestreept van de lijst, hophop naar de frisdranken. Cola zero, Cola light en regular, allemaal zo gevonden. Maar op de lijst staat ook ‘rode siroop’, hoe rode siroop???? Wat voor smaak is dat??? En dan Rivella, wie dat kan vinden is echt een meester in het boodschappen doen! Kostte me zeker vier rondjes om de frisdrankstellingen in een handgeklokte tijd van 7 minuut 38. Totaal uitgeput reed ik het karretje, nog steeds met bloemkoolstronk, richting de kassa’s.
Er was er gelukkig 1 vrij. Met de laatste energie legde ik alles op de band, de losse stoofperen als laatste, met op de allerlaatste de bon, mijn taak was bijna volbracht. De kassamedewerkster, die inmiddels weet hoe dom en allerbelabberst ik boodschappen doe zag mijn wanhoop en hielp mee de boodschappen weer in de kar te doen. Ja, in de kar, want ik had de tassen in de auto laten liggen, GRRRRRRRRR!!!
Na afgerekend te hebben, humeur ver onder nulpunt, duwde ik m’n karretje naar buiten. Gelijk toen het voorste wieltje de eerste klinker raakte, vloog het stukje bloemkoolstronk er tussenuit. Ik kwam precies tot stilstand tussen de gestalde fietsen. “Gaat het of zal ik even een filmpje maken?”, hoorde ik achter me. Ik keek maar niet om, mijn mobiel ging: “Ben je bijna klaar schat, ik heb wel trek”, GRRRRRRRRRR!!! Ik drukte zonder iets te zeggen op de rode knop, haar alleraardigste foto floepte weg, ‘18.53 uur’. Fijne kerstdagen allemaal!!!