Laatst was het maar zo weer zo ver. Ik droomde over mijn vroegere werk met als gevolg dat ik om half zes ’s morgens al weer klaarwakker was. Dit keer was het een nog vreemdere droom dan normaal over dit thema. Er was namelijk geen Vastje bij betrokken en het geheel vond niet aan de Pompsterweg maar aan de Trekweg bij Akko in Middelstum plaats. Dit keer was het de beurt aan Wolter om de hoofdrol op te eisen. Hij vond namelijk dat ik de kleine appelflappen beter op de lopende ovenband moest drukken.
Dat behoeft enige uitleg natuurlijk. Wolter was aan het eind van de zeroes de nieuwe directeur die nieuw elan en ideeën binnen het bedrijf binnen moest brengen. Een grote man, altijd netjes in pak, een kek en modern brilletje en een dikke auto onder de bips. Ook hij kon uiteindelijk het bedrijf niet in rustiger vaarwateren brengen. En wat de Trekweg betreft, daar was Vast Banket in een ver verleden gevestigd. Het was in deze droom dus net alsof de alfa en de omega bij elkaar kwamen. Oftewel het begin en einde van Vast Banket. Hopelijk vertaalt zich dit ook door naar de input van mijn dromen. Alhoewel, dit is wel de manier om nog even aan je oude bakkersleven en oud-collega’s herinnerd te worden…..
Maar afijn, ook dit gegeven hebben we weer verteerd. En dat in de week dat ik voor een respectabel administratiekantoor een mooie nieuwe opdracht uit mocht voeren. Want van een lezing die de diepte inging over de gevolgen van de maatregelen die op Prinsjesdag door onze regering uit monde van Koning Willem-Alexander gepresenteerd werden, mocht ik een verslag maken. Hopelijk leest u hierover binnenkort het een en ander in de kranten. Ook het gesprek met onze kersverse burgemeester was heel leuk om te doen. Dit interview kunt u morgen lezen.
En zo kan ik terugkijken op een gevarieerde en drukke werkweek. Een week waarin ik uiteraard ook nog even tijd probeerde vrij te maken om een bezoek te brengen aan de Open Coffee Club die dit keer bij Moi Hogeland in Bedum plaatsvond. En dat heb ik geweten. Olaf wilde mij aan de podcast hebben en Elisabeth zag mij wel een stand innemen op de bedrijvenbeurs.
Zelf hoeft dit van mij allemaal niet zo. Het is al een mooie uitdaging op zich om alle adverteerders en Cv55-leden tevreden te houden. Een blik in de agenda leert mij dat er deze week al weer vier interviews op het program staan. Het verste weg in Harkstede maar ook de Pompsterweg ligt in de planning. Tegenover mijn droombedrijf inderdaad. Ik hoef mij dus wederom niet te vervelen de komende tijd.
Het weekend bracht ook genoeg vertier en afleiding. Het was geen probleem om de uurtjes weg te drukken. Dat had bijvoorbeeld alles te maken met de kaartactiviteiten die weer van start gingen. Samen met de sjoelers maakten we er een mooie en gezellige vrijdagavond van. Die vervolgens moeiteloos doorwerkte in de zaterdag waar ’s middags de streekderby KRC 2 – VV Middelstum 4 op het programma stond. Het mooie aan deze wedstrijd was dat we met maar liefst 17 spelers die kant op konden gaan. En dat is voor ons als ‘afvoerputje’ van de club een ongekende weelde.
En het waren niet de minste (gast)spelers waar we gebruik van mochten maken. Met als gevolg een mooie 1-6 overwinning om onze buren. Dat werd na die tijd tijdens ons kantine-Oktoberfest onder leiding van DJ Sieme nog wel even nabesproken. Voor de wedstrijd mocht ik in de bestuurskamer al driftig de handen schudden met voorzitter Bart en elftalleider Frico van VV Corenos.
Wat een prachtige streekderby is dat en dankzij de promotie van de Roodeschoolsters kan er dit seizoen in competitieverband weer tegen elkaar gespeeld worden. Dat de blauwhemden in de slotfase de overwinning over de streek trokken, maakte het voetbalweekend nog mooier natuurlijk.
En daar kon zondag tijdens de F1 bij de buurman en ’s avonds tijdens het klaverjassen bij broeder Johannes nog even stevig over nageboomd worden. Uiteraard in combinatie met de analyse over de zorgelijke toestand in de wereld waar we allemaal de gevolgen van ondervinden. Hoe daar uit te komen, dat is voor ons als aardse stervelingen bijna niet te bevatten. Maar daar hebben we onze wereldleiders voor toch? Of is dat te eenvoudig gedacht? Het was me kortom het weekje wel weer.