Het is de woensdagmorgen na de prachtige trip naar Ierland wanneer ik aan dit verhaaltje begin. Ietwat onwennig ook, dat is zeker. Eerder ben ik druk bezig geweest om allerlei afspraken in te plannen en uiteraard werden alle mooie vakantieherinneringen aan het papier toevertrouwd. Ook op acquisitiegebied moest er het een en ander gebeuren. Maar nu dat allemaal in de bekende steigers gezet is, is daar onder stralende weersomstandigheden de broodnodige rust om aan dit verhaaltje te beginnen.
Zeven weken maar liefst heeft u van een andere website-invulling mogen genieten. Of van de rust dat er een aantal weken helemaal niets geplaatst is. Maar dat had natuurlijk ook te maken met een van mijn favoriete onderdelen, ‘Op zoek naar het vakantiegevoel van….’ Deze rubriek leverde mij zelfs de vraag op van een adverteerder of dit een onderdeel van mijn vakantie was. Zo voelde het wel een beetje inderdaad maar de term ‘werkvakantie’ dekt de lading wat mij betreft een stuk beter. Want vaak was ik voor achten al op de plek van bestemming om rond te wandelen en allerlei wetenswaardigheden en bijzonderheden te fotograferen.
Maar die nog mooiere werkmaanden zitten er dus op. Het is weer interviewen geblazen en deze interviews uitwerken. Nieuwe verhalen moeten worden verzonnen en mensen geënthousiasmeerd om een bijdrage tot de instandhouding van www.bert-koster.nl op wat voor manier dan ook te leveren. En dat is dan best wel weer een klapje. Net als Simon van Nick en Simon bij Jinek aangaf inderdaad die na een lange periode van rust ook altijd weer de druk voelde om te moeten presteren. Want je bent vaak jarenlang bezig om iets op te bouwen maar aan dat imperium kan ook maar zo weer heel snel een einde komen.
Sowieso wil ik de komende weken graag middels een terugblik terugkijken op tien jaar bert-koster.nl. Want maandag 18 februari 2013 schreef ik mij als zelfstandig tekstschrijver namelijk in bij de Kamer van Koophandel. Eigenlijk als een groentje want ik had werkelijk waar geen flauw idee waar ik aan begon. Wat ging hier allemaal aan vooraf maar ook, wat is er in die tien jaar ongelooflijk veel gebeurd. En niet alleen negatieve dingen gelukkig. Wie had toen kunnen bevroeden dat ik nu alle dagen bezig ben met de invulling van de website die dagelijks door sowieso honderden en soms zelfs duizenden lezers tegelijk bezocht wordt.
Ik niet in elk geval. Man, de momenten waarop ik mij afgevraagd heb waar ik in vredesnaam aan begonnen was waren legio. En dat voelde absoluut niet fijn, dat kan ik u nu wel toe vertrouwen. Maar ik ben maar wat blij dat ik doorgezet heb. Dik vijftig adverteerders ondersteunen het geheel en net iets minder Cv55 leden maken de financiële ondersteuning compleet. Met als gevolg dat ik dagelijks de nodige PR-berichten via de sociale media de lucht in mag slingeren. Dat slokt inmiddels, in combinatie met de verhalen, de nodige tijd op. Waarbij ook opdrachten buiten de website om steeds meer hun kop opsteken.
Maar zorgen waren er altijd. In de eerste jaren natuurlijk om voldoende inkomen te generen. En toen dat gelukt was, kwam daar corona om de hoek kijken. En nu hebben we een enorme inflatie waardoor de energie- en benzineprijzen de pan uitrijzen. En wat te denken van de prijs die je tegenwoordig voor een karretje boodschappen neer moet tellen? Ach, echt rustig is het nooit geweest en zal het ook nooit worden. Dat kan vast onder de noemer van de kunst van het ondernemen en het hiermee leren laveren worden weggeschreven.
En daarbij moet je natuurlijk altijd de zonzijden proberen op te zoeken. Zoals ik onlangs deed toen ik het Scheepsjoagen in Onderdendam aandeed. Immer gezellig en als altijd ook weer een weerzien met oude bekenden. Dat zijn altijd de krenten in de pap die gekoesterd moeten worden. Daaronder schaar ik ook het voetbalgebeuren wat inmiddels aan alle kanten losgebarsten is.
Donderdag volgt voor mij hopelijk de eerste training en mijn voetbalmakkers hebben in de beker helaas onder warme weersomstandigheden hun eerste nederlaag al weer geleden. Het belooft zo te zien een lang seizoen te worden met vele ups en hopelijk iets minder downs. En dat in mijn nakende jubileumjaar…..