Op zoek naar het zomergevoel in Siddeburen

‘Je moet voor de rubriek ‘Op zoek naar het zomergevoel….’ ook eens naar Midden-Groningen gaan want dat is een hele mooie omgeving!’ Aldus de vrouw en zij kan het weten. Gelukkig stond voor vandaag Siddeburen op het program. Dat was nu niet het eerste plaatsje waar zij aan zat te denken maar al schrijvend kan ik nu constateren dat ze helemaal gelijk heeft.

Even na half acht tokkel ik die kant op. Vergenoegd kijk ik even na Ten Post naar rechts waar het prachtige ’t Roegwoldgebied ligt. Wanneer Schildwolde nadert, laat ik oude herinneringen binnenrollen. Want tien jaar geleden reed ik dagelijks langs deze route om naar het werk in Veendam en Winschoten te gaan. Ik moet zeggen dat ik momenteel een stuk relaxter achter het stuur zit. Om vervolgens na te denken wat ik van Siddeburen weet of kan herinneren.

Zo speelde ik bijvoorbeeld in mijn jonge tienerjaren eens een wedstrijd tegen de plaatselijke trots. Het feit dat het voetbalveld waar we speelden destijds pal naast het kerkhof lag, vond ik een luguber gebeuren. Ik stond rechtsvoor en na vijf minuten, toen er verder niemand in de buurt was, vroeg de linksback van VV Siddeburen belangstellend waarom ik geen scheenbeschermers droeg. Want die zou ik straks nog hard nodig hebben. Die opmerking van ‘Bokkebek’ ben ik nooit meer vergeten. In gedachten noemde ik hem ‘Bokkebek’ omdat ik na die opmerkelijke opmerking vond dat hij een bokkekop had. Dat durfde ik uit angst voor een doodschop natuurlijk niet hardop tegen hem te zeggen.

Siddeburen is ook de plaats van Schanspop, onderdeel volgens mij van de feestweek, waar jaarlijks in de hoogtijdagen Normaal optrad. Ik ben twee keer op Schanspop geweest. Allereerst met collega Everts, misschien hebben we destijds nog wel een optreden van Normaal meegepikt. Maar het ging er qua alcoholische versnaperingen om weg dus helemaal zeker weet ik dat niet meer. We logeerden bij collega Blaauw en opperhoofd Blik liep er ook rond te speren. In 2010 was ik er weer bij, nu met Miranda. En dus deed ik het een stuk rustiger aan en zodoende weet ik nog dat Ilse de Lange destijds optrad. Mooie stapherinneringen dus in Siddeburen, dat zeker.

VV Siddeburen

Dat was nog in mijn jonge en wilde jaren, zal ik maar zeggen. Hoe anders is het nu. In Schildwolde sla ik linksaf richting Hellum. Onderweg passeer ik de mooiste woningen. Het is lastig te bepalen wanneer Schildwolde in Hellum overgaat en Hellum even later in Siddeburen. Zeker wanneer je je links en rechts vergaapt aan al die pracht en praal.

In Siddeburen parkeer ik de auto even na achten aan de Buizerd waar ik over dik anderhalf uurtje op de koffie(-)kan. Maar nu is het eerst tijd voor de nodige wandelkilometers. Omdat ik niet precies weet wat mij te wachten staat, maak ik eerst snel wat kiekjes van twee beeldbepalende kerkjes. Tussendoor passeer ik een mooi en goed onderhouden oorlogsmonument. Ik constateer vergenoegd dat je voor het uitgaansplezier tegenwoordig in De Koetsier moet zijn.

Via de tennisbanen kom ik vervolgens bij het hervormd kerkhofje uit die inderdaad pal naast het plaatselijke voetbalveld ligt al is er geen veld meer waarbij je op het kerkhof uitkijkt. Op het hoofdveld is ‘Bokkebek’ gelukkig nergens te beginnen. Wel is er een grote maairobot actief. Dat is nog eens een rake vorm van automatisering. Het is maar goed dat Jan Dijk, terreinmeester VV Middelstum, dit niet gezien heeft. Maar wat een mooi en groot complex en ik ontwaar zelfs een kleine tribune. Bijzonder dat dit dorpje, met een dikke 3.000 inwoners, niet wat hoger voetbalt dan dat ze doen. Of zou dat te maken hebben met het feit dat ze nog steeds een zondag- en een zaterdagtak hebben?

Een kindvriendelijke buurt

Na het sportpark verlaten te hebben, zie ik daar een bijzonder fitnessapparaat staan waarop tal van oefeningen gedaan kunnen worden tot aan het planking aan toe. Ik bedank hiervoor vriendelijk edoch resoluut. Liever was ik de plaatselijke jeugdhonk ‘De Schans’ ingedoken maar die is gesloten. Daar worden vast allerlei Schanspopinitiatieven uitgedacht. In het ‘Kindcentrum Siddeburen’ bespeur ik wel de nodige activiteiten. De school mag dan tijdelijk dicht zijn maar de kinderopvang glorieert nog steeds.

Tussen het kindcentrum en de even verderop gelegen grote speeltuin neem ik snel nog wat foto’s van mooie huizen en prachtige vergezichten. Het Schildmeer en Steendam liggen vlakbij en dat zijn boomrijke plekjes. Onderweg ontwaar ik ook een soort van beeldenhuis en ik ben even bang dat de plaatselijke gorilla mij bij de kladden pakt. Maar gelukkig blijft hij als versteend staan.

Tot mijn grote vreugde ontwaar ik nu het prachtige Noorderwold. Dat levert mij een genoeglijk wandelkwartiertje op en ik kom daarbij langs Groencentrum Freek Van der Wal. Niet veel later kom ik een automobilist tegen die hiernaar vraagt. Tegen die tijd heb ik allang geen idee meer hoe je hier het snelste komt. ‘Hij zit vlakbij het Noorderwold’, weet ik hem nog net mee te geven. En als ik mij niet vergist heb dan heeft hij bij zijn zaak ook allerlei fruitbomen staan.

Eem’n op de koffie

Inmiddels bemerk ik tot mijn sch(r)ik dat het al weer half tien is. Ik ben op zoek naar Petra’s Warenhuis maar eerst moet ik mijn koffieafspraak nakomen. Oud-collega Heino Blaauw zat vanmorgen rond half zes samen met zijn zoon al weer in de auto om zijn boterham bij Aviateur, voorheen Vast Banket, in Middelstum te verdienen. Ik neem de omgekeerde weg.

Geen Heino dus maar het was prima vertoeven bij Ria die tussen het thuiswerken door tijd wist vrij te maken voor een bakje koffie. Mooi om op deze manier even weer bij te praten en oude herinneringen uit te wisselen. De kinderen doen het prima op school en Ria zelf heeft ook een mooie carrièremove gemaakt. Verkwikt door dit rustmoment geeft zij mij als tip mee om nog even op zoek te gaan naar ‘De bok van Siddeburen’, gelegen vlakbij de plaatselijke AH. Daar zal zij toch niet mijn vroegere VV Siddeburen tegenstander mee bedoelen?

Maar nee, dit valt uiteindelijk mee. Het gaat in dit geval om een mooi bokkenmonumentje uit 1978. Kees Stip, de man van de komische nonsensgedichten over allerlei dieren, heeft aan de bok nog een mooi gedicht gewijd die ik u niet wil onthouden:

In Siddeburen was een bok
die machtsverhief en worteltrok.
Die bok heeft onlangs onverschrokken
de wortel uit zichzelf getrokken,
waarna hij zonder ongerief
zich weer in het kwadraat verhief.
Maar ‘t feit waardoor hij voort zal leven
is, dat hij achteraf nog even
de massa die hem huldigde
met vijf vermenigvuldigde 

De bok is een prominent beestje dus in Siddeburen. Vandaar dat we hier naast Schanspop tegenwoordig ook van Bokpop kunnen genieten! Mooi man.

Petra’s Warenhuis

Tot slot van deze enerverende morgen heb ik in de kop om nog even bij mijn oud-buurmeisje Petra Kooi binnen te wandelen, thans beter bekend onder de naam van Petra Fledderman. De eigenaresse van Petra’s Warenhuis inderdaad. Beiden woonden we in een ver verleden aan de G.A.-straat in Middelstum en nog niet eens zo heel lang geleden interviewde ik haar over haar nieuwste werkavonturen: https://bert-koster.nl/2020/01/09/petra-fledderman-van-boerin-in-overschild-naar-winkelier-in-siddeburen/.

Helaas voor mij geniet zij juist nu van een welverdiende vakantie maar dinsdag a.s. gaat ze weer vol goede moed van start met de verkoop van haar prachtige waren. Maar een andere ondernemer van Ondernemersvereniging Siddeburen Schildmeergebied kan ik nog wel even meepikken en dat is het plaatselijke Tegelcentrum waar ik tot volle tevredenheid mijn badkamertegels gekocht heb.

Met het bange vermoeden dat ik wellicht toch nog wat mooie plekjes vergeten ben of over het hoofd gezien heb, stap ik even na elven weer terug in de auto. Want een en ander moet uiteraard ook nog uitgewerkt worden. Op zoek naar de snelste route stuurt de Tomtom mij via de N33 over Appingedam. Dat is een kleine domper op de feestvreugde maar gelukkig hebben we de foto’s nog: https://bert-koster.nl/2022/07/28/een-zomer-instagrammetje-uit-siddeburen. Tot zover het mooie Siddeburen, morgen gaat het op naar Holwierde!