Ook een (PKN)-kerkje met hoge spits ontbreekt niet.
Na een regennachtje merk ik dat het deze donderdag een stuk koeler geworden is. Een mooie dag derhalve om Zuidhorn te verkennen. Het zit echter niet echt mee vandaag. Net wanneer ik een zomergevoel-Instagrammetje op wil stellen, knalt het internet eruit. En vanmorgen dacht ik Zuidhorn wel even via Winsum, Garnwerd, Oostum en Aduard te kunnen bereiken. Lekker de toeristische route dus en de stad mijdend. Maar dan had ik bij Aduard wel de brug over gemoeten en ik dacht dat je ook wel binnendoor kon. Dat was destijds op de fiets wel een mogelijkheid maar per auto moest ik eerst terugtokkelen richting Oldehove. Een ommelandse rit derhalve….
Maar niet te lang getreurd hoor. Zuidhorn ken ik nog via mijn oud Havo klasgenoten Martin Kooij en Hans Eleveld. Eerstgenoemde kwam ik tijdens het Bedrijvenvoetbal, editie 2019, voor het eerst sinds bijna dertig jaar weer tegen. En bij Eleveld heb ik na een feest- of stapavondje ooit eens een nachtje geslapen. Maar veel staat mij daar niet van bij. Het was niet zo wild dus als later op het Van Hall bij Eltjo Boon thuis in Roden. Onderweg op de snelweg bliezen we eerst de auto van zijn broer op en later vlogen mij bij hem thuis dankzij Tukker Hugo de flessen sterke drank om de oren waarbij tal van dure huisraad sneuvelde. Maar ik dwaal af…..
D/Te Gast bij Restaurant Het Oude Raadhuis
Ik parkeer mijn auto vlakbij het station en loop richting het gemeentehuis. Daarbij kom ik allerlei informatieborden tegen over energietransitie-experimenten waarbij tegeltrillingen mogelijk omgezet kunnen worden in energie. De invloed van buurtgenoot en kersvers Westerkwartier-wethouder Bé Schollema laat zich schijnbaar nu al voelen. Het is nog geen half negen dus er zijn niet heel veel ambtenaren die mij schaapachtig aankijken wat ik in vredesnaam achter het gemeentehuis doe. Misschien was ik wel op zoek naar een andere buurtgenoot want aan het begin van de zeroos verruilde milieuambtenaar Zomer de gemeente Loppersum in voor Zuidhorn. Maar of hij hier nog steeds werkt?
Het beeldbepalend pand Het oude Raadhuis!
Het is de hoogste tijd om mij richting het centrum te begeven, merk ik al wel. En dat kan mooi via De Gast. Wat staan hier een mooie huizen zeg, daar is werkelijk niets mis mee. Ik vergaap mij graag aan al dat moois. Hetzelfde patroon herhaalt zich als De Gast overgaat in de Hoofdstraat. Ik vermoed dat ik de mooiste straten van Zuidhorn direct te pakken heb.
Het centrum kent een ruim winkelaanbod maar ook enige mooie horecalocaties op een rij. Restaurant Het Oude Raadhuis steekt er qua schoonheid met kop en schouders bovenuit. Later in de ochtend zie ik uitbater Aljo Buiter het terras in gereedheid brengen voor wederom een mooie horecadag. Dankzij een mooie vluggertjesbijdrage is hij nog steeds de enige inwoner van Zuidhorn die de website met enig content gevuld heeft.
Een parkrijk gebied
Ik besluit het centrum eerst maar eens gedag te zeggen. Via de PKN-kerk kom ik ter hoogte van het verzorgingstehuis een dame op leeftijd met koffer tegen die vraagt of ik meedoe met de wandelvierdaagse. Dat beschouw ik dan maar als compliment voor mijn sportieve outfit, inclusief makkelijk verteerbare volkorenkoekjes en een bidon met water.
Even een wandelingetje door het Joh. Smit park.
Ook de plaatselijke jeu de boules baan wordt met een bezoekje vereerd en ‘Het bankje der gezond verstand’, met daarachter demonstratief een bbq-toestel uitgestald, nodigt uit om even te gaan zitten. Maar dat doe ik maar niet want het is lekker koel wandelweer en dat is dus goed voor de extra wandelkilometers. Wat hierbij scheelt is dat ik door de nodige groenstroken en parkjes kom die uitnodigen om er eens lekker doorheen te wandelen.
En zo kom ik langzaam zeker aan de noordkant van het dorp uit en via het Joh Smit park ontwaar ik plotseling het sportcomplex van de plaatselijke voetbaltrots VV Zuidhorn. Daar zijn de sportieve activiteiten momenteel ver te zoeken en dus loop ik rustig verder. Een bewegwijzeringsbord wijst mij op de mogelijkheid om Steakhouse André Dokter in Briltil te bezoeken. Ik overweeg het wel, zeker omdat Zuidhorn, Noordhorn en Briltil schijnbaar naadloos in elkaar overvloeien. Maar ik pas toch maar voor deze optie.
Terug naar het centrum
Na al die sportieve tussendoortjes, begeef ik mij eerst maar weer eens richting het centrum. Ook in deze hoek van het dorp staan prachtige panden. Ik snap nu wel waarom de huizen van forensendorp Zuidhorn zo gewild zijn bij de kopers. Dankzij twee informatieborden kom ik even later achter een mooi stukje historie van het dorp. Aangekomen in het centrum, merk ik dat het al wat drukker wordt.
Ik probeer weer een nieuw stukje Zuidhorn te ontdekken en ontwaar een oorlogsmonument. En tegenover dit monument een nieuw parkje dat uiteraard een wandelrondje verdient. Aan de rand van het dorp neem ik eerst nog even een kiekje van een mooie tuin en op de plaatselijke stratenbord merk ik tot mijn genoegen dat ik toch al grote delen van dit dorp met ruim 6.000 inwoners heb bewandeld. Vorig jaar bracht ik een bezoek aan het nabijgelegen kloosterdorp Aduard en dat was een stuk overzichtelijker om te belopen. Maar waar ik dacht dat ik wellicht mooie dorpsgedeeltes over het hoofd had gezien, blijkt dit gelukkig mee te vallen.
Het spoor en een zeer fotogenieke brug.
En passant pak ik ook nog even het Cultureel Centrum van Zuidhorn mee. Ik val toch wel weer met de neus in de boter wat dat betreft. Inmiddels zijn bijna drie wandeluurtjes verstreken en ik denk eraan om huiswaarts te keren. Dat doe ik uiteraard via de Hoofdstraat en De Gast. Nog een keer vergaap ik mij aan al die mooie panden en met gevaar voor eigen leven neem ik snel nog even een foto waarbij ik het spoor en een unieke brug in één plaatje vastleg. Alhoewel een bewijzeringsbord ons nog steeds op het bestaan van Zalencentrum Balk wijst, moet ik ter plaatse toch echt ondervinden dat deze uitgaansgelegenheid definitief tot het verleden behoort.
Even overweeg ik nog even een bakje leut bij meester Bix te nemen. Maar de vitrages zijn gesloten en de auto ontbreekt. Hij geniet samen met Jolanda ongetwijfeld van een welverdiende vakantie na weer een zwaar schooljaar. En ik? Ik besluit geen risico’s meer te nemen en rijd via Groningen, daarbij nog wel even constaterend dat Zuidhorn mooie nieuwbouwwijken kent waarin stevig gebouwd wordt, ontspannen terug naar Middelstum….