Het zijn enerverende weken op vele fronten in huize Koster, mag ik wel constateren. Zo stond ik beide Pinksterdagen koppelstenen te verkruien die ik, gratis nog wel, aan de straatstenen niet kwijt kon. Gelukkig bracht een zes kuubs container uitkomst. Deze is inmiddels tot de nok toe vol met 60 m2 stenen en nog wat resterend puin. Goed voor de arm- en beenspieren, zal ik maar zeggen. En voor het gewicht want voor het eerst sinds mensenheugenis begon mijn gewicht weer met een zeven. Dat bleek uiteindelijk maar tijdelijk te zijn. Binnenkort beginnen stratenmakers met de aanleg van een nieuw terras en onze overkapping is bijna klaar. Weer een project afgevinkt, het gaat mooi.
En dat stenen kruien gebeurde na een enerverende zaterdag. Middelstum 4 was zaterdag ook daadwerkelijk Middelstum 4 met een minimum aan wisselspelers tot gevolg. Want inhield dat ik weer negentig minuten mocht blijven staan op het middenveld, dit keer tegen Eenrum 2. Helaas verloren we met 3-0 maar dat mocht de pret niet drukken. Zoveel minder waren we niet en met een beetje meer geluk hadden we de schade meer kunnen beperken. Het was sowieso leuk om een keer weer tegen Eenrum te spelen op hun geheel vernieuwde sportpark.
Daarna snel terug naar Middelstum waar het vlaggenschip thuis tegen De Heracliden aan moest treden. Bij winst was de felbegeerde tweede plek binnen handbereik maar de tegen degradatie-nacompetie vechtende mannen van trainer Jaap Danhof trokken uiteindelijk met 1-2 aan het langste eind en speelden zich veilig. Wat inhoudt dat Middelstum zaterdag tegen DKB uit het Zuid-Drentse De Krim de eerste van hopelijk twee wedstrijden speelt om promotie naar de derde klas. Dat zou toch wat zijn na jarenlang onderaan in het rechterrijtje te hebben gebungeld. Deze hoofdact wordt voorafgegaan door onze laatste competitiewedstrijd tegen Noordpool. Eens kijken of we revanche kunnen nemen op een smadelijke uitnederlaag.
Ondanks het verlies van het vlaggenschip zat de sfeer er goed in toen Zanger Klaus met DJ Ulli zijn opwachting maakte in de Middelstumer voetbalkantine. Luidkeels werden meer en minder bekende nummers mee gebraakt door het enthousiaste publiek en af en toe greep een gastzanger of –zangeres zijn of haar kans om het aanwezige talent ten gehore te brengen. Het ging kortom weer mooi. Daardoor kwam het niet tot een bezoekje aan Eetcafé Kloaverstee maar dat kan wachten tot iets later wanneer we deze nieuwe toko van Pieter Klaver met de kaartvrienden aan gaan doen. Dinercafé Winneweer bleek maandag een waardig alternatief te zijn. Het was er druk en ik spotte veel bekende gezichten.
De hectiek is overigens nog lang niet voorbij. Gisteren was daar het geslaagde slagingsfeestje van Jazlijn die zich op gaat maken voor ‘Sport en Bewegen’ op het Alfa-college in Groningen. Gefeliciteerd! Mooi man en ga ervoor! Vanavond komen we weer bijeen om de details van ons 50&60-party op landgoed De Bont te bespreken. Wat mij betreft het laatste obstakel in aanloop naar een hopelijk zorgeloze vakantieperiode. Maar alvorens hieraan te kunnen beginnen moeten nog wel even wat puntjes op de i gezet worden. En dat tussen allerlei verjaardagen door.
Zo wacht zaterdag een bbq in Loppersum en een week later komen we in het dorpshuis van Westerwijtwerd bijeen om de negentigste (!) verjaardag van pa te vieren. Man, o man, wat een mijlpaal. Wie had dat in 2009 kunnen denken toen hij getroffen werd door een hartaanval, herseninfarct en een maagbloeding. Maar hij heeft zich er dapper doorheen geslagen en dat moet uiteraard gevierd worden in de plaats waar pa met zijn winkeltje zoveel voetstappen heeft liggen.
En als het goed is, verspreid ik dit verhaaltje wanneer ik mijn eerste van hopelijk meerdere vroege fietstochten door ons prachtig Hogelandgebied maak. Dat was inderdaad vroeg pissen vanmorgen. Zo rond half vijf was het wekkertje klaar om te rinkelen maar ik vermoed dat ik al eerder wakker geworden ben. In blijde verwachting van al het moois wat mij bij het krieken van de dag te wachten staat. En dat is vaak heel veel wanneer de meeste mensen nog op één oor liggen.
Ook over al mijn escapades op werkgebied zou ik met gemak een verhaal kunnen vullen. Want het gaat mooi, dit ondernemersjaar 2022. Lag in 2020 en 2021 de coronarem erop, dit jaar lijken alle remmen los te gaan. Niet alleen met nieuwe adverteerders maar ook met allerlei andere opdrachten. Maar daarover vast meer in een later verhaal. De 700 woordengrens is inmiddels geslecht dus hoogste tijd om te stoppen…..