Het is dinsdagmorgen 19 oktober 2021, 08.10 uur om precies te zijn, wanneer ik aan dit verhaal begin. Op mijn Facebooktijdlijn zie ik een behoorlijk aantal vakantiefoto’s langskomen, vaak geschoten in warmere, zuidelijker oorden. Maar ook diverse kiekjes uit Nederland en de landen erom heen. Kortom, Noord-Nederland is massaal uitgevlogen in de herfstvakantie. Dat wekt bij mij ook reislustgevoelens op. Waarbij de reis altijd het minste is. ‘Als we er eerst maar zijn’, is dan steevast het antwoord op de vraag of ik er een beetje zin in heb. Maar eenmaal op de plaats van bestemming maken prachtige vergezichten veel goed. Ik laaf mij maar aan de voorpret.
En dat in de tijd dat het aantal besmettingen weer oploopt en de energieprijzen ‘maar zo’ de pan uitrijzen. Waarbij dit rijzen met ij geschreven wordt in plaats van ei. Iets verontrustender dus. Een van de vele problematische thema’s die op diverse bordjes liggen van ministers van ons demissionair kabinet. Zouden die mensen al een stukje opgeschoten zijn met formeren of gaan we het kerstreces lekker in zonder een nieuw kabinet?
Wie het weet mag het zeggen. Nog even terug naar die Facebookkiekjes. Want Facebook lag er een aantal weken maar zo uit. Samen met WhatsApp en Instagram. Alsof ze niet meer bestonden. U mag best weten dat ik dan licht verontrust word. Want waar ik wel eens mensen hoor zeggen dat Facebook op zijn retour is, merk ik daar absoluut niets van. Heel veel bezoekers van mijn website, worden via dit kanaal binnengeloodst. Daar kan geen ander medium aan tippen.
Ik heb het al eens eerder geschreven, wat zou er gebeuren als Mark Zückerberg er maar zo de stekker uit zou trekken? Dan ben ik toch wel even het haasje. Ik bedoel maar te schrijven, we hebben gezien hoe corona totaal onverwacht menig ondernemer tot wanhoop dreef. Bijna van de ene op de andere dag. Zo klein en nietig zijn we uiteindelijk ook nog natuurlijk. Dat wanneer er een schakel onverhoeds wegvalt dat dan maar zo je op het oog zekere bestaan tot wankelen wordt gebracht. Als ware het een tribune in het Goffert-stadion. Man, wat een geluk dat daar toevallig een ijzeren container stond. Anders was dit item nog wel wat langer in het nieuws geweest.
Nu verdampt het snel weer, vermoed ik. Om plaats te maken voor volgende dringende issues. En gaan we over op de orde van de dag. Net als ik een aantal weken geleden toen na een nachtje slaap Facebook gelukkig weer te bereiken was. Maar het is niet voor niets dat ik zo inzet op LinkedIn als kanaal waar ik de nodige connecties verzamel. Wedden op meerdere paarden is altijd goed voor de overlevingskansen. Zelf doe ik weinig tot niets met Instagram. Dat medium bewaar ik voor de mooie vakantiekiekjes. Voorlopig komen die er niet want ik kijk momenteel uit op daken met op de achtergrond een grauwe lucht.
Ik merk dat mijn inspiratie een beetje stokt en dat terwijl ik nog zo’n tweehonderd woorden kwijtmoet op mijn manier. Gelukkig is daar Twitter nog. Het medium waar ik toch de meeste nieuwsfeitjes vandaan haal. En zodoende lees dat het niet goed gaat met Dre Hazes jr.. Dat ondanks veel centjes en de nodige relaties. Dat is dus ook niet altijd zaligmakend met als gevolg een knetterende burnout. En dan vallen de blaadjes ook nog eens van de bomen.
En dat in de tijd dat een groeiende groep mannen dat seks heeft met andere mannen drugs injecteert. Op die manier houden ze het soms wel een uurtje of twaalf vol. Achterelkaar nog wel, daarbij gebruik makend van elkaars naalden. ‘Beesten zijn het’, aldus een Tweetje met begeleidend commentaar. Over beesten gesproken, ik schrik net weer op van onheilspellende geluiden op de tweede verdieping van huize Koster. Gelukkig gaat het in dit geval om handelingen van konijn Bella die een aantal dagen vanuit Groningen bij ons op het platteland logeert. Een verdieping en uit het zicht verwijderd van Dusty die zich niet bewust schijnt te zijn van een speeltje in huis dat zich zo dichtbij bevindt.
En met de mededeling dat ik vanmorgen bijna een lens kwijt was, nader ik de 700 woorden. Gelukkig vond ik hem tijdig weer zodat ik niets van de galavoorstelling van Ajax hoefde te missen. Nietszeggende informatie inderdaad, vanmorgen stiekem toegevoegd. Maar het past wel bij zo’n grauwe dinsdagmorgen. Waarbij ik de gedachte naar zonnige oorden toch niet helemaal kan verbannen. Ik scroll nog één keer door mijn Facebooktijdlijn en zie een fraaie vakantievilla in Noordwijkerhout langskomen. Stoppen maar Bert want er moeten op korte termijn nog een aantal artikelen geredigeerd en opgemaakt worden. Maar hé, je moet wat wanneer je internetcolumnist bent natuurlijk….