Prachtig uitzicht vanuit kantine VV Winsum op het Reitdiepdal.
Ik mag graag fietsen. Zeker in de vroege ochtendstond. Wanneer dit, naar eigen inzichten, voor het eerst sinds lange tijd weer kan, wordt eerst steevast Onderdendam aangedaan. Om dan vervolgens koers te zetten naar Winsum en vervolgens vaak naar Garnwerd. Tegenwoordig kun je vanuit het centrum mooi tussendoor steken. Via De jongens uit de buurt, of Marenland zo u wilt waar volop waterplezier kan worden beleefd, rij je langs de tennisbanen en het zwembad. En sinds kort lacht dan het prachtige clubgebouw van VV Winsum mij vanaf de hoogte toe. Mooi aan de rand van het dorp gelegen binnen een sportieve kom.
Ik ben al een paar keer afgestapt en naar boven geklommen. Sinds Marcel Kamphuis daar een trap voor gemaakt heeft, gaat dat een stuk sneller. En ja, de gemeente mag best wel wat aan het onkruid doen. Of is dat een verenigingstaak, haha? Kortom, er blijft altijd wat te wensen over in Winsum. Op de stille accommodatie gluur ik even naar binnen. De kantine ligt er stil en verlaten bij. Maar hopelijk heerst daar binnenkort weer een gezellige drukte. Want feestvieren kunnen ze daar wel, heb ik eens gehoord.
Ik loop vervolgens verder en werp een blik op de bestuurskamer. Volgens mij heb je van daaruit een prima uitkijk over misschien wel alle vijf de velden die de vereniging tot zijn beschikking heeft. Daar is helemaal niets mis mee inderdaad. Zelf mag ik graag aan de rand van de dijk staan. Wat heb je daar prachtige vergezichten richting Schouwerzijl en Garnwerd zeg. Mocht het voetbal niet om aan te gluren zijn, (dat komt vast wel een enkele keertje voor toch, zelfs bij jullie), dan zou ik mij toch de hele middag kunnen vertieren met het prachtige uitzicht over het Reitdiepdal.
Ik loop weer naar beneden. De kleedkamers zijn helaas gesloten. Zaterdag 5 december 2020 zouden wij met Middelstum 4 voor Sinterklaas komen spelen, daar had ik het al met oud-collega Evers over gehad. Voor mij een mooie gelegenheid om ook dit onderdeel van het nieuwe complex te aanschouwen. Helaas gooide corona ook in Winsum roet in het eten. Al na zo’n vier a vijf competitieronden kwam er plotsklaps een eind aan het seizoen 2020/2021.
Daar heb ik wel eens over nagedacht. Dat wanneer je zo’n mooi, nieuw complex hebt, je er maar wat graag gebruik van wilt maken. En dat dit dan niet mag en kan. Dat is dubbel zonde wanneer je er jarenlang met zoveel energie en passie naar toegewerkt hebt en er, misschien ook wel intern, vele strubbelingen zijn overwonnen. Gelukkig is er een spreekwoord die het leed weet te verzachten, misschien wel twee. Want wat in het vat zit, verzuurt niet. En wie wat bewaart die heeft wat. Of, dat vind ik zelf altijd een mooie en leidt nu zelfs tot spreuk drie: ‘hoe langer de wacht, hoe groter de smacht!’
Maar eens zullen de bazuinen klinken, dat is zeker. En ik hoop, en niet alleen voor VV Winsum, dat dit in het seizoen 2021/2022 in volle glorie gaat gebeuren. Dat er eindelijk tijd en gelegenheid is om al het moois van het nieuwe sportpark te (over)zien en om de kinderziektes die er bij drukte ongetwijfeld zullen zijn, aan te pakken. Daar zal vast niet over gemopperd worden bij het bestuur want wie het werk ziet, stroopt de mouwen op en helpt mee om het op te lossen om vervolgens onder het genot van een biertje de notoire negatieveling (’t is allemoal niks hier binn’n de club) vakkundig te berispen met de opmerking: ‘Wat let die om zulf eem een schop te pakk’n!’
Ik zie het helemaal voor me en lach nog even in mijn vuistje alvorens weg te fietsen. De puntjes moeten nog op de i gezet worden en dat zal vast tot gemopper leiden. Maar besef dat jullie goud in handen hebben. Wat zou ik graag weer bij jullie willen voetballen. Zelfs om voor Sinterklaas te spelen maar een overwinning zullen we nog des te zoeter laten smaken in jullie fraaie kantine. En voordat ik dan in de auto stap, hopelijk niet als Bob, kijk ik nog een keer uit het raam en zie langzaam de zon verdwijnen in het prachtig dal….. (Om vervolgens hopelijk niet mijn nek te breken over dat trappetje van Kamphuis of het onkruid wat er tussendoor groeit. Maar dat is dan mijn eigen schuld, dan heeft de overwinning te zoet gesmaakt!)