Wie kent het spreekwoord: ‘wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje’? Een bekende uitspraak die je vaak hoort. Ongeveer een kwart van mijn leven heb ik dat ook echt geloofd. En ik weet zeker dat er een heleboel mensen zijn die dat gevoel maar al te goed kennen. Sinds een aantal jaren weet ik dat het ook anders kan. Dat als je wilt je kansen kunt creëren voor jezelf.
Maar hiervoor heb je veel moed nodig, een dosis lef en vooral de juiste mensen om je heen. Dit is een verhaal van hoop, voor diegenen die het gevoel hebben nooit een kwartje te kunnen worden. Of voor de mensen die dat hun vertellen, want ook zij hebben duidelijk zo hun dingen, anders zeg je dat immers niet.
Mijn verhaal begint een paar dagen voor kerst 2013. Na jaren van leugens, maar vooral angst, onzekerheid en het gevoel overal alleen voor te staan komt mijn leven aan het licht. Een leven vol jarenlange stress. Zoveel dat ik bijvoorbeeld om mij maar heel even een goed gevoel te geven, ik dingen kocht. Gewoon voor die milliseconde van het geluksmomentje, deze verdween uiteraard net zo snel als dat hij kwam. Na abrupt uit deze wereld getrokken te zijn, ontstond er eerst een gevoel van eindeloze angst.
Angst om verlaten te worden, er weer alleen voor te staan en niks waard te zijn. Tegelijk ontstond er ook iets anders. Vastberadenheid en een voor mij onbekende vorm van rust. Zo kon ik bijvoorbeeld weer ‘normaal’ onder een douche staan. Jarenlang stond ik nooit langer dan 5 minuten onder de douche, puur uit angst. Want stelde je voor dat….. Juist door dat gevoel ‘van stel je voor dat’, los te kunnen laten, gewoon onder een douche te kunnen staan. Daardoor wist ik, vanaf nu ga ik het anders doen.
Dit vergde uiteraard nog wel wat overtuiging naar de buitenwereld. Het programma eerst zien en dan geloven speelde een belangrijke rol in ons leven. Maar na een periode van lang wachten (ook toen waren er al wachtlijsten) begon mijn therapie. Al snel werd duidelijk dat ik een Borderline persoonlijkheidsstoornis had.
Waarom je dat hebt weet je eigenlijk nooit echt, maar bij mij waren er wel de zogenaamde red flags. Ervaringen uit mijn jeugd zijn zeer waarschijnlijk hiervoor een trigger geweest. Na een jaar therapie besloten de therapeuten en ikzelf dat het wel goed was zo. Ik had daar al zoveel geleerd dat ik er meer zat voor anderen dan mijzelf. Dat kan nooit een doel zijn van therapie en dus ging het leven weer door.
In de tussentijd had ik voor de meeste mensen wel bewezen dat ik nu echt anders was. Dat ik geleerd had wie ik nu was en waar ik naartoe wilde. Dat ik nooit weer terug wilde naar hoe het was geweest. Ik had een leuke parttime baan in een kledingzaak en alles ging goed. Tot de zomer van 2019 kwam. Het hing al een tijdje in de lucht dat het bedrijf waarvoor ik werkte failliet zou gaan en die zomer was het zover. Terwijl wij op vakantie waren kwam het bericht. Ik weet nog dat ik vrijwel meteen dacht dat dit ook een kans kon zijn. Een kans om iets anders te gaan doen.
Ik had al die jaren ‘gewoon’ gewerkt en dus besloot ik dat het oké was om even de tijd te nemen om te ontdekken wat ik nu wilde. Surfend op Indeed stond ie daar ineens. Een vacature voor een opleidingstraject tot ervaringsdeskundige. Je eigen ervaring inzetten om een ander te helpen. Hoe mooi is dat, dacht ik!
Het was liefde op het eerste gezicht. Wel was er nog een dingetje. De vacaturedatum was al verstreken. Geeft niks, ik mail gewoon, besloot ik abrupt. Zo gezegd, zo gedaan. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek. Een paar weken later zat ik in een klas vol leuke mensen die allen hun eigen verhaal hadden. Niemand van ons was alleen, we waren samen.
Bij de opleiding zat een stage van 1,5 jaar bij Welstad. Hier heb ik mij vanaf dag 1 thuis gevoeld, alsof je een warme jas aan doet. Nu, 2 jaar later, ben ik een diploma rijker en heb ik 3 verschillende banen. Allen sluiten aan op mijn expertise. Mijn verhaal, mijn ervaringen uit het verleden. Ik heb ze omarmd, ik heb ze vervloekt, ik heb mij ervoor geschaamd, ik heb ze verstopt, ik heb ze verzwegen, maar bovenal heb ik ze doorleefd. Het maakt mij tot de ervaringsdeskundige die ik ben. Ik heb geleerd dat juist door mij kwetsbaar op te stellen, ik zoveel meer krachtiger ben dan ik ooit gedacht had.
Ervaringen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Jouw toekomst bepaal jij! Soms met een duwtje in de rug van mensen om je heen. Maar mocht je niet zo gelukkig zijn dat je een groep mensen om je heen hebt staan dan hopelijk met hulp van mensen zoals ik. Ervaringsdeskundigen of andere hulpverleners die voor je klaar staan. Zonder oordeel, zonder mening, zonder verwachtingen, maar mensen die er gewoon durven te zijn. Omdat dat is wat wij allemaal soms nodig hebben.