Mocht u denken dat ik alle dagen alleen maar aan het hobbyen ben, dan heeft u het toch mis. Goed, ik voel mij zeker een bevoorrecht persoon en heb verre van reden tot klagen. Maar soms zijn er ook bij mij dagen dat alles niet op rolletjes loopt. Vorige week dinsdag was zo’n dag. Ik moest die morgen om 09.30 uur in Groningen zijn en besloot om al op tijd die kant op te gaan. Je weet immers maar nooit, helemaal in en rond Stad kun je vaak wel een en ander verwachten….
Allereerst had pa zijn auto er weinig zin in. Het was wel starten, lopen maar van zijn plaats komen was deel twee. ‘Je ene achterwiel blokkeert’, werd er op den duur vanuit Hippyhoes geroepen nadat ik de auto inspecteerde waarom het rijden toch zo moeizaam ging. Meer mensen keken verschrikt of toch verstoord mijn kant op. ‘Nog even een klein stukje proberen’, dacht ik tegen beter weten in maar al snel kwam ik tot de conclusie dat dit hem niet werd. Dus in zijn achteruit en terug naar het Hippiehoes met het rode gevaarte.
Juist op dat moment voelde ik hem losschieten en reed hij weer als vanouds. Maar ik vertrouwde het nog niet helemaal dus eerst maar even rustig door Middelstum en de directe omgeving rijden. Ik had immers de tijd. De Rover reed weer als een zonnetje en dus besloot ik om toch maar richting stad af te reizen. Maar helemaal gerust was ik er niet op.
Dat voorgevoel bleek juist te zijn maar dat lag niet aan de auto. De navigatie gaf aan dat ik er bij afrit 38 op de Zuidelijke Rondweg af moest en al iets vrolijker en nog steeds mooi op tijd reed ik richting het bedrijventerrein dat zich volgens de Tomtom op geringe afstand moest bevinden. Maar toen begon het gesodemieter met allerlei wegafsluitingen en waar ik ook heenreed, de navigatie bracht mij elke keer weer op hetzelfde punt terug. Ik was dichtbij maar toch zo ver weg.
Gelukkig stonden er bij een bedrijf enige mensen die mij wisten te vertellen waar ik langs moest. ‘Terug naar de rotonde, die driekwart nemen en dan langs het viaduct rijden dan ben je er zo!’. Dat was even een opluchting. Die driekwart rotonde ging vervolgens prima maar toen begon de ellende, ook die weg was afgesloten. Inmiddels was het tijdstip dat ik op de plaats van bestemming moest zijn reeds overschreden en dus besloot ik om een dappere belpoging in te zetten.
Maar ik kwam er achter dat ik het juiste nummer niet had en ook een ingezette hulplijn bracht mij niet verder dan een voicemailbericht. Ik besloot nog even te wachten of er nog een reactie op mijn ingesproken bericht zou komen en besloot om daarna maar onverrichter zake terug naar huis te rijden. Balend als de bekende stekker zoals altijd wanneer dingen niet volgens planning gaan. En al helemaal wanneer dat leidt tot het niet op komen dagen op een geplande afspraak waar mensen op je zitten te wachten.
Gelukkig kreeg ik rond de middag eindelijk het broodnodige telefoongesprek tot stand en na mij uitvoering verontschuldigd te hebben was daar gelukkig de flexibiliteit dat ik nog diezelfde avond een interview kon houden in het zeer nabijgelegen Winsum. Dat werkt voor mij het beste, om dergelijke onverkwikkelijke gebeurtenissen zo snel mogelijk uit mijn systeem te krijgen. En met een prachtig uitzicht op de landerijen ontspon zich niet veel later een geanimeerd gesprek over een mooie succesformule.
De dag erop kon ik alsnog volgens planning het verhaal uitwerken om hem vervolgens enige dagen later ter controle te mailen. Pas dan ben ik gerust en komt mijn geest tot rust. Om mij enige dagen weer te pijnigen met de vraag of ik op een bepaald voorstel niet te snel nee gezegd heb. Varend en vertrouwend op mijn intuïtie en de uitdrukking dat ‘first impressions often correct’ zijn, laat ik dit nu, al typende aan dit verhaal, ook maar weer rusten. Eerst zorgen dat ik op redelijk korte termijn zo’n zes a zeven extra interviews weg kan werken, dan maar kijken of er vlak voor de zomervakantie nog wat mogelijk is of dat zich dan alweer een volgende opdrachtgever meldt, net als vorig jaar.
En zo blijkt maar weer, het ondernemersleven gaat niet altijd over rozen. Maar dat nemen we dan maar voor lief. Dergelijke prikkels en impulsen geven ook weer de energie om door te gaan en om nog meer te genieten van een dag die wel voorspoedig en probleemloos verloopt……