Vorig jaar maakte ik een verhaaltje met als titel: ‘Op naar de Woldes’. Dat verhaaltje beleefde ik dichter bij huis, in Noord- en Zuidwolde om precies te zijn. Ook iets om met plezier op terug te kijken. Eind januari waren daar de andere Woldes, in Drenthe en Friesland om precies te zijn. Het kriebelde al weer een tijdje bij mij om er op uit te trekken en toen Fletcher met een mooie aanbieding in het Friese Oosterwolde op de proppen kwam, was ik niet meer te houden. De vrouw had andere snode plannen, ze prepareerde zich voor haar examens en haar eerste werkweek in Stadskanaal.
Derhalve had ik het rijk alleen dus voldeed een eenpersoonskamer. Met de hotelletjes in Lochem en Callantsoog van vorig jaar nog vers in het geheugen was dit kaal en ietwat verwaarloosd hokje een beetje een afknapper. Helemaal toen ’s avonds een frituurlucht binnendrong. Maar ik moet zeggen, ook dat went. Op den duur zie je hier de charmes wel van in, helemaal wanneer je een uitkijk hebt op een winkelstraat langs de plaatselijke vaart. Vaak uitgestorven dus, dankzij de beruchte avondklok.
Geen nood én klagen, ik kwam niet voor de kamer immers. Dus in de loop van de vrijdagmiddag verkende ik Oosterwolde en omstreken. Langs de tuinbouw en over het liefdesbruggetje, met talrijke slotjes opgesmukt, had ik direct al een mooi ommetje te pakken. Een juiste warming-up derhalve, ondanks het miezerige weer. De voetbalvelden lagen er helaas stil en verlaten bij. Geen SV Bedum als tegenstander dit keer, de competitiegenoot van SV Oosterwolde, voorheen SV Griffioen.
De zaterdag werd met hetzelfde rondje opgestart en over de velden lag een mooi laagje riep, prachtig beschenen door een opkomend zonnetje. Dat was nog eens een mooi begin van de dag en ideaal om de weggewerkte ontbijtbox te verteren. Rond het middaguur pakte ik de auto. Ik had al gezien dat Appelscha en Bakkeveen vlakbij liggen en dus was mijn kostje voor de middag wel gekocht. In Appelscha beleefden we ooit een trainingskamp waarbij de ballen net zo schaars waren als op den duur de munten in Kleintje Pruim. Want ook het Drentse Roden ligt vlakbij kwam ik achter. Die muntenschaarste leverde destijds nog een nachtelijk telefoontje richting Middelstum op, ik gniffelde bij de herinnering.
Appelscha bracht mij de Bosbergtoren en een mooi wandeluurtje in de omgeving. Op een informatiebord las ik dat het natuurgebied Fochteloërveen ook de moeite waard moest zijn en laat Fochteloo nu maar op vier kilometer afstand liggen. Het volgende wandeluurtje was ook prachtig en het gebied deed mij denken aan Roegwold vlakbij het Schildmeer. Tegen drieën begon het echt te kriebelen en werd koers gezet naar het hoofddoel: Camping De Ikeleane! Dat leverde zoveel herinneringen op dat ik daar volgende week wel een zelfstandig verhaal aan kan wijden. Ik parkeerde de auto vervolgens bij de kerk en kwam er achter dat zich even buiten Bakkeveen ook een prachtig wandelgebied vol met vennetjes en heidevelden bevindt…..
Moe maar voldoen kwam ik er ’s avonds alleen nog maar uit voor een bezoek aan de zeer nabij gelegen snackbar voor een kleffe hap. Hierbij ongetwijfeld geïnspireerd door de lucht van een dag eerder. Bij het krieken van de zondag kwam ik er achter dat het zonnetje wederom weldadig scheen, de hoogste tijd dus voor het Oosterwolde-ommetje. En vervolgens was het uitchecken geblazen. Want na het Friese Wold, trok nu de Drentse variant. Veenhuizen ligt op slechts tien kilometer afstand en ik was zeer benieuwd naar dit gevangenisdorpje.
Een dorpje dat nog niet eens zo heel lang geleden alleen voor dorpsinwoners en werknemers van de gevangenis toegankelijk was. Nu is dat gelukkig anders en wat bevat dit dorp toch talrijke markante en monumentale gebouwen. Het was ook zeer bijzonder om langs de gevangenis te lopen en de gevangen te zien zitten en lopen achter de tralies. Buiten het gevang ligt het voetbalveld, ook achter slot en grendel. Dat moet in het verleden bijzondere wedstrijden opgeleverd hebben!
Na Veenhuizen vervolgde ik mijn route na het nabijgelegen Norg en stopte ik bij de kerk vlakbij het Wapen van Norg. Ook hier werd weer een mooi rondje gewandeld en toen kwam het inzicht dat ik deze trip wel eens in eigen provincie af kon sluiten want Leek ligt vlakbij. En dus plakte ik er tot slot nog een rondje Nienoord aan vast ter afronding. Man, wat was het weer een heerlijk solistisch weekend en wat is Nederland toch mooi. Wederom werd bewezen dat je hiervoor niet ver hoeft te rijden……