Vorige week kreeg ik een mailtje van Hennie Schoenmaker. Hennie heb ik leren kennen toen ik vorig jaar bij Jan Hink was voor een pensionado-interview. Ze schreef het volgende:
‘Ik weet niet of je blij bent met dit mailtje, maar ik schrijf hem evengoed… Je kunt altijd nee zeggen, toch?
Bert, ik hoor over veel giften aan de voedselbank, zowel financieel als in goederen. Dat is een prima zaak! Maar met mijn eigen actie wil het momenteel niet zo vlotten en dus heb ik hulp nodig. Misschien voel jij er wel voor om mee te denken over een manier waarop mensen kunnen worden bewogen om mee te doen aan deze actie.
Het gaat om een Roemeense man, een Roma, die we een paar jaar geleden hebben ontmoet in een dorp in midden-Roemenië. Hij heeft inmiddels veel pech gehad, zijn weinige geld is opgegaan aan medicijnen voor zijn vrouw. Ook zijn paardje en kar heeft hij moeten verkopen. Ik heb een crowd-funding actie opgezet om een huisje voor hem te kopen: het beoogde bedrag is €15.000,-. Op dit moment zitten we op zo’n €6.000,-
De actie is gestart op Facebook. Jan en ik hebben familie, vrienden, kennissen, collega’s en oudcollega’s, enz. benaderd, er is een stukje geplaatst in de Ommelander en in de Omloop, de dorpsbrief van Mensingeweer. De vraag is: hoe nu verder? Ik heb de hoop dat juist in deze tijd van donkerheid en introspectie mensen extra hulpvaardig zullen zijn.’
Dat hoop ik eigenlijk ook vandaar dat ik haar oproep graag verwerk tot een nieuwsflits. In de Kersthoop dat we haar (en Istvan) een beetje kunnen helpen!
Hieronder het persbericht:
Velen van jullie weten waarschijnlijk dat ik al een tijd kleding inzamel voor Roemenië. Ik ben erg blij met de spullen die naar me toekomen, als er bijvoorbeeld weer een kast wordt opgeruimd. Maar nu vraag ik je hulp bij iets anders.
Een paar jaar geleden troffen we in Roemenië een ouder echtpaar, dat met een probleemdochter in een huisje, eigenlijk een hutje, woonde. De vrouw had een herseninfarct gehad en was eenzijdig verlamd. Geen verzekering, geen fysiotherapie, toch kon ze met éen hand nog wat koken. Na nog een akkefietje overleed ze niet lang daarna. De man, Istvan, bleef met zijn zwakbegaafde dochter achter. Met de zorg voor twee mensen en nauwelijks een inkomen.
Vroeger had hij een paard en een kar, waarmee hij wat transportklusjes deed en wat bijverdiende. Maar de armoe werd erger, het paard en de kar heeft hij tot zijn verdriet van de hand moeten doen. Het huisje is steeds slechter geworden, zoals te zien is op de foto, en ze hebben regelmatig last van muizen, ratten en ander ongedierte.
Kortom: ik vraag een bijdrage voor een bescheiden winddichte woonplek voor Istvan, met een regendicht dak en ongedierte-onvriendelijke muren. Mijn doel is om hiervoor €15.000 in te zamelen. Ik zie dit als een alternatief Hulp Oost Europa project, en hoop dat het jou ook aanspreekt!
Doe je mee? Als je meer info wilt, laat het me weten!
NB. Als je doneert wordt ook gevraagd om een fooi voor GoFundMe. Heb je daar geen zin in, dan kan je bij de keuzemogelijkheid anders aangeven 0 (nul). (Ik ben hierover al een paar keer benaderd, vandaar dat ik het nu hier even expliciet noem.) www.gofundme.com/f/huisje-voor-istvan is de link om te doneren.
Alvast heel hartelijk bedankt voor het lezen van dit verhaal; hartelijke groet van Hennie!