Harold, toch nog even een korte voorstelronde?
Even nadenken hoor, wat er allemaal veranderd is sinds het laatste interview. Ik ben inmiddels dertig jaar, woon samen met Sanne en we genieten van ons mooie huis aan het Boterdiep WZ waar we nu twee jaar wonen. Sanne haar vader heeft twee rechterhanden en daar profiteren wij van. Ik geniet al jaren van het horecaleven, dat vuur brandt al sinds mijn 17e……
Hoe bevalt het vaderschap?
Dat is de allermooiste verandering die zich sinds het laatste interview heeft voorgedaan. Dochter Fiore, vernoemd naar een mooie Italiaanse bloem, is bijna één jaar en groeit als kool. Alle clichés over hoe prachtig en bijzonder het vaderschap is, kan ik onderschrijven. Maar het is ook best wel een beetje wennen hoor en ik voel zeker de zorg en verantwoordelijkheid voor dit mooie, nieuwe wereldwondertje.
En één ding is zeker, bang zijn dat ik mij verslaap is er niet meer bij. We worden mooi om 06.00 uur gewekt en hebben dan de hele dag nog voor ons om nuttig te besteden. Kort samengevat, het vaderschap voelt prima!
Inmiddels al weer enige jaren eigenaar van Hotel ’t Gemeentehuis Bedum?
Vijf jaar inmiddels al weer en van die stap heb ik nooit spijt gehad. Wat iedereen voorspelde, kwam in 2015 uit toen Andre en ik de zaak overnamen. Met de naam Andre is direct het grootste dieptepunt benoemd want de schok was groot toen hij plotseling overleed. En dan sta je er zo maar alleen voor. Zo voelde het in het begin maar gelukkig werd er van alle kanten hulp aangeboden. Iets om in dankbaarheid op terug te kijken. Maar een rustig begin om er lekker in te groeien, daar was geen sprake van.
Wat je er ook van kunt denken, saai zijn die vijf jaar nooit geweest. Broer Sander kwam in de zaak maar hij voelt zich inmiddels in de techniek beter op zijn plek. Hotel ’t Gemeentehuis maakte in al die jaren een hele mooie groei door. Dat geldt voor de bezettingsgraad van het hotel maar zeker ook voor het restaurantgedeelte inclusief bruin café. In het begin wilde ik dit gedeelte in het weekend nog wel eens eerder sluiten omdat het zo rustig was. Maar dat veranderde snel.
Het ondernemen en eigen baas zijn, is misschien nog wel mooier dan van te voren verwacht. Dat zit hem in de gezelligheid maar ook in de voldoening van de stijgende lijn die werd ingezet.
Tot halverwege maart ging het crescendo?
Dat blijkt dus wel uit de voorgaande vraag. Ook voor 2020 stonden alle seinen op groen want de eerste twee maanden waren nog nooit zo druk geweest als dit jaar. Dat beloofde dus wat…..
Maar toen sloeg de schrik je om het hart?
Het was begin maart toen ik nattigheid voelde. Dat kwam in het begin vooral door de hotelannuleringen. En 15 maart gebeurde waar we voor vreesden, we moesten dicht. Om 17.30 uur keek ik met onze gasten naar de persconferentie en ik moest ze daarna vragen of ze onze zaak eerder dan gepland wilden verlaten. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten, kan ik je vertellen. Zo’n mededeling doe je met tranen in de ogen.
Het 2,5 maand gesloten zijn werd op een constructieve manier ingevuld?
De knop ging heel snel om inderdaad. In aanloop naar de persconferentie hadden we al extra verpakkingsmateriaal ingeslagen. Maandag 16 maart zaten we ‘s morgens bij elkaar om een afhaalmenu samen te stellen en nog diezelfde dag gingen we los. De maandag was nog rustig, dinsdag werd het al drukker maar vanaf woensdag werd het gekkenwerk. We waren één van de weinige horecazaken in Bedum en omgeving die direct naar afhaal kon overschakelen en dat hebben we gemerkt.
En dan kan het zelfs gebeuren dat je met het oog op de steunmaatregelen en een omzet die boven verwachting is een strategische keus moet maken. We hebben de laatste drie weken van de eerste lockdown gebruikt om alle hotelkamers, die toch niet gebruikt werden, van een nieuwe saus- en verflaag te voorzien. Dat was ook wel nodig want dit was door de drukte misschien wel vijftien jaar geleden voor het laatst gebeurd. En zo werd van een nood een deugd gemaakt…
Gelukkig volgde een topzomer?
Dat mag je gerust zo zeggen. De eerste drie weken van juni keken de mensen nog de kat uit de boom maar daarna was het topdrukte in alle opzichten. De hotelkamers waren drie week van te voren al helemaal volgeboekt, dat was ons nog nooit overkomen. Het weer werkte ook nog eens aan alle kanten mee en dus konden we de terrassen aan de voor- en zijkant optimaal benutten.
We hebben heel veel nieuwe gasten mogen ontmoeten die allemaal aangenaam verrast waren door de mooie omgeving en de vriendelijkheid van de inwoners hier. Van de beoogde stugheid van de Groningers bleek niets te kloppen. Het is prachtig wandelen en fietsen hier in de mooie dorpjes, stuk voor stuk waren de gasten zeer positief gestemd. En zo beleefden we tot eind september drie topmaanden!
Maar toen ging het weer mis?
De eerste weken van oktober waren al iets rustiger en half oktober moesten we weer sluiten. Geen nood, we hadden immers eerder veel ervaring met het bezorgen opgedaan. Onze nieuwe kok Arjan werd voorbereid op een hele drukke afhaaltijd maar die drukte bleef uit. We zijn toen uiteraard aan het analyseren geslagen en het bleek dat we niet de enige waren die hiermee te dealen hadden. Het aanbod is veel hoger dan tijdens de eerste lockdown en er is waarschijnlijk een ander bestedingspatroon.
Dat bracht ons op het idee van ‘Hits the street’ waarbij we een nieuw publiek aan wisten te boren. Toch was dit het ook niet helemaal. En dus namen we net als tijdens de eerste lockdown een drastische stap. We zijn gestopt met onze afhaalmaaltijden en gaan onze tijd en energie nu stoppen in de verbouw van de aansluitende zaal. Afgelopen zomer bleek hoe druk het in het restaurant en aan de bar kan zijn en daar willen we beter op in kunnen spelen. Dat kan nu mooi. Het was een lastige beslissing maar ik denk dat we hier op termijn veel profijt van kunnen hebben.
Hoe kijk je terug op dit bewogen jaar?
2020 is een bizar jaar geworden. Een jaar dat fantastisch begon. Niet alleen door de drukte maar zeker ook door de geboorte van Fiore. Maar het twee keer de deuren moeten sluiten, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Van druk naar rustig naar heel druk en dan weer heel rustig, wat een toestanden.
Maar het jaar heeft ook hartverwarmende momenten gebracht. De steun en mooie woorden van heel veel mensen en organisaties bijvoorbeeld. Zo kregen we bijvoorbeeld twee keer een donatie van de Rotaryclub die hier regelmatig bij elkaar komen. ‘We willen absoluut niet dat jullie noodgedwongen moeten sluiten!’. Voeg daarbij nog de enorme bezorgdrukte tijdens de eerste lockdown. Ik had niet gedacht dat de horeca in het algemeen en misschien wel ons Hotel in het bijzonder zo’n belangrijke plek in het dorp maar zeker ook in de maatschappij inneemt.
De sfeer binnen het werkteam is nog steeds goed?
Dat is het volgende positieve punt dat ik uit dit jaar kan halen want ook die steun was fantastisch. ‘Ook al moet ik zeven dagen in de week werken om het hotel open te houden dan is dat geen probleem!’. Of ‘sla de vakantiegelduitbetaling dit jaar maar over!’. Dat hoefde gelukkig niet maar die opmerkingen geven de betrokkenheid van het personeel wel aan.
Toen onze kok Danny aangaf nieuwe wegen in te willen staan, heb ik zelf een tijdje in de keuken gestaan maar dat was door de drukte in de zomermaanden geen doen. Ik ben dan ook blij met onze nieuwe kok Arjan die heel goed in het team past. Elke dinsdagmorgen komen we met ons vieren (Arjan, Nick, Nico en ik) bij elkaar om te evalueren en om te brainstormen en dat bevalt heel goed. Naast ons vieren werken er in het Hotel nog tien mensen in de bediening, de ontbijtservice en de schoonmaak. Al met al een heel mooi clubje!
Wat voor ondernemerslessen heb je uit 2020 getrokken?
Dat zijn er toch wel een aantal geweest. De belangrijkste is misschien dat je vooral moet kijken naar wat je hebt, niet wat je mist. Natuurlijk hebben we dit jaar veel omzet gemist maar de mooie reacties van de gasten en het personeel, dat doet wat met je. En als ik de drukte in de zomermaanden zie dan denk ik echt dat heel veel mensen het noorden hebben ontdekt door hun vakantie in eigen land te houden. En dat zijn allemaal nieuwe ambassadeurs geworden voor ons mooie gebied, daar ben ik van overtuigd.
Ook op financieel gebied zijn er lessen te trekken. Ik ben blij met het buffertje dat ik had en misschien maak ik die in de toekomst nog wel iets ruimer om tegenslagen als deze op te kunnen vangen. Want wie had dit verwacht, dat een virus de hele wereld lam kan leggen?!
Waar staat Harold Walraven met Hotel ’t Gemeentehuis Bedum over 10 jaar?
Eerst zorgen dat we de boel weer op de rit krijgen. En voor de langere termijn ben ik positief gestemd. Het is best wel jammer dat er in het hotel zelf geen uitbreidingsmogelijkheden zijn maar wie weet wat de toekomst ons biedt.
Wil je verder nog iets kwijt?
Positief en gezond blijven en keihard doorwerken, dan komt het vast wel weer goed. En blijven genieten van de dingen die je wel hebt!